Öncelikle herkese merhabalar. Eğer sizlerde müsaitseniz bir şey paylaşmak istiyorum. Ve tabii tüm cumlelerimin sonunda da sormak.. ne yapmalıyım diye. Tabii bu platformun en sevdiğim özelliği de bu sanırım. Sınırsızca tanımadığınız kişiye sorup sınırsızca cevap almanız.. teşekkür ediyorum öncelikle. Şimdi konuya dönecek olursak...
Bundan 1 ay önce eşimle gerçek manada diş kovuğunu doldurmayacak kavgamız oldu. Böyle diyorum çünkü bilmiyorum ama saçma. Tabii bu küçük meseleler gün geçip büyüdükçe mide bulandirmaya başlıyor.
Bebeğimle bir çarşı gezmesi yaptık geldik evdeyiz eşim bir markete kadar gitti. Bnde çocuğum sabahtan beri uyumayinca normalde yarım saatte uyumayan çocuk 10 dakika içinde uyudu. Eşim aradı bir şey istiyor musun diye yeniden? İhtiyacimin olmadığını ve zili çalmadan gelmesini bebeğin uyuduğunu söyledim. O da şaşırdı "tüh gelince daha sevecektim falan dedi. Neyse 20 dkye geldi. Market dibimizde