- 27 Haziran 2018
- 2.537
- 2.394
- 133
- 27
- Konu Sahibi 777mutluluk
- #1
Merhaba, umarım iyisinizdir.İçimi dökmeye ve bu ruh halinden çıkmaya çok ihtiyacım var.Temel sorun aslında annem ve babamın kendilerini ezik,diğer insanlardan aşağıda görmeleri ve bize bunu yansıtarak eziklik psikolojisini bize de aşılamaya çalışmaları.Babam kısa bir adam, küçükken pek sevgi görmemiş bir adam.Kısa oluşu,değer görmeyişi onda eziklik oluşturmuş.Bu nedenle kendini hep aşağıda görür.Benim ve kardeşlerimin boyları da uzun değil,bu nedenle bizi uzun boylu yaşıtlarımızla karşılaştırır,küçük görür.Hep bizi birkaç adım geride hissettirir.Annem ise erkek çocuğa değer verilen bir ailede büyümüş.Bu nedenle erkek kardeşime cok düşkündür,evin hiçbir sorununu erkek kardeşime yansıtmaz.Bir de dayıma çok düşkündü,onun ölümüyle sarsıldı.Pazarda,markette tanıdık birilerini görünce başlar ağlamaya dayımı söyleyip.Biz kardeşimle bu duruma kızıyoruz.Ölüm herkes için,herkesin farklı dertleri var.İnsanları görüp ağlayınca güçsüz bir insan imajı vermesine kızıyoruz.Bir de insanların laflarını kafaya takar,biri laf mı çarptı senin de dilin var sen de söyle deriz.Küçükken kendimi savunamadığım,ezik görüldüğüm çok an oldu.Geriye dönüp baktığımda bunun temel nedeninin annem ve babamın davranışları olduğunu görüyorum.Artık şu eziklik psikolojisinden çıkmak istiyorum.Ne yapabilirim sizce?