- 3 Aralık 2006
- 3.073
- 132
- 63
Arkadaşlar aşağıdaki yazıyı bir bloktan aldım.Beni çok etkilediği için paylaşmak istedim yalnızca.Annelerimizin kıymetini bilmek adına!.....
Bu gün sen gideli 12 gün oldu 26 yıldır ilk kez ayrıldık . Annemin gözleri hala yatağında seni arıyor 26 yıl hiç kalkmamıştın ki o yataktan nasıl aramasın, sen görmedin ama babam arkandam çok ağladı ilk defa ağlarken gördüm onu.
Resimlerine bakamıyoruz hala annemden saklıyoruz .Sen giderken hiç ağıt yakmadı sıktı dişini oğlum gül kokulum azap içinde kalmasın dedi kimseyide bağırtmadı arkandan. şefaatcimiz olur inşallah dediler o kadar , ne kadar da zor oldu ayrılık şimdiden özledik kokunu varlığını bakışlarını....
Acımı paylaşmak istedim arkadaşlar abimi kaybettik 12 gün önce abim doktor hatası yüzünden gözlerini dünyaya özürlü olarak açmış.Annem ve babamın 9 yıldan sonra olan evlatları böyle bir başlangıçla doğmuş.İnanın çok acılar çekti hepimiz çektik ama ibret alınması gerekir diye düşündüğüm için yazdım buraya , ömrü hastalıklarla geçti ne anne diyebildi ne yemek yiyebildi nede yürüyüp tuvalete gidebildi nasıl doğduysa öyle öldü canımın içi.Belden aşağısı insanın dayanamayacağı yaralarla doldu kemikleri görünüyordu artık yaralardan son günlerindede nefes bile alamadı. ölmeden önce götürdüğümüz son doktor ukalaca girdiği neyin var hasta dediği odadan ağlayarak çıktı.ölümünü ben görmedim ama o alamadığı çırpındığı son nefesini derin derin huzurlu huzurlu alıp ruhunu teslim etmiş gözleriyle annemi aramış ANNEM de kulağına eğilerek şehedet getirmiş nasıl bir anneliktir nasıl bir hayattır bu anlayamadım.Rabbim nasıl bir sabır verdi anneme evladı ruhunu teslim ederken başında nasıl şehedet getirdi.aklıma geldikçe hıçkırıklara boğuluyorum.
Arkadaşlar anlatmak istediğim mevkimiz ne olursa olsun alçak gönüllü olalım, ALLAHIN verdiklerine şükredip isyan etmeyelim bizden kötü durumda olanlar var ben bunu yaşadım gördüm bu bedeni bana verdiği için sonsuz şükrettim. Gideceğimiz yer varacağımız mekan beli ona göre yaşayıp ona göre davranalım.
Bu gün sen gideli 12 gün oldu 26 yıldır ilk kez ayrıldık . Annemin gözleri hala yatağında seni arıyor 26 yıl hiç kalkmamıştın ki o yataktan nasıl aramasın, sen görmedin ama babam arkandam çok ağladı ilk defa ağlarken gördüm onu.
Resimlerine bakamıyoruz hala annemden saklıyoruz .Sen giderken hiç ağıt yakmadı sıktı dişini oğlum gül kokulum azap içinde kalmasın dedi kimseyide bağırtmadı arkandan. şefaatcimiz olur inşallah dediler o kadar , ne kadar da zor oldu ayrılık şimdiden özledik kokunu varlığını bakışlarını....
Acımı paylaşmak istedim arkadaşlar abimi kaybettik 12 gün önce abim doktor hatası yüzünden gözlerini dünyaya özürlü olarak açmış.Annem ve babamın 9 yıldan sonra olan evlatları böyle bir başlangıçla doğmuş.İnanın çok acılar çekti hepimiz çektik ama ibret alınması gerekir diye düşündüğüm için yazdım buraya , ömrü hastalıklarla geçti ne anne diyebildi ne yemek yiyebildi nede yürüyüp tuvalete gidebildi nasıl doğduysa öyle öldü canımın içi.Belden aşağısı insanın dayanamayacağı yaralarla doldu kemikleri görünüyordu artık yaralardan son günlerindede nefes bile alamadı. ölmeden önce götürdüğümüz son doktor ukalaca girdiği neyin var hasta dediği odadan ağlayarak çıktı.ölümünü ben görmedim ama o alamadığı çırpındığı son nefesini derin derin huzurlu huzurlu alıp ruhunu teslim etmiş gözleriyle annemi aramış ANNEM de kulağına eğilerek şehedet getirmiş nasıl bir anneliktir nasıl bir hayattır bu anlayamadım.Rabbim nasıl bir sabır verdi anneme evladı ruhunu teslim ederken başında nasıl şehedet getirdi.aklıma geldikçe hıçkırıklara boğuluyorum.
Arkadaşlar anlatmak istediğim mevkimiz ne olursa olsun alçak gönüllü olalım, ALLAHIN verdiklerine şükredip isyan etmeyelim bizden kötü durumda olanlar var ben bunu yaşadım gördüm bu bedeni bana verdiği için sonsuz şükrettim. Gideceğimiz yer varacağımız mekan beli ona göre yaşayıp ona göre davranalım.