- Konu Sahibi Extravaganza
- #1
Merhaba,
Yaklasik 2 aydır hiç beklemedigim, umulmadık bir ilişki içindeyim. Oldukca yogun gorusuyoruz ve somut görüşmelerimizde cok samimi, durust (fazla durust), yapıcı, gercekci bir tablo cizdigimizi dusunuyorum. Yaklasık 2 yıl once bosandım ve 2 cocugum var. Ilaveten 1 yıldır yumurtalıklarımdaki bir sorundan once de menapoza girdigimi, ancak cinsellik acısından henuz etkılenmemıs oldugumu da belirteyim. Benim arzu ettim, 2 aydır cıkmamıza ragmen potansiyel bir gelecek ihtimalinin olup olmadıgına dair isaretler almak. Bu konu, daha cıktıgımızın ılk haftasında kendısı tarafından acıldı ve ben bir sure evlilik dusunmuyorum dedı. Evlilige giden bir ilişkiden sırf ailevi sebepler yuzunden yeni cıkmıs ve bozguna ugramıs. Nitekim ben daha agırını yasadım, bosandım ama bir ilişkinin ciddiyer arz etmedikce surmemesini gerektigini dusunuyorum. Erkek arkadasım bircok artısına ragmen bircok da negatif ozellige sahip: sevgi sozcuklerı ıle arası yok(benım de yok), yapı olarak hayata bakısı cok katı, kararlarına duygular hakim degil, konusma tarzı yaptırımlı ve kibar degil. Ayrıca belli ki eski kiz arkadasını kafadan komple atamamıs. Bu konuda cok sert ve hayata bu denli somut, duygusuz bakısı beni cok rahatsız edıyor. Aramızda saglam farklar var: benden 7 yas daha genc, benden az kazanıyor (ama duzgun bır gelırı ve rahat bır ısı var), evlenmemıs, sıyası gorusu ve sosyo-kulturel bakısı benden farklı. Kendisi su an evlilik dusunmedigini, herseyi zamana bırakmak istedigini, herkesin hesabını zamanla yapması gerektıgını, kararında duyguların yeri olmayacagını, suyuj akıp yolunu bulacagını ve bunu bir vadeye baglamayacagını soyledı. En buyuk cekıncesının de (1) ben ona cocuk veremeyecegım ve o hala cocuk sahıbı olmayıp ısteyıp ıstemedıgını bılmedıgını (2) benım maddıyatımın ondan fazla olması sebebı ıle bır gun bunu onun gozune sokmamı kaldıramayacagını soyledı. Cocuk konusu bellı fakat ben maddı manevı olgunlukta bırıyım. Kısacası saglam, duzgun, ama sert mızaclı, fakat benım hayatımda yanımda gormek ısteyecegım bırı.
Sorum su: makul bır zaman beklemeli miyim (bana zaman dayatma dıyor ve tarzı bozuk) yoksa toptan cekip gitmeli miyim?
Yaklasik 2 aydır hiç beklemedigim, umulmadık bir ilişki içindeyim. Oldukca yogun gorusuyoruz ve somut görüşmelerimizde cok samimi, durust (fazla durust), yapıcı, gercekci bir tablo cizdigimizi dusunuyorum. Yaklasık 2 yıl once bosandım ve 2 cocugum var. Ilaveten 1 yıldır yumurtalıklarımdaki bir sorundan once de menapoza girdigimi, ancak cinsellik acısından henuz etkılenmemıs oldugumu da belirteyim. Benim arzu ettim, 2 aydır cıkmamıza ragmen potansiyel bir gelecek ihtimalinin olup olmadıgına dair isaretler almak. Bu konu, daha cıktıgımızın ılk haftasında kendısı tarafından acıldı ve ben bir sure evlilik dusunmuyorum dedı. Evlilige giden bir ilişkiden sırf ailevi sebepler yuzunden yeni cıkmıs ve bozguna ugramıs. Nitekim ben daha agırını yasadım, bosandım ama bir ilişkinin ciddiyer arz etmedikce surmemesini gerektigini dusunuyorum. Erkek arkadasım bircok artısına ragmen bircok da negatif ozellige sahip: sevgi sozcuklerı ıle arası yok(benım de yok), yapı olarak hayata bakısı cok katı, kararlarına duygular hakim degil, konusma tarzı yaptırımlı ve kibar degil. Ayrıca belli ki eski kiz arkadasını kafadan komple atamamıs. Bu konuda cok sert ve hayata bu denli somut, duygusuz bakısı beni cok rahatsız edıyor. Aramızda saglam farklar var: benden 7 yas daha genc, benden az kazanıyor (ama duzgun bır gelırı ve rahat bır ısı var), evlenmemıs, sıyası gorusu ve sosyo-kulturel bakısı benden farklı. Kendisi su an evlilik dusunmedigini, herseyi zamana bırakmak istedigini, herkesin hesabını zamanla yapması gerektıgını, kararında duyguların yeri olmayacagını, suyuj akıp yolunu bulacagını ve bunu bir vadeye baglamayacagını soyledı. En buyuk cekıncesının de (1) ben ona cocuk veremeyecegım ve o hala cocuk sahıbı olmayıp ısteyıp ıstemedıgını bılmedıgını (2) benım maddıyatımın ondan fazla olması sebebı ıle bır gun bunu onun gozune sokmamı kaldıramayacagını soyledı. Cocuk konusu bellı fakat ben maddı manevı olgunlukta bırıyım. Kısacası saglam, duzgun, ama sert mızaclı, fakat benım hayatımda yanımda gormek ısteyecegım bırı.
Sorum su: makul bır zaman beklemeli miyim (bana zaman dayatma dıyor ve tarzı bozuk) yoksa toptan cekip gitmeli miyim?
