Ayni seyleri esin yapsa sana????Kendimden iğreniyorum. 5 yıllık evliyim. 2 çocuğum var. 25 yaşındayım. İnternet üzerinden geçen aya kadar toplamda 3 ay konuştuğum sonrasında da sadece bir kere gördüğüm biri var. Bekar kendisi. Sadece gördüm. başka hiç bir şey olmadı. Sadece vapurla karşıya geçtik.
Elimde değil devamlı onu düşünüyorum.Çıkmıyor aklımdan. Onunla ilgili hayaller kuruyorum. Saçma sapan şeyler aslında ama bilemiyorum. Mutluyum onu düşünürken. İş yerimdekiler sen niye mutlusun diye soruyorlar. Lakin şu an konuşmuyoruz. birbirimize ne sevgi ne aşk asla böyle bişeyden bahsetmedik. İma bile etmedik. Evli olduğumu biliyordu en başından beri.
Neyse , geçen haftalarda birden bire konuşmayı bıraktık. Sanırım o da benden hoşlandı ve evli olduğumdan dolayı artık konuşmamaya karar verdi-ki ben de öyle düşündüm. Onunla artık konuşmuyorum. durduk yere sebepsiz yere bitirdik. Ama bana göre bitmedi. Saate baktığımda , yemek yerken, dışarı çıkarken, evi süpürürken vs. vs.. devamlı aklımda. eşime o kadar soğuk davranıyorum ki, dün gece eğer istemiyorsan, sana zarar veriyorsam bu işi bitirelim, ayrılalım dedi. Ne yapacağımı biliyorum aslında onu unutup eşime daha çok zaman ayırmalıyım ama işte olmuyor. Bi kaç gün önce eşimle beraber olduk. Sanki parayla yapıyor gibi hissettim. Soyunasım bile gelmedi.
Ayrılsam bile onunla evlenmem/evlenemem. Bi kere iki küçük çocuğum var. Biri 4 biri 3 yaşında. Bir diğeri o bekar. Benimle evlenip (ki beni sevdiğinden bile emin değilim ama kadınlar anlar kesin hoşlanıyor benden ) hayatını zora sokmasını istemem. Kendi gibi bekar birini bulmalı. Toplum bu bekar dul evliliklerine alışık değil.
Kızın bana. İğrenç deyin, Nerede yanlış yapıyorum.
Yaşla ilgisi yok canım bende 22 yaşında evlendim görücü usulü ama çok seviyorum herşeyden önce kendime saygım var.2.5 yaşında oğlum var.Sonra duyuyoruz ki kadın cinayetleri tek taraflı değilmiş demek ki!20 yasında görücü usulü evlilik...
Şu anki sonuca şaşırmadım aslında..
Erkenden böyle bir sorumluluğun altına girdiğin için zamanla eşinden soğumuşsun.eh bir aşk evliliği de değil.şimdi de yaşla birlikte hayata karşı gözün açılmış.
Sen kınamıyorum,kınadığımızı yasarız genelde. Ama boşanmalısın.
Ahlaken olması gereken budur.
kolay geliyo o kişi biliyorum öncelikle yaşım senden küçük evli değilim ama sadece yardım etmek istedim daha doğrusu fıkır vermek. çoçuklara bakma zorluğu ev işleri herşey senn üstüne geldiği için uzaklaşma isteği sadece bi süre kendini ver ailene düzelecek emnimmKendimden iğreniyorum. 5 yıllık evliyim. 2 çocuğum var. 25 yaşındayım. İnternet üzerinden geçen aya kadar toplamda 3 ay konuştuğum sonrasında da sadece bir kere gördüğüm biri var. Bekar kendisi. Sadece gördüm. başka hiç bir şey olmadı. Sadece vapurla karşıya geçtik.
