gelecek / Kendi Şiirleri

Seni,
Sen olmayınca anlıyormuşum ben,
Bir an yokmuşsun gibi düşünüyorum,
Olmuyor...
Yokluğunu, yarın geleceğini bilsemde kabullenemiyorum.
Ve sen,
Ben yokken,
Neler düşünüyorsun acaba?

Kalbimde anlaşılması tuhaf sızılar oluyor bazen,
Neden?
Seni sevmekten korktuğumda,
Korktuğumun başıma geldiğini anlıyorum.
Ne olacak?
Sonunu hayal edemiyorum.
Ve sen,
Ben yokken,
Neler düşünüyorsun acaba?

Özlemin, alışmışlık olduğunu düşünüyorum bazen,
Özlemem için,
Ne kadar alışmışım ki sana?
En çok neyine alışmışım merak ediyorum.
Ve sen,
Ben yokken,
Neler düşünüyorsun acaba?

Yağmur yağsa da bu aralar çok fena yağmursuyorum.
Hava soğuk ama,
Ben aslında seni üşüyorum nefes alışlarımda.
Sesim bir tuhaf çıkıyor, ismini hecelerken,
Ve sen,
Ben yokken,
Neler düşünüyorsun acaba?

Elini tutabilmenin kıymetini,
Parmaklarımla oynarken anlıyorum.
İsminin dilimden düşmesini diliyorum.
Gecenin en sessiz saatinde....
Şimdiye kadar hiç duymamışım gibi tuhaf geliyor bana..
Ve sen,
Ben yokken,
Neler düşünüyorsun acaba?

Düşlerimde bir değişti son zamanlarda,
Garibime gidiyor,
Her karesinde sen varsın yaşanacaklarımın,
Olmayacak hayallerimde bile sen çıkıyorsun karşıma.
Ve sen,
Ben yokken,
Neler düşünüyorsun acaba?

Bu bir kanun mudur acaba? Sevilenin kıymetini kaybedince anlamak ! Onsuzluğun ağırlığı bir hamal yükü gibi çöktüğünde omzumuza ve yarım kalmışlığın kokusu dolaştığında tenimizin her bucağını.. başımızı yalnız koyduğumuzda yastığa.. bizi sarıp sarmalayan kollarının sıcaklığı yerine yorganları çektiğimizde üzerimize, hiç alakasız bir zamanda , hiç alakasız biri onun yaptığı bir hareketi yaptığında, yolda haldur huldur giderken burnumuza yabancı bir tenden onun kokusu çarptığında.. yüzlerce insanın olduğu kalabalık sokaklarda her bir insan yüzünde ondan bişeyler aradığımızda.. hep soran, hep bekleyen, hep uman gözlerle her köşe başında , her yol sapağında belki karşılaşırız diye güm güm çarpan kalp atışlarımız arasında kaybolduğumuzda..
Sıradan bir manavın önünden geçerken gözümüze ilişen kıpkırmızı, kütür kütür taptaze bir elmaya gözlerimiz takıldığında ve bir elmanın yarısı gibi bizi tamamlayan sevdalıdan ayrı yarım bir elma gibi ortalarda dolaştığınızda, sol yanınızdaki sızı kahpe bir kurşun yarası gibi sızladığında hayıflanmanın ya da keşkelerin durağını çoktan kaçırdığınızı farkedersiniz...
Ve sonra nedenler niçinler takılmış bir plak gibi dönüp durur beyninizin içinde... içten içten kemirir yüreciğinizi..
ve asli gerçek bir yumru gibi takılır boğazınıza.... soluğunuz kesilir.. ve anlarsınız ki.. sizin için onsuz bir hayat düşünülemez...
sonra elleriniz cebinizde, dilinizde bir şarkı kendinize itiraf ettiğiniz gerçeğin olanca sarhoşluğuyla haykırırsınız...

