evlilik kararınıza karşı çıkan oldu mu?

Benim tarafımdan karşı çıkan olmadı işi var askerliğini yapmış birikimi var ahlakı düzgün 9 senedir hayatımda neden karşı çıksınlar

eşimin ailesini bilemem tabi
 
Nişan sonrasında yaşadığımız bazı pürüzlerden(tamamen kişisel anlaşmazlıklar, maddi konular değil) dolayı bir süre görüşmemiştik, o dönemde aramızın düzeleceğine pek ihtimal vermiyordum. Babam pek yorum yapmadı ama çok gönüllü değildi. Annem istemedi. Eşimin karakteri,mizacı dolayısıyla evlenirsem yaşayacağım sorunları bana tek tek anlattı. "El üstünde tutulmayacaksın, ömrün boyunca fedakarlık yapan, alttan alan sen olacaksın, yıpranacaksın" dedi annem. "Ama seviyorum, istiyorum dersen engel olmam" dedi. Velhasıl evlendim.. annemin bahsettiği tüm sorunları yaşadım, yaşıyorum. Mutlaka kusurlarım vardır, ama iyi bir eş, iyi bir anne, iyi bir ev hanımı, iyi bir gelinim. Ama bence artık iyi bir evlat değilim. ailemle arama mesafeler girdi. Ailemle duygusal bağımız güçlü olsa da, eşimle ailem arasında kuramadığım bağ nedeniyle sıkıntı yaşıyorum. Hep eşimin ailesine öncelik tanıyorum. Özellikle kızım da doğduktan sonra, anne-babam kardeşlerim, kuzenlerim ve yakın akrabalarımla neredeyse hiçbir aktivitem kalmadı. Özel çaba sarf ederek ortam oluşturarak görüşebiliyorum. Bütün bunlar beni mutsuz ediyor. Çekirdek aile olarak evde mutluyuz. eğlenceli bir çiftiz. Kızımıza çok çok iyi bir baba. En ufak şeyiyle dahi ilgilenir. tüm ihtiyaçlarını bilir. Eşimin ailesinden kalan zamanlarda(!) görüşebildiğimiz arkadaşlarımız var.(benim çevremden sevip benimsediği 2 arkadaşım oldu, ikisinin de eşiyle iyi anlaştı) Annemle detaylı konuşmasamda, yaşadıklarımı biliyor bilmediğini hissediyor. Bir konuşmamızda "sana engel olmadım çünkü eşinle yaşadığın sorunları, belki başkasıyla yaşamazdın ama, kimse mükemmel değil, başkasıyla da başka sorunlar yaşayabilirdin. Sen evinde mutlu olmaya bak. Eşinle aramızda bağ kurmaya çalışma, kuramadığın için de üzülme, o bizim hayatımızda sadece senin eşin torunumuzun babası olarak var. kendini ezdirme, isteklerini baskılama güçlü ol o bana yeter" dedi bana.
 
Nişan sonrasında yaşadığımız bazı pürüzlerden(tamamen kişisel anlaşmazlıklar, maddi konular değil) dolayı bir süre görüşmemiştik, o dönemde aramızın düzeleceğine pek ihtimal vermiyordum. Babam pek yorum yapmadı ama çok gönüllü değildi. Annem istemedi. Eşimin karakteri,mizacı dolayısıyla evlenirsem yaşayacağım sorunları bana tek tek anlattı. "El üstünde tutulmayacaksın, ömrün boyunca fedakarlık yapan, alttan alan sen olacaksın, yıpranacaksın" dedi annem. "Ama seviyorum, istiyorum dersen engel olmam" dedi. Velhasıl evlendim.. annemin bahsettiği tüm sorunları yaşadım, yaşıyorum. Mutlaka kusurlarım vardır, ama iyi bir eş, iyi bir anne, iyi bir ev hanımı, iyi bir gelinim. Ama bence artık iyi bir evlat değilim. ailemle arama mesafeler girdi. Ailemle duygusal bağımız güçlü olsa da, eşimle ailem arasında kuramadığım bağ nedeniyle sıkıntı yaşıyorum. Hep eşimin ailesine öncelik tanıyorum. Özellikle kızım da doğduktan sonra, anne-babam kardeşlerim, kuzenlerim ve yakın akrabalarımla neredeyse hiçbir aktivitem kalmadı. Özel çaba sarf ederek ortam oluşturarak görüşebiliyorum. Bütün bunlar beni mutsuz ediyor. Çekirdek aile olarak evde mutluyuz. eğlenceli bir çiftiz. Kızımıza çok çok iyi bir baba. En ufak şeyiyle dahi ilgilenir. tüm ihtiyaçlarını bilir. Eşimin ailesinden kalan zamanlarda(!) görüşebildiğimiz arkadaşlarımız var.(benim çevremden sevip benimsediği 2 arkadaşım oldu, ikisinin de eşiyle iyi anlaştı) Annemle detaylı konuşmasamda, yaşadıklarımı biliyor bilmediğini hissediyor. Bir konuşmamızda "sana engel olmadım çünkü eşinle yaşadığın sorunları, belki başkasıyla yaşamazdın ama, kimse mükemmel değil, başkasıyla da başka sorunlar yaşayabilirdin. Sen evinde mutlu olmaya bak. Eşinle aramızda bağ kurmaya çalışma, kuramadığın için de üzülme, o bizim hayatımızda sadece senin eşin torunumuzun babası olarak var. kendini ezdirme, isteklerini baskılama güçlü ol o bana yeter" dedi bana.
her evlilikte illaki sorunlar oluyor.çok da büyük sorununuz yok.ailenizede kötü evlat olacak bişey yapmamışsınız mutlusunuz da.önemli olan bu.
 
