Herkese merhaba öncelikle bu konuyu anlatabilecek kimsem yok o yüzden içimdekileri buraya yazmak istedim. 8 haftalık hamileyim 30 yaşındayım eşim 40 yaşında aslında benim bebek istediğim çok söylenemez eşim çok istiyordu 8 yıldırda antidepresan kullanan biriyim gece gündüz son üç aydır gündüz içtiğimi bırakmıştım ama gece içtiğime devam ediyordum tabi şimdi gebeliği öğrenince onuda bırakmak zorunda kaldım geceleri asla uyuyamıyorum sürekli doğumu düşünüyorum içimde hep bi tedirginlik var anksiyetem geri başladı sürekli midem bulanıyor bu psikolojik bence hamile olduğumu öğrendikten sonra bulanmaya başladı çünkü böyle devam ederse nasıl yapıcam hiç bilmiyorum lütfen benim gibi olan varsa yazabilir mi işe bile gitmek istemiyorum sürekli ağlıyorum kimseyle konuşmak istemiyorum resmen hayata küstüm antidepresan kullanmadan önceki halime geri döndüm bu durum geçici midir yoksa hepmi böyle devam eder
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Gebeliğe Hazırlık Gebelikte depresyon
- Konu Sahibi cnsdk
- Başlangıç Tarihi
Gebe kalmayı planladığımızda yapmamız gereken hazırlıklar.
Merhaba şuan hormonlardan dolayı boylesiniz ablamda böyleydi istemedi 3.bebegini ve sürekli ağlayıp kusuyordu sonraki aylar düzeldi inşallah ilaçlar vücudunuzdan etkisini atmıştır bebek sağlıkla dünyaya gelir düşünmeyin diyecemde elinizde değil biliyorum kafanızı dağıtmak için biseyler yapın tek kalmayın kaldıkça o düşünceler sizi daha çok etkileyecek her gün bakara suresini açıp dinleyin sakinlik ve huzur verir inşallah dualarimda sizi eksik etmiyecem inşallah bi an önce toparlarsiniz
İyi düşün dediklerimi yap inşallah geçecek iyi ol bebek için iyi olman lazım çok güçlü bı annesi var bebeğinin güzel olacak herşeyÇok teşekkür ederim umarım geçici bi durumdur yoksa 9ay böyle nasıl geçecek hiç bilmiyorum
Merhaba canım benim de 3 yılı geçkin süredir anksiyete ve panik atak hastalığım var. Birkaç aydır terapi alıyorum doktorum teşhisi o şekilde koydu. Hatta psikiyatriste de gittim antidepresan verdi ama kullanmaya başlamadım psikoloğum da öncelikle terapiyi denememi istedi. Zaten bebek sahibi olmak istediğim için de kullanmaya başlamadım. Seni anlıyorum çok zor illet bir şey bu. Hele ki hamileyken çok daha zorluyordur. Ben de arada düşünüyorum acaba hamile kalsam beni çok daha zorlar mı antidepresan içmek isteyip içemesem ne yaparım gibi düşünceler gelip duruyor. Ama hiçbir zaman mükemmel anı yakalamak mümkün değil bebeğimiz için elimizden gelenin en iyisini yapsak zaten yeterli bi ebeveyn oluruz diye düşünüyorum. Sana en büyük tavsiyem terapiye başlaman olur. Ben henüz aşamadım hala iyileşme sürecindeyim ama en büyük yardım psikoloğumdan geliyor. Bu 3 yıllık zaman zarfında en rahat olduğum dönem diyebilirim. Terapiye başlamadan önce ne evde yalnız durabiliyordum ne dışarı çıkabiliyordum. Toplu taşıma kullananaz haldeydim dışarda yemek yerken midem bulanıyordu. Artık öyle bir seviyeye gelmişti ki evde yanımda biri varken bile iç sıkıntısından kaygıdan ve korkudan yerinde duramaz hale gelmiştim. Şu an bunları çok şükür ki büyük ölçüde aştım. İlk zamanlar terapi konusunda çekimserdim işe yaramaz diye düşünüyordum belki sen de öyle düşünüyorsundur ama hiç erteleme hem bebeğin için hem kendin için yapacağın en büyük iyilik olacak bana inan. Ve hiçbir zaman unutma ki yalnız değilsin. Hep dua et. Ben bu dönemde sürekli Bakara ve Fetih sureleri dinledim evde de sürekli sesli olarak açtım. Ve spora gidiyorum. Sen de hafif tempolu yürüyüş yapabilirsin. Sevdiklerinle de durumunu paylaş o da çok iyi geliyor.fazlaca uzun yazdım. Dertleşmek istersen biz yanındayız canım
Çok teşekkür ederim güzel dilekleriniz için biraz daha rahatladım inşallah herşey güzel olacak
Bende öyleydim dışarda yemek yiyemiyodum ilaçlarla biraz düzelmiştim şimdi bırakmak zorunda kalınca herşey başa döndü sanki böyleykende bi çocuk dünyaya getirmek doğru mu bilmiyorum ama eşim çok istiyor napıcam bilmiyorum tavsiyeleriniz için çok teşekkür ederim hepsini denicem inşallah
