1,5 sene tüp bebek için erken gibi. Normal süre zaten 1 yıl ki 1,5 yıldır düzenli şekil de denememişsiniz. Bence eşinde de sende de sorun yok tek sorun kendini çok hırpalıyorsun ve isyan ediyorsun. Öncelikle isyan etme neden onların var benim yok deme , allah istediğine veriyor ve bunu sorgulamak bize düşmez. Arkadaşım yanlış anlama ama gerçekten kendini çok yormuşsun sen. Bu psikoloji ile çocuğunun olması pek olağan değil. Nolur kendini düzelt. Yarın sabah yeni bi başlangıç yap mesela , hayata yeniden başla. Yeniden umut et ve kendini mutlu et. Eşinden uzaklaşmaya başlamışsın. Bu evliliğine de zarar verir. Kimseye faydası olmaz. Bu bi sınav ve sınavı geçebilmen için çabalaman , çabalarken de kimseyi kıskanmadan eşini kırmadan kendini yıpratmadan zamanını verimli kullanarak geçirmen lazım. Herkesin bir sınavı var. Benim eşimin patronunun çocugu var ve kötü hastalık... daha 3 yaşında. Doktor bi kardeşi olması lazım kurtulması için dedi ve doğan çocuk da aynı... düşünebiliyor musun ne kadar acı? İnan zamanını bekliyo bebişin gelmek için. Sadece sabret ve isyan etme. Kendini bu kasar yıpratmaya hakkın yok. Kendine kötülük etme. Zamana bırak bi gün o güzel haberi pat diye ummadığın anda alacaksın inan bana...yazın dedim tüp bebek mi denesek??aşılamada sanki zaman kaybı gibi..diyor ki daha erken hıı dedım ıkımızde 18yaşındayız haklısınben 32eşim 35yaşındam buarada..ahh dıyorum hala adam rahat hala oluruna bırakmış kısmet dıyor benı de sabırsızlıkla suçluyor bazen boğazına yapışmamak ıcın zor tutuyorum kendimi..Cocuk planından beri yok şu pozısyon ıhtımalı artırır,yok yana yatayım,yok bacagımı kaldırayom yok şukadar saat kalkmayayım dıye dusunmekten o anda acaba spermlerı koşuyormudur yoksa kendı gıbı agır kanlı yavaş yavaşmı ılerlıyolat dıye dusunuyorum zevk almak vs bunlar bıttı benım ıcın..incir bırara yemıstım ama yıne olmayınca bıraktım folık asır bıle duzenlı ıcmıyorum bu şekılde yaşamaktan yoruldum ama cocuk ıstegı bıtmıyor ama boyle yaşamak hıc zevk vermıyor.Tesekkır ederım buarada yazdıkların ıcın okadar dertlıyım kı kafamın ıcınde sureklı kendımle konusuyorum çatışıyorum bırının hamıle haberını alıyorum üzülüyorum kıskanıyorum sonra kendıme kızıyorum ona veren Allah sana da verecektır zamanı vardır gecıktırıyosa guzellestırıyordur hayırlısı ..hatta bu yaşadıklarımın sınav oldugunı dusunuyorum cunku cocuk benım ıcın hep ıstedıgım bıseydı hatta cocuk fıkrı olmasa evlenmezdım belkı..hep buyuzden sınanıyorum bılıyorum hsg cektırdıgım gun okadar komplıke bısey oldugunu sanmıyordum anestezılı cektırdımm gıttım hastaneye bana form ımzalattılar anestezı ıcın korktum tedırgın oldum dönüşü olmaz bu saaten sonra dıye ımzaladım odaya aldılar soyundum önlüğü gıyındım lavaboda agladım hüngür hüngür neden zor dıye??nıye bunları yaşıyorum dıye neyse 15dk uyuttular benı sersem gıbıyım uzanıyorum dınlendım cıktım hastaneden eve gıdıuoruz elıme aldım telı..bırlıkte gebe olmak ıcın cabaladıgımız arkadas ultrason fotosu atmıs yegencık gelıyor dıye cok mutlu oldum sevındım eve gıttım uyudum uyandım saatlerce agladım o fotograf cıkmadı aklımdan 2gun neden benım olmuyor dıye neden hıssedemedım cevremde herkes hem de herkes hamıle kaldı??hatta gebe kalamayan bırı varsa gel senlede konusalım sen de kalırsın dıyecem o şekılde yanı.. ben darısı sana denılen taraf olmaya devam edıyorum allahım saglıklısını dogru zamanda ver dıyorum ama neolur artık arattırma,aglattırma.duygularım anormalmı??acaba davranıs bozukluguda mı başladı emın degılım??gebe kalmayı ısteyenler sizce duygularım normal mı benım??yoksa kafayı yemiş olabılırmıyım
![]()