- 18 Aralık 2020
- 324
- 422
- 53
- Konu Sahibi Smoothieee
- #1
İyi akşamlar herkese .
Bu kez konu kendimim yani kendimi sürekli sorguluyorum.
Bebeğime atipik otizm teşhisi konulmuştu atlattık şükür . Ancak çocuk doğduğu andan itibaren ben bir farklılık olduğunu fark ediyordum daha geç ilerliyordu yasitlarindan evet gözle görülür değildi ama az da olsa gerilik vardı .
Neyse ben bu kadar araştırmalar sonucunda hep intertene şüphelendiğim şeyleri aratirken kendimi sorgularken buldum kendimi .
Örnek veriyorum annem beni doğururken oksijensiz kalmışım ancak müdahale edilmeden kendime gelmişim bu bir tık sorgulatiyor
*Şöyle iki işi bir arada yapamam örnek olarak ben telefonla biriyle konuşuyorsam biri gelip yanıma birşey diyorsa ben iptal iki tarafa da cevap veremiyorum
*Çok sakarim , bu huyumu bildiğim için çok dikkatli hareket etmeme rağmen biri vuruyor elime sanki firlayiveriyor elimdeki . İş yaparken örneğin çok özen gösteriyorum herkesin şipşak halletrigi işleri ben uğraşıyorum uğraşıyorum onların ki gibi olmuyor mesela .
*Çok çabuk yoruluyorum ayakta kalmaktan , uzun süre oturamamda mesela ayaklarımı toplarım bı sure sonrada uzanmam gerekiyor vücudumu tasiyamiyorum gibi oluyor .
*Farkediyorum aşırı hareket ediyorum böyle elimde değil dürtüsellik var otururken bile farkında olmadan ya saclarimla oymatiyorum ya ellerimle farklı şeyler yapıyorum yatarken bile sonradan geliyor aklıma dür hareket etme diye telkin ediyorum kendimi öylece uyuyuveriyorum
*Birde küçükken de hiç hayal kurmazdim yani aslında hayal dünyam yok diyebilirim ve çocuğumun öğretmenleri soyut oyun becerisi kazandırın çocuğa diyorlar örneğin işte bowling topunu o atacakmis ben duba olacakmisim devrilecekmis falan bunlar bende yok yani . Benim önüme koyarsanız yaparım .
*Herkes beni çok kandırır aşırı iyi niyetliyim ve herkes arkamdan iş çevirir aklım kurbazliga katakulleye asla çalışmaz uyanmam da zaten alalade laf söyleyip kavga etmedikten sonra benimle .
*Hep içime kapaniktim hala öyleyim biriyle konuşurken ne konuşacağımi bilmem heyecan basar kısıtlıdir stres yaparım . Eskiden çocuktan önce çok kitap okurdum derslerinde çok başarılı bir öğrenciydim .
*TV açsam saatlerce böyle hipnoz olmuş gibi izlerim. Ve bağımlılık derecesinde izlemeyi çok seviyorum .
Yani sizce bu bendeki şeyler normal mi yoksa bende otizm li veya hiperaktivite olabilir mi foktora gitmeli miyim ? Kardeşimle konuştuğumda.cok fazla araştırma yaptığım için ve çok psikolojik baskı sebebiyle ozguvenimin bittiğini söylüyor . Bir psikiyatri ye başlamak istiyorum aslında ama bilmiyorum .
Aslında yani bir rahatsızlık mi bu yoksa karakter özellik mi benim gibi olan var mı bunu merak ediyorum
Fikirlerinizi paylaşırsanız sevinirim
Bu kez konu kendimim yani kendimi sürekli sorguluyorum.
Bebeğime atipik otizm teşhisi konulmuştu atlattık şükür . Ancak çocuk doğduğu andan itibaren ben bir farklılık olduğunu fark ediyordum daha geç ilerliyordu yasitlarindan evet gözle görülür değildi ama az da olsa gerilik vardı .
Neyse ben bu kadar araştırmalar sonucunda hep intertene şüphelendiğim şeyleri aratirken kendimi sorgularken buldum kendimi .
Örnek veriyorum annem beni doğururken oksijensiz kalmışım ancak müdahale edilmeden kendime gelmişim bu bir tık sorgulatiyor
*Şöyle iki işi bir arada yapamam örnek olarak ben telefonla biriyle konuşuyorsam biri gelip yanıma birşey diyorsa ben iptal iki tarafa da cevap veremiyorum
*Çok sakarim , bu huyumu bildiğim için çok dikkatli hareket etmeme rağmen biri vuruyor elime sanki firlayiveriyor elimdeki . İş yaparken örneğin çok özen gösteriyorum herkesin şipşak halletrigi işleri ben uğraşıyorum uğraşıyorum onların ki gibi olmuyor mesela .
*Çok çabuk yoruluyorum ayakta kalmaktan , uzun süre oturamamda mesela ayaklarımı toplarım bı sure sonrada uzanmam gerekiyor vücudumu tasiyamiyorum gibi oluyor .
*Farkediyorum aşırı hareket ediyorum böyle elimde değil dürtüsellik var otururken bile farkında olmadan ya saclarimla oymatiyorum ya ellerimle farklı şeyler yapıyorum yatarken bile sonradan geliyor aklıma dür hareket etme diye telkin ediyorum kendimi öylece uyuyuveriyorum
*Birde küçükken de hiç hayal kurmazdim yani aslında hayal dünyam yok diyebilirim ve çocuğumun öğretmenleri soyut oyun becerisi kazandırın çocuğa diyorlar örneğin işte bowling topunu o atacakmis ben duba olacakmisim devrilecekmis falan bunlar bende yok yani . Benim önüme koyarsanız yaparım .
*Herkes beni çok kandırır aşırı iyi niyetliyim ve herkes arkamdan iş çevirir aklım kurbazliga katakulleye asla çalışmaz uyanmam da zaten alalade laf söyleyip kavga etmedikten sonra benimle .
*Hep içime kapaniktim hala öyleyim biriyle konuşurken ne konuşacağımi bilmem heyecan basar kısıtlıdir stres yaparım . Eskiden çocuktan önce çok kitap okurdum derslerinde çok başarılı bir öğrenciydim .
*TV açsam saatlerce böyle hipnoz olmuş gibi izlerim. Ve bağımlılık derecesinde izlemeyi çok seviyorum .
Yani sizce bu bendeki şeyler normal mi yoksa bende otizm li veya hiperaktivite olabilir mi foktora gitmeli miyim ? Kardeşimle konuştuğumda.cok fazla araştırma yaptığım için ve çok psikolojik baskı sebebiyle ozguvenimin bittiğini söylüyor . Bir psikiyatri ye başlamak istiyorum aslında ama bilmiyorum .
Aslında yani bir rahatsızlık mi bu yoksa karakter özellik mi benim gibi olan var mı bunu merak ediyorum
Fikirlerinizi paylaşırsanız sevinirim
Son düzenleme:
. Sonuç gelişim geriliği olarak kaldı . Bu maddeleri yazdım belirttiğim gibi acaba karakter meselesi mi yoksa bir rahatsızlık farklılık olabilir mi çünkü artık bazen kendimi çocukların bile kandırdığını görüyorum yardım almalı miyimdi teşekkür ederim yorumunuza
biraz sevinebilir miyim müsaadenizle
