- 20 Mart 2013
- 252
- 1
-
- Konu Sahibi sizdenbiri
- #1
Çok teşekkür ederim yorumunuz için. Aynen öyle mantığım bir kalbim başka diyor bir türlü çıkamıyorum isin icinden. Neden bu kadar zor ya Rabim? Onu hayatımda istiyorum ama bu şekil devam edemiyorum. Ben biraz ayrı kalalım diyorum belki ikimize de iyi gelir ama o gidersen askından gebersem aramam diyor. Benim hep bir başkasıyla konuşup çıktığımı düşünecekmiş kaldiramiyacakmis. Hayatımdan çıkacaksan tamamen çık diyor ben ayrı kaldığımızda senin bir başkasıyla birseyler yasiyor yaşadı midiye düşünüp nefret edicekmis benden.çünkü ayrılık kararı almak hiç kolay değil ,mantığınız ayrıl der kalbiniz kıyamaz siz de düşünmekten yorulursunuz.ayrılmak kolay bir karar değil sakince kendinizi dinleyin uzun uzun düşünün gerçekten istediğiniz ayrılmak mı , o kişiyi bir daha hayatınıza sokmamaya kararlı mısınız istediğiniz nedir düşünün iyicene derim
çok iyi düşünmeniz lazım , biraz kalbinizi biraz mantığınızı dinlemek zorundasınız .
Allah kolaylık versin .
Senin de paylaştıklarını okudum canım Allah bize doğru yolu göstersin benim karar alma zamanım çok az ne yapmam gerektiğini bilmiyorum yanlış yapmaktan pişman olmaktan çok korkuyorum.Aynı evde yaşamak hariç tıpatıp aynı durumdayız. Kendime merhem olamadım, aynı soruları cevaplayamadım, sana ne diyebilirim bilemiyorum. Çözersem sana da söylerim çözümü.
Bende seninle aynı düşünceleri paylaşıyorum canım ama o öyle düşünmüyor . Gidersem kaldiramiyacakmis askından gebersem aramam diyor.hikayenizi tam bilmiyorum ama şunu söyleyebilirim ki, fiziksel gidişler bazen hiçbir şey ifade etmiyor. aklıma şu dizesi geldi can yücel'in:
gitmek unutmak değildir, sen bunu çok iyi biliyorsun
aklımda gözlerin varken, sen buna gitmek mi diyorsun?
Elinden geleni yaptıysan,bitmemesi için çaba gösterdiysen,engellerin ortadan kalkmasını sağlamaya çalıştıysan mantığını dinlemen en güzeli olur. Ayrılık kararı almak çok zordur,bir yandan gitmek istersin ama kalbin "hayır,biraz daha kal" der. Bu da bir umut,düzeleceğine dair.. Gitmeye cesaret edememen öyle normal ki,kim buna cesaret edebilir ki? Yıllarını verdiğin,kalbini sevgini verdiğin insan var karşında. Bazen de keşke dememek için kalbimizin sesini dinleriz. Hangisi doğrudur,hangisi değildir tartışılır tabi. Umarım bu kafa karışıklığın ve sorunlar bir an önce çözülürde huzura kavuşursun. Çok zor bunları yaşamak.. Rabbim yardımcın olsun.
Bir kaç ay arayla aynı sorunları yaşamaktan yıprandım. Biraz zaman sabır dedi hep beklemekten yoruldum.O ayrılmak istemiyor ben bu şekil devam edemiyorum. Eşyalarımı topladım kalicak yer buldum. Ve gidemiyorum. Eşyalarımı çıkarıp son kez 3 yıl paylaştığımız eve bakıp çekip gitmeye planlamıştım. Gitme dedi ama bu iliskiyi kurtarmak için elimden geleni yapicamdi di aslında duymak istediğim. Karmakarisigim son bir adım kaldı ve ben bu adıma yaklaştıkça hep vazgeçtim. O kadar mı cesaretsizim ben korkakmiyim ben neden? Gidersem donus olmayacak biliyorum kalırsam pişman olmaktan korkuyorum oldum çünkü eskiden. Neden onsuz olmaktan gelecekten bu kadar cok korkuyorum?Bana bir akıl fikir verin ne olur kafayı yemek uzereyim