Galiba Psikolojim bozuldu fikirlerini bekliyorum ?

Kelebek1020 .!.:

Merhaba Arkadaşlar 22 yaşında genç bir kızım hayatım boyunca annemin emekleri ile okumaya gayret edildim maddi durumumuz yoktu annem ek iş yapardı babamdan habersiz sırf dershane paramı biriktirmek için senelerce bu durum sürdü hala daha sürüyor tabi bu durum içinde derslerim kötü annemin psikolojisi evliliği yüzünden zaten yok bide benimle birlikte iyice gitti onu anlıyorum ama 22 yaşına geldim artık çok bunaldim ev işi yaptırmıyor benden hiç birşey istemiyor sadece derslerime odaklanmami bekliyor ama hal böyle olunca benim piskoloji mahvoluyor düşünsenize bende annemle kol kola girip pazara gitmeyi isterdim veya bunun gibi şeyler ama asıl önemli konuya gelmek istiyorum annem çok ama çok durgun benimle muhabbet etmiyor sürekli hasta duvara boş boş bakıyor sinirlendiğinde bana vurmaya çalışıyor sabah güne bergenin şarkıları ile uyanıyorum bu bende mutsuzluk yaratıyor. Temizlik yok (olmasında zaten ben elimden geleni yapıyorum) ama garip gelmeye başladı bana o kadar uzakki bazen birşey anlatıyorum heyecanla susuyor sadece ağlıyor bana karamsarlığı öğretiyor bu seferde yanlız kalınca bende öyle oluyorum arkadaşlarımın yanında mutlu olamıyorum evden kaçmak bazende öldürmek istiyorum kendimi erkek arkadaşım var ona bağırıyorum çok bunaldim ne yapmaliyim bu sayfaya üye oldum ilk defa soruyorum sorumu lütfen fikirlerinize mantık çerçevesinde ihtiyacım var

Genişletmek için tıkla...

Kelebek1020 .!.:

Merhaba Arkadaşlar 22 yaşında genç bir kızım hayatım boyunca annemin emekleri ile okumaya gayret edildim maddi durumumuz yoktu annem ek iş yapardı babamdan habersiz sırf dershane paramı biriktirmek için senelerce bu durum sürdü hala daha sürüyor tabi bu durum içinde derslerim kötü annemin psikolojisi evliliği yüzünden zaten yok bide benimle birlikte iyice gitti onu anlıyorum ama 22 yaşına geldim artık çok bunaldim ev işi yaptırmıyor benden hiç birşey istemiyor sadece derslerime odaklanmami bekliyor ama hal böyle olunca benim piskoloji mahvoluyor düşünsenize bende annemle kol kola girip pazara gitmeyi isterdim veya bunun gibi şeyler ama asıl önemli konuya gelmek istiyorum annem çok ama çok durgun benimle muhabbet etmiyor sürekli hasta duvara boş boş bakıyor sinirlendiğinde bana vurmaya çalışıyor sabah güne bergenin şarkıları ile uyanıyorum bu bende mutsuzluk yaratıyor. Temizlik yok (olmasında zaten ben elimden geleni yapıyorum) ama garip gelmeye başladı bana o kadar uzakki bazen birşey anlatıyorum heyecanla susuyor sadece ağlıyor bana karamsarlığı öğretiyor bu seferde yanlız kalınca bende öyle oluyorum arkadaşlarımın yanında mutlu olamıyorum evden kaçmak bazende öldürmek istiyorum kendimi erkek arkadaşım var ona bağırıyorum çok bunaldim ne yapmaliyim bu sayfaya üye oldum ilk defa soruyorum sorumu lütfen fikirlerinize mantık çerçevesinde ihtiyacım var

Genişletmek için tıkla...