Herkese merhaba bugun 2. Konumu açıyorum. Gün boyunca kendimi çok dipte hissettim. Ama yine de mesajlarınız beni çok rahatlattı. Sadece kendimi ve hayatımdan geçen ilişkileri değerlendirdiğim de bir şey farkediyorum.
Eskiden yaşadığım uzun ciddi ilişkilerde, eski ilişkiler eski flörtlerle ilgili karşılaştığım daha ciddi şeylere küçük tepkiler veriyordum. Kafama takmıyor ve hiç üzülmüyordum.
Şimdi eşimle ilgili (sevgiliyken de böyleydi) hiçbir şeyi kaldıramıyorum. Geçmişteki paylaştığı şarkılar bile bana aşırı batıyodu. Günlerce ağlayıp üzüldüm eski sevgililerinide sevdi falan filan diye. :/ Ya çok saçma evet. Ama böyle. Sadece bunun sebebini merak ediyorum..
Bi kaç teorim var sizde bana yardım ederseniz sevinirim..
İlk olarak eşim için büyük bi fedakarlık yaptım (bana göre) işimi gücümü ailemi bırakıp onun şehrine geldim. O da beni mutlu ediyor çok sağ olsun. Burada iş arama süreci vs zor kimsem yok. Biraz bunun kiniyle ondan kusursuz bi aşk bekliyor olabilir miyim? Başka birilerini de sevmiş olması zoruma gidiyo sanki bi tek bana büyük bi aşk duymuş olmasını istiyorum içten içe. Böyle şeyleri görünce de madem böyleydi bari bunca zorluğu niye göze aldım gibi düşünceler beliriyo.
İkinci olarak eşimden öncekilere aşık olmamışsam (varsayım) o yüzden bu huyum ortaya çıkmamış olabilir mi? Ama seviyordum onlarıda yani. Normal kıskançlıklarım oluyodu ama geçmişi sallamazdım. Çok saçma.. şimdi eşim normal kıskançlığa sebep olmuyor bende geçmişe mi sarıyorum acaba
Üçüncü olarakta ilişkimizde eşimde cidden bi sorun varda ben o yüzden mi böyleyim.. böyle şeylerin önüme çıkması. Yani eskiden de ilişkimizde yaptığı bazı sevimlilikleri başkalarına da yapmış olması mı yanlış. (Bu şık değil sanırım cunku burada genelde bunun yanlış olmadığı savunuldu) mesela bana söylediği bir şarkıyı başkasına da söylemesi..
Son olarak ben cidden travma yaşamış biriyim ve terapiye mi ihtiyaç duyuyorum? Sorunum tamamen içsel mi.. ? Nasıl aşabilirim?
Benim gibi durumlardan geçtiniz mi..
Lütfen agresif cevaplardan kaçının çünkü cidden hassasım. Şımarıklık olsun diye yazmıyorum. Kendimi kötü hissediyorum..
Eskiden yaşadığım uzun ciddi ilişkilerde, eski ilişkiler eski flörtlerle ilgili karşılaştığım daha ciddi şeylere küçük tepkiler veriyordum. Kafama takmıyor ve hiç üzülmüyordum.
Şimdi eşimle ilgili (sevgiliyken de böyleydi) hiçbir şeyi kaldıramıyorum. Geçmişteki paylaştığı şarkılar bile bana aşırı batıyodu. Günlerce ağlayıp üzüldüm eski sevgililerinide sevdi falan filan diye. :/ Ya çok saçma evet. Ama böyle. Sadece bunun sebebini merak ediyorum..
Bi kaç teorim var sizde bana yardım ederseniz sevinirim..
İlk olarak eşim için büyük bi fedakarlık yaptım (bana göre) işimi gücümü ailemi bırakıp onun şehrine geldim. O da beni mutlu ediyor çok sağ olsun. Burada iş arama süreci vs zor kimsem yok. Biraz bunun kiniyle ondan kusursuz bi aşk bekliyor olabilir miyim? Başka birilerini de sevmiş olması zoruma gidiyo sanki bi tek bana büyük bi aşk duymuş olmasını istiyorum içten içe. Böyle şeyleri görünce de madem böyleydi bari bunca zorluğu niye göze aldım gibi düşünceler beliriyo.
İkinci olarak eşimden öncekilere aşık olmamışsam (varsayım) o yüzden bu huyum ortaya çıkmamış olabilir mi? Ama seviyordum onlarıda yani. Normal kıskançlıklarım oluyodu ama geçmişi sallamazdım. Çok saçma.. şimdi eşim normal kıskançlığa sebep olmuyor bende geçmişe mi sarıyorum acaba
Üçüncü olarakta ilişkimizde eşimde cidden bi sorun varda ben o yüzden mi böyleyim.. böyle şeylerin önüme çıkması. Yani eskiden de ilişkimizde yaptığı bazı sevimlilikleri başkalarına da yapmış olması mı yanlış. (Bu şık değil sanırım cunku burada genelde bunun yanlış olmadığı savunuldu) mesela bana söylediği bir şarkıyı başkasına da söylemesi..
Son olarak ben cidden travma yaşamış biriyim ve terapiye mi ihtiyaç duyuyorum? Sorunum tamamen içsel mi.. ? Nasıl aşabilirim?
Benim gibi durumlardan geçtiniz mi..
Lütfen agresif cevaplardan kaçının çünkü cidden hassasım. Şımarıklık olsun diye yazmıyorum. Kendimi kötü hissediyorum..