- 29 Temmuz 2015
- 871
- 564
- 103
- 34
- Konu Sahibi GoruyorsunuzMukemmel
- #1
Kızlar şimdi şöyle söyleyeyim. Birçoğunuzun bayıla bayıla hayalini kurduğu evlilik öncesi merasimlerin hepsini gereksiz,çağ ve mantık dışı buluyorum. Bunları yaşarsam kendime yabancılaşacagımı, kendimi başkalarına onları mutlu etmek için sunulmuş bir hediye paketi gibi hissedeceğimi çok iyi biliyorum ve tüm bunlardan kaçınıyorum.
Hayatımdaki kişi de tam tersi sanki yeni gelin edasında o kadar heyecanlı ve istekli ki anlatamam. Her şeye bir anlam yüklüyor,o (mutlu? )günlerini yaşamayı ve bundan mahrum kalmamayı istiyor. Çıkın çıkabilirseniz bu işin içinden.
Sonuç olarak istemedigimi söyledim,yüzük konusunda konuşmaya gelmişlerdi. Gözleri doldu falan ama gerçekten iğreniyorum tüm bu safsatalardan. Aklımda ve kalbimdesin başka neye ihtiyaç duyuyorsun be adam..
Ama yok küçük yaşlardan itibaren hepimizin dnasına kazınmıştır evlilik hayalleri. Neler neler düşünürüz o şanlı gün için.
Oysa ki çok basittir. Sadece iki insan birlikte yaşama kararı alacaktır.
Bu evlilik ve gelenek tabularını ne zaman yıkacagız,sabırsızlıkla beklemekteyim. İlişkimi kaybetme pahasına fikrimi savundum. Umarım kaybetmem ama ben buyum olmadığım bi şeye evrilemem. Gelenekselleştiremediklerinizdenim.
Azalarak da bitmeli zaten. Sizce de evlilik ve evliliğin beraberinde getirdikleri safsataların sonu gelmedi mi? Hayat zaten bu kadar zor ve karmaşıkken,hassas duyguları incitmeye, kapitalist dünya düzeninin bir kuklası olmaya ve bunun bayragını önde taşımaya ne gerek var. Hadi şimdi taşa tutun beni
Hayatımdaki kişi de tam tersi sanki yeni gelin edasında o kadar heyecanlı ve istekli ki anlatamam. Her şeye bir anlam yüklüyor,o (mutlu? )günlerini yaşamayı ve bundan mahrum kalmamayı istiyor. Çıkın çıkabilirseniz bu işin içinden.
Sonuç olarak istemedigimi söyledim,yüzük konusunda konuşmaya gelmişlerdi. Gözleri doldu falan ama gerçekten iğreniyorum tüm bu safsatalardan. Aklımda ve kalbimdesin başka neye ihtiyaç duyuyorsun be adam..
Ama yok küçük yaşlardan itibaren hepimizin dnasına kazınmıştır evlilik hayalleri. Neler neler düşünürüz o şanlı gün için.
Oysa ki çok basittir. Sadece iki insan birlikte yaşama kararı alacaktır.
Bu evlilik ve gelenek tabularını ne zaman yıkacagız,sabırsızlıkla beklemekteyim. İlişkimi kaybetme pahasına fikrimi savundum. Umarım kaybetmem ama ben buyum olmadığım bi şeye evrilemem. Gelenekselleştiremediklerinizdenim.
Azalarak da bitmeli zaten. Sizce de evlilik ve evliliğin beraberinde getirdikleri safsataların sonu gelmedi mi? Hayat zaten bu kadar zor ve karmaşıkken,hassas duyguları incitmeye, kapitalist dünya düzeninin bir kuklası olmaya ve bunun bayragını önde taşımaya ne gerek var. Hadi şimdi taşa tutun beni