Geride kalanlara

Söylenecek tek bir kelimem bile yok artık kalanlara.Güçsüzlük olarak adlandıracaksınız belki ama gitmekte cesaret istiyor.Özellikle hayattan çok şey isteyen,bekleyen biri için..Umutların hepsinin birer birer battığı ana alınmış bir karar değildir bu;en mutlu anında kalbine saplanan bir hüzün hançeri sonucu alınmış bir karardır.. Gitmek..
Şuursuzca sevdim birini.Obenim farkımda bile değilken yollarını gözledim.Onu yolcu ettim,bir meçhule..Onun o gözlerinde boğulmuştum,yüreğime öyle bi yazmıştımki bu yürek bu ten kalmak için isyan ediyor,onun yüzünü uzaktan birkez olsun görebilmek ümidi için hemde..
Hayatımın en kötü zamanında tanıdım dostlarım sizi.Sizinde yaralarınız vardı kanayan,bazılarınızınki kabuk bağlamıştı sızlayordu.Ben o kadar kendi yaralarımla meşguldümki ilgilenemedim sizlerle.Büyük bir özür borçluyum size.Ben vazgeçtim herşeyden siz vazgeçmeyin diyemeyeceğim yüzünüze belki.Ama bileceksinizki içten size binlerce kez dediğim ''dibe vurdum bir mucize bekliyorrum artık'' diye, o mucizeyi bekleyecek sabrım kalmadı,mucizem sizin olsun.Yok bir sitemim hayatta herşey kısmet..Soldu gençliğim ömrümü aşkla ziyan ettim..Ağla gönlüm nasip değilmiş vuslat..
Evet doğru bu bir veda mektubu.Savaşamadan kaybettiğim bütün sevinçlerime,kalbimi emanet ettiğim vurdumduymaz emanetçiye,hepsine ama hepsine veda etmek için bir kelimem yok.Kelimelerimi bir ağacın altında otururken denizin arkasından attım.Deniz çekip gitti,gecenin karanlığını arkasında bırakarak..
Sonumun nereye varacağını bilmiyorum açıkçası,sadece gitmeye karar verdim.Kalanlara birşey anlatsın diye değil bu gidişim.Gidişime anlam yüklesin diyeydi bukadar kalışım.Hayallerini bana miras eden sevgilim,mirasını hakkıyla kullananmadan gidiyorum. ..Şunu farkettim canım sevgilim gidişin tepetaklak etti hayatımı,o günden sonra öyle bir haldeyimki tüm iyi niyetime rağmen inatla kaybediyorum.
işte bu yüzden gidiyorum..
bu şarkı bu yazı için galiba...​