Canım seni o kadar iyi anliyorumki konularımi okuyabilirsin doğduğu anda bile istemiyordum taa ki annem yanimdan gidip oglusumla başbaşa kalana kadar ki bekarken filan akrabalarımızdan kim doğum yapsa refakatçisi bendim bayilirdim bebeklere ama oglumla hic ilgilenmiyordum sanki ben değil annem yada teyzem doğum yapmış gibiydim yüzüne bile bakmiyordum bazen ,tek kalınca bakmaya başlayınca kokusunu alınca ,sana arkadaş evlat oluyor annemle teyzem 1 ay kaldilar yanimda baksa sehirden gelin geldim olduğum şehirde kvlerden başka kimsem yok o psikolojiyle bile bebeğime kendim baktım ,sen onun annesisin ona senin gibi kimse bakamaz sen sakinlestirebilirsin ihtiyaclarini sen karsilayabilirsin annesisin çünkü geçici olarak annen yada kv bi çağır ama geçici sen ayağa kalkana kadar İnanki sonra bakılıyor ,şuan o kadar pismanimki keşke hamileligiminde ,lohusaligiminda keyfini cikarsaydim diyorum oğlum şuan 1,5 yasında ve inan bana su hayatta yaptigim en ama en doğru şey evladim anne olmak çok güzel birşey mükemmel harika anlatamam dediğim gibi hamileyken ve sonrasında actigim konularimi okumanı isterim.Allah in izniyle hepsi geçecek dua et bende edeceğim sana ,sağlıklı,hayırlı,sana arkadaş olacak bir evladın olur inşallah.