- 24 Temmuz 2011
- 880
- 113
- 36
Sevgili arkadaşlarım merhaba. İnanın kendimi zor toparlayarak yazıyorum. Sizi sıkmadan sorunun ne olduğunu yazacağım ve farklı fikirlere çok ihtiyacım var.
Şuanda nişanlıyım, tanışmamızın beşinci ayında nişanlandık nasip olursa da ağustosta evleneceğiz. Annem nişanlımı çok severek kabul etti ve hatta bazen nişanlımla daha da iyi anlaşırdı. Gel gelelim son bir aydır sanki biz ayrılmışız gibi bir tepkisi var annemin. Önce huzur diyen kadın bir anda; nasıl çalışacaksın nasıl yetişeceksin nasıl geçineceksiniz sen hayatı kolay mı sanıyorsun diye konuşmaya başladı. Nişanlımın kenarda parası vardı evi kıştan tutup masraf yapmamak için annesinin yaşadığı ilçeye gitti ve kışı orada geçirdi ki o elindeki parayı eşyalarımıza harcasın. Şimdi ev arıyoruz bulduğumuz an işe başlayacak, işe girmek kolay mı diyeceksiniz, tecrübe ve belgelerinden dolayı elbet bulacağım diyor.
Ben üç üniversite bitirdim ve işsizim. Şu zamana kadar hayat müşterek diyen annem bi anda 180 derece döndü. Yahu ben bırada ne hayat hikayeleri okuyorum, insanlar canla başla çalışıp yapıyorlar, ben büyük hayaller kuruyormuşum???
Şöyle de bi durum var, annem nişanlımın bu durumunu en başta kabul etti. Şimdi 4 ay kalmış nasıl yetişecekmiş herşey nasıl olacakmış inanın annem beni kanser edecek.
Nişanlımın kişiliğine gelince; ben ona deliler gibi bağırsam da beni sakinleştirir daha bana sesini yükselttiğini duymadım. Elimdeki imkanlar ölçüsünde herşey istediğin gibi olacak, çünkü sen mutlu olursan ben de mutlu huzurlu olurum diyor, giyimime karışmaz, kıskançtır ama yolda erkek arkadaşımla konuştum diye kızmaz mesaj attım diye kızmaz böyle bir adam.
Kızlar, bu özelliklerin hiç önemi yok mu??? kaçıncı planda?
Boş laflarmış bunlar, icraat yokmuş.
Benim göremediğim bişey mi var ne olur söyleyin? Dedim ki anne o zaman senin uygun gördüğün biri olsun, zengin falan olsun. Birileri mi giriyor aklına bilmiyorum.
Bu arada nişanlımın da benim de babamız yok. Elimizden geldiğinde yapmaya çalışıyoruz bişeyleri, herkesin durumu belli. Bu adam sırf benle buluşmak için bi hafta evden para harcamamak için çıkmaz, sadece benim yanıma gelirdi.
Söyleyin ayrılayım mı? Anneme de çok sordum bu soruyu ama sadece susuyor...
Şuanda nişanlıyım, tanışmamızın beşinci ayında nişanlandık nasip olursa da ağustosta evleneceğiz. Annem nişanlımı çok severek kabul etti ve hatta bazen nişanlımla daha da iyi anlaşırdı. Gel gelelim son bir aydır sanki biz ayrılmışız gibi bir tepkisi var annemin. Önce huzur diyen kadın bir anda; nasıl çalışacaksın nasıl yetişeceksin nasıl geçineceksiniz sen hayatı kolay mı sanıyorsun diye konuşmaya başladı. Nişanlımın kenarda parası vardı evi kıştan tutup masraf yapmamak için annesinin yaşadığı ilçeye gitti ve kışı orada geçirdi ki o elindeki parayı eşyalarımıza harcasın. Şimdi ev arıyoruz bulduğumuz an işe başlayacak, işe girmek kolay mı diyeceksiniz, tecrübe ve belgelerinden dolayı elbet bulacağım diyor.
Ben üç üniversite bitirdim ve işsizim. Şu zamana kadar hayat müşterek diyen annem bi anda 180 derece döndü. Yahu ben bırada ne hayat hikayeleri okuyorum, insanlar canla başla çalışıp yapıyorlar, ben büyük hayaller kuruyormuşum???
Şöyle de bi durum var, annem nişanlımın bu durumunu en başta kabul etti. Şimdi 4 ay kalmış nasıl yetişecekmiş herşey nasıl olacakmış inanın annem beni kanser edecek.
Nişanlımın kişiliğine gelince; ben ona deliler gibi bağırsam da beni sakinleştirir daha bana sesini yükselttiğini duymadım. Elimdeki imkanlar ölçüsünde herşey istediğin gibi olacak, çünkü sen mutlu olursan ben de mutlu huzurlu olurum diyor, giyimime karışmaz, kıskançtır ama yolda erkek arkadaşımla konuştum diye kızmaz mesaj attım diye kızmaz böyle bir adam.
Kızlar, bu özelliklerin hiç önemi yok mu??? kaçıncı planda?
Boş laflarmış bunlar, icraat yokmuş.
Benim göremediğim bişey mi var ne olur söyleyin? Dedim ki anne o zaman senin uygun gördüğün biri olsun, zengin falan olsun. Birileri mi giriyor aklına bilmiyorum.
Bu arada nişanlımın da benim de babamız yok. Elimizden geldiğinde yapmaya çalışıyoruz bişeyleri, herkesin durumu belli. Bu adam sırf benle buluşmak için bi hafta evden para harcamamak için çıkmaz, sadece benim yanıma gelirdi.
Söyleyin ayrılayım mı? Anneme de çok sordum bu soruyu ama sadece susuyor...