Elimde değil devamlı onu düşünüyorum.Çıkmıyor aklımdan. Onunla ilgili hayaller kuruyorum. Saçma sapan şeyler aslında ama bilemiyorum. Mutluyum onu düşünürken. İş yerimdekiler sen niye mutlusun diye soruyorlar. Lakin şu an konuşmuyoruz. birbirimize ne sevgi ne aşk asla böyle bişeyden bahsetmedik. İma bile etmedik. Evli olduğumu biliyordu en başından beri.
Neyse , geçen haftalarda birden bire konuşmayı bıraktık. Sanırım o da benden hoşlandı ve evli olduğumdan dolayı artık konuşmamaya karar verdi-ki ben de öyle düşündüm. Onunla artık konuşmuyorum. durduk yere sebepsiz yere bitirdik. Ama bana göre bitmedi. Saate baktığımda , yemek yerken, dışarı çıkarken, evi süpürürken vs. vs.. devamlı aklımda. eşime o kadar soğuk davranıyorum ki, dün gece eğer istemiyorsan, sana zarar veriyorsam bu işi bitirelim, ayrılalım dedi. Ne yapacağımı biliyorum aslında onu unutup eşime daha çok zaman ayırmalıyım ama işte olmuyor. Bi kaç gün önce eşimle beraber olduk. Sanki parayla yapıyor gibi hissettim. Soyunasım bile gelmedi.
Ayrılsam bile onunla evlenmem/evlenemem. Bi kere iki küçük çocuğum var. Biri 4 biri 3 yaşında. Bir diğeri o bekar. Benimle evlenip (ki beni sevdiğinden bile emin değilim ama kadınlar anlar kesin hoşlanıyor benden ) hayatını zora sokmasını istemem. Kendi gibi bekar birini bulmalı. Toplum bu bekar dul evliliklerine alışık değil.
Kızın bana. İğrenç deyin, Nerede yanlış yapıyorum.
Kendimden iğreniyorum. 5 yıllık evliyim. 2 çocuğum var. 25 yaşındayım. İnternet üzerinden geçen aya kadar toplamda 3 ay konuştuğum sonrasında da sadece bir kere gördüğüm biri var. Bekar kendisi. Sadece gördüm. başka hiç bir şey olmadı. Sadece vapurla karşıya geçtik.
Elimde değil devamlı onu düşünüyorum.Çıkmıyor aklımdan. Onunla ilgili hayaller kuruyorum. Saçma sapan şeyler aslında ama bilemiyorum. Mutluyum onu düşünürken. İş yerimdekiler sen niye mutlusun diye soruyorlar. Lakin şu an konuşmuyoruz. birbirimize ne sevgi ne aşk asla böyle bişeyden bahsetmedik. İma bile etmedik. Evli olduğumu biliyordu en başından beri.
Neyse , geçen haftalarda birden bire konuşmayı bıraktık. Sanırım o da benden hoşlandı ve evli olduğumdan dolayı artık konuşmamaya karar verdi-ki ben de öyle düşündüm. Onunla artık konuşmuyorum. durduk yere sebepsiz yere bitirdik. Ama bana göre bitmedi. Saate baktığımda , yemek yerken, dışarı çıkarken, evi süpürürken vs. vs.. devamlı aklımda. eşime o kadar soğuk davranıyorum ki, dün gece eğer istemiyorsan, sana zarar veriyorsam bu işi bitirelim, ayrılalım dedi. Ne yapacağımı biliyorum aslında onu unutup eşime daha çok zaman ayırmalıyım ama işte olmuyor. Bi kaç gün önce eşimle beraber olduk. Sanki parayla yapıyor gibi hissettim. Soyunasım bile gelmedi.
Ayrılsam bile onunla evlenmem/evlenemem. Bi kere iki küçük çocuğum var. Biri 4 biri 3 yaşında. Bir diğeri o bekar. Benimle evlenip (ki beni sevdiğinden bile emin değilim ama kadınlar anlar kesin hoşlanıyor benden ) hayatını zora sokmasını istemem. Kendi gibi bekar birini bulmalı. Toplum bu bekar dul evliliklerine alışık değil.
Kızın bana. İğrenç deyin, Nerede yanlış yapıyorum.