Nişan sonrasında yaşadığımız bazı pürüzlerden(tamamen kişisel anlaşmazlıklar, maddi konular değil) dolayı bir süre görüşmemiştik, o dönemde aramızın düzeleceğine pek ihtimal vermiyordum. Babam pek yorum yapmadı ama çok gönüllü değildi. Annem istemedi. Eşimin karakteri,mizacı dolayısıyla evlenirsem yaşayacağım sorunları bana tek tek anlattı. "El üstünde tutulmayacaksın, ömrün boyunca fedakarlık yapan, alttan alan sen olacaksın, yıpranacaksın" dedi annem. "Ama seviyorum, istiyorum dersen engel olmam" dedi. Velhasıl evlendim.. annemin bahsettiği tüm sorunları yaşadım, yaşıyorum. Mutlaka kusurlarım vardır, ama iyi bir eş, iyi bir anne, iyi bir ev hanımı, iyi bir gelinim. Ama bence artık iyi bir evlat değilim. ailemle arama mesafeler girdi. Ailemle duygusal bağımız güçlü olsa da, eşimle ailem arasında kuramadığım bağ nedeniyle sıkıntı yaşıyorum. Hep eşimin ailesine öncelik tanıyorum. Özellikle kızım da doğduktan sonra, anne-babam kardeşlerim, kuzenlerim ve yakın akrabalarımla neredeyse hiçbir aktivitem kalmadı. Özel çaba sarf ederek ortam oluşturarak görüşebiliyorum. Bütün bunlar beni mutsuz ediyor. Çekirdek aile olarak evde mutluyuz. eğlenceli bir çiftiz. Kızımıza çok çok iyi bir baba. En ufak şeyiyle dahi ilgilenir. tüm ihtiyaçlarını bilir. Eşimin ailesinden kalan zamanlarda(!) görüşebildiğimiz arkadaşlarımız var.(benim çevremden sevip benimsediği 2 arkadaşım oldu, ikisinin de eşiyle iyi anlaştı) Annemle detaylı konuşmasamda, yaşadıklarımı biliyor bilmediğini hissediyor. Bir konuşmamızda "sana engel olmadım çünkü eşinle yaşadığın sorunları, belki başkasıyla yaşamazdın ama, kimse mükemmel değil, başkasıyla da başka sorunlar yaşayabilirdin. Sen evinde mutlu olmaya bak. Eşinle aramızda bağ kurmaya çalışma, kuramadığın için de üzülme, o bizim hayatımızda sadece senin eşin torunumuzun babası olarak var. kendini ezdirme, isteklerini baskılama güçlü ol o bana yeter" dedi bana.
o ne güzel anneymiş öyle :KK14:
 
her evlilikte illaki sorunlar oluyor.çok da büyük sorununuz yok.ailenizede kötü evlat olacak bişey yapmamışsınız mutlusunuz da.önemli olan bu.
sorunlarımdan çok bahsetmedim :) eşim aldattı, dövdü, kaynanam bana bunu yaptı minvalinde değil tabi. Ben baskın bir karakter olmama rağmen, eşimin benden çok daha baskın bir karekter olması, benim huzursuzluk olmasın diye verdiğim tavizlerin, işin doğrusu onu tepeme çıkarmamın sonuç olarak beni mutsuz etmesi.. Eşim huysuz aksi kaynanalar gibidir. Bana kendimi hep eksik hissettirir. Hep olumsuzlukları görür. Artık öyle bilenmişim ki güzel bir şey söylese de altında kötü bir şey ararım. İşte ailem de zaten onun bu tarzından çok rahatsız. Bir gün şiddetli bir tartışma sırasında "senin her gün şükretmen gerek benimle evli olduğun için" demiştim. Tartışmayı kesmiş, yüzümü ellerinin arasına alıp "sen benim başıma gelen en iyi en güzel şeysin" demişti. Aslında içten içe biliyor ama mizaç işte, beni sindirmeye çalışıyor. bu çok derin bir konu. Belki yanlış bir başlıkta yazıyorumdur. Kusura bakmayın..
 
X