Sevgilim Kasım 3ü 4 ü gibi askere gidicek.Kısa dönem yapıcak.Bu çok gurur verici bişey.İnsan yaşamadığı şeylerden korkarmiş bende ki de o hesap.Konuşabilcek miyiz haber alabilcek miyim görüşebilcek miyiz diye düşünüp duruyorum 1 aydır.O da asker psikolojisine girdi ben üniversite okuyorum son senem o memleketinde uzaklık var yani kıskançlıklar arttı.Bazen çok bunalıyorum bazen de askere gidicek o psikolojide dayan o yüzden geçicek diyorum.Onu istemeden üzmekten çok korkuyorum.nasıl davrancağımı şaşırdım.Ve bi sorun daha var ki yalnız kalınca sevgilimi çok fazla özlediğimi hissediyorum.arkadaşlarımın hep sevgilileri yanında geziyolar eğleniyolar ben yanlız kalmak istemiyorum kıskanıyorum sevgilimi yanımda istiyorum.Yalnız kalmaktan kaçıyorum devamlı bi yerlere gitme birileriyle gezme çabasına giriyorum evde oturup tek başıma vakit geçiremiyorum ve bu da beni huzursuz ediyo nereye kadar bi insan korkularından kaçar ki? her zaman birileri yanımda olamaz sonuçta ama bunu kalbime anlatamıyorum.Şimdi sevgilimle en azından arada konusuyoruz askere gidince bunlar azalıcak istediğimde arayıp mesaj atamicam arkadaşlarım sevgilileriyle olucak ve ben kendimle nasıl bas edicem bilmiyorum.