" SEN BENDE, BEN ÖLÜNCE ÖLÜRSÜN...
SEN ÖLÜRSEN BEN ZATEN ÖLÜRÜMMMMMMMMMM !..... "

Hep diyorum bir kez daha diyeceğim..... hatta bıkmadan usanmadan söyleyeceğim....
sevgilerinizin ve sevdiğinizin kıymetini bilin.... anlık gurur, sinir, kapris ve bencillik girdabına kapılmayın... basit ve geçici zevkler uğruna sevgilerinizi harcamayın...
sevgiyle kalın..
:smile:

içim acıdı okurken

Çok Güzeeeel Çok Etkileyici

Gelecek Çok Güseldi Siir Köşesine Yazsaydin Keske...paylaşimin Için Saol Canim

Dusunuyorum da; bir bakima senden oncesi yok gibi bir sey
Cunku senden onceki yillar, sana hazirladi beni
Senden once tanidigim kisiler, seni buldugum zaman degerini daha iyi
anlayabilmem icin birer sebepten baska bir sey degillerdi
Sensiz anilarim seninle gecen bir gunun anisi yaninda o kadar kuru ve ciliz ki!
Uzun yillar amansiz bir olusun icinde calkalanip durdum
Bir trendim; kucucuk istasyonlardan gectim, sonunda sana varmak icin
Bir gemiydim; irili ufakli limanlara ugradim, bir gun senin limanina gelmek icin.
Bir yoldum; nice insanlar cignedi beni Simdi ayaklarinin temasindaki hazzi
daha iyi anliyorum.
Bir kitaptim; beni okudular, fakat anlayan cikmadi
Yillarca seni bekledi sayfalarim, okuyasin diye
Yoklugunda bir kadehtim ben,
Turlu ickilerle doldurup agizlarina bosalttilar beni
Yere carptilar kirilmadim, duvara vurdular parcalanmadim
Bir gun icime senin guzelliginin dolacagini bildigim icin
Dudaklarinin degdigi her yerde bir olumsuzluk atesinin yanacagina inandigim icin
Kursun askerler, bebekler, oyuncaklar vardi senden once
Durup durup aldanmalar vardi, aldigini geri vermeyen aynalar vardi.
Hep karanliga acilan pencereler, ardinda igrenc yaratiklarin yasadigi buyuk kapilar vardi
Sehirler gordum; sokaklarinda bir toz bulutuydu yasamak.
Carsilarinda fazilet kiloyla satilir, namus metreyle alinirdi...
Evlerinde yanyana yasardi insanlarla hayvanlar
Sabahlari yalan girerdi pencerelerinden isik yerine
Aksamlar pis bir koku gibi gelir, geceler bir hısım gibi cokerdi o sehirlerin ustune
Her evde bir cocuk aglardi ve her gun bir cocuk ölürdü sıtmadan.
Gunduzleri erkekler kahvelerinde domino oynar, kadinlar bakracla su tasirdi
Gece olunca yataklar utanirdi yatakligindan, duvarlarin yuzu kizarirdi
Eller ve ayaklar butun gece kirli bulasiklar gibi yikanmayi beklerdi
Sehirler gordum ben..
Sefaletin utanc olmadigi sehirler gordum
Bencilliklerin birer apartman gibi yukseldigi ve sereflerin camurlara dustugu sehirler gordum.
yaptigini anlamiyordu
Balolarda, şölenlerde kotu bir oyundu yasamak
Kadinlar elmaslariyla olcuyorlardi guzelliklerini
Erkekler banka cuzdanlariyla degerliydiler
Ne sehirler gordum ben..
Tiyatrolarinda, sinemalarinda aldanislarimiz, utanclarimiz oynanirdi
Meyhanelerinde kirli ve renkli sulardi icilen.
Mayilesmis bir kohne zamandi
Cesitli tuzaklarla doluydu her sokagi. Buyuk arenalara benzeyen
sokaklarinda kan ve zulum kokardi.
Bir semtinde parfum kokulariydi havaya karisan.
Bir semti amonyak kokardi.
Ve nice insanlar gordum ben
Aliskin elleri kotuluk etmeden duramazdi.
Yalan soylemeden edemezdi dudaklari. Gurur kotu dikilmis bir elbiseydi uzerlerinde.
Bos kovalar gibi ses verirlerdi dokunuldugu zaman.
Nice insanlar gordum ben
Bir yoksula en kucuk bir iyiligi yapmaktan cekinen,
fakat bir gecenin comert bir saatinde onbinleri,
yuzbinleri vahsi bir zevkle kaybeden insanlar gordum.
Zenginlerine daha somurulecek insanlar gerekti.
Ben yuzu jiletle kesilmis kotu adamlar gordum ve ben her sabah yuzunu tras
ettigi jilet kadar para etmeyen daha kotu adamlar gordum
En adi kiskancliklar gordum, kavgalar, zulumler, iskenceler,
en ucuzundan kirli camasirlar, pacavralar, camurlar, irinler, cirkefler gordum.
Seni taniyincaya kadar dinledigim catlak sesli bir plakti, berbat bir filmdi seyrettigim.
Seni gorunceye kadar kotulukten yana ne varsa tanidim,cirkinlikten yana ne varsa gordum.
Tut ki bir kum colundeydim, kizgin bir gunesin altinda susuzluktan catladi dudaklarim.
Simdi senin dupduru kaynagina egilip su icerken varliginin paha bicilmez
degerini daha iyi anliyorum.
Yoklugunu bu kadar derinden tatmasaydim, varliginin essiz anlamina varamazdim.
Tut ki yillarca suren bir geceydi senden oncesi.
Gunessiz aysiz, yildizsiz bir gokyuzuydu.
Kupkuru bir eski deniz kalintisiydi. Cekilmis bir nehir yatagiydi.
Senden once bir gun seni bulmak umidiydi beni yasatan.
Tohumun yesermek icin yagmuru, cicegin acmak icin gunesi bekledigi gibi bekledim seni.
Nasil bir nehir denize kavusmak icin uzak mesafelerden caglaya caglaya
gelirse; iste ben de oyle geldim senin denizlerine.
Senden oncesi uzun, ugultulu bir arayisti, kudurmus bir calkantiydi.
Yoklugun oyle bir ucurumdu ki; yeryuzundeki butun ucurumlari uc uca
eklesek, yoklugunun yaninda bir nokta gibi kalirdi.
Butun girdaplar bir araya gelse; varliginin derinligine yaklasamaz simdi.
Senden onceki yillardan sana kendimi getiriyorum.
Yoklugunu tatmis, her yerde seni bir ruzgarcasina aramis ve vahsi,
buyuk bir nehircesine sana kosmus bir ben var simdi karsinda.
Arindim butun kotuluklerden sana geldim.
Seni yarinlara goturecegim, gel; yasanmamis zamanlara,
erisilmemis hazlara goturecegim seni.
Inan ki ne senden oncesi vardi, ne de benden oncesi.
2006.Ankara

canım gönlüne saglık okadar güzel bir yazlki..

ellerıne ve sımsıcacık yuregıne saglık tesekkurler

yüreğin gerçek sevgiye haykırışıdır bunlar.
yürek ölümüne sevmeden sevilmeden ölmek istemez,
ölümüne seven yürek sevilmek ister,
yaşadığı sevgisine cansuyu ister.

umarım bu yazılarının devamını okuruz,teşekkürler.yüreğine sağlık

" SEN BENDE, BEN ÖLÜNCE ÖLÜRSÜN...
SEN ÖLÜRSEN BEN ZATEN ÖLÜRÜMMMMMMMMMM !..... "

Hep diyorum bir kez daha diyeceğim..... hatta bıkmadan usanmadan söyleyeceğim....
sevgilerinizin ve sevdiğinizin kıymetini bilin.... anlık gurur, sinir, kapris ve bencillik girdabına kapılmayın... basit ve geçici zevkler uğruna sevgilerinizi harcamayın...
sevgiyle kalın..


Kesinlikle katılıyorum sana. Sabaha uyanabileceğini kim biliyorki! Her gününüz, bir öncekinden daha mutlu ve sevgiyle dolu geçsin.