gerçekten fıttıracağım galiba. ben istanbulda öğrenciyim, henüz 1.sınıftayım. ailem antepte yaşıyor. ve aileme çok bağlı bir insanım. zaten bu kadar bağlılığın sağlıklı olmadığına karar verip şehir dışı üniversite tercihi yaptım. en basitinden ölüm var. hiçbir insana çok bağlanmak gerekmediğini düşünüyorum.
neyse aileye çok bağlı bir insanım ve bir dönem hazırlık okuduktan sonra bölüme geçtim. 3 haftadır falan yeni okulumdayım ama hiç arkadaşım yok. normalde çok esprili, sıcakkanlı ve girişken bir insanım. ama bunun için zaman ve kafa dengi arkadaşa ihtiyacım var.
şu an hiç arkadaşım yok. kimseye ısınamıyorum, kafa dengi arkadaş bulamıyorum. ailem de yanımda değil yalnızlıktan bıktım usandım.
erkek arkadaşım yok, çünkü erkeklere hiç güvenmiyorum. soğuk cevaplar veriyorum, kimsenin suratına bakmıyorum yabani gibiyim
gerçi son sınıfa kadar ilişki de düşünmüyorum.
normalde çok sıcak biriyken bunu kimseye gösteremiyorum. ailem yanımda değil onları çok özlüyorum. normal konuştuğum arkadaşlarım var tabi ama sevdiğim, kafa dengi bir arkadaşım yok. yakın arkadaşlarım var ama hiçbiri istanbulda değil
erkek arkadaşı da ben istemiyorum.
ne yapmalıyım? kafayı yememe az kaldı. ders çalışmak dışında bütün gün internet başındayım. sıkıntıdan yalnızlıktan patlıyorum. içimi dökmek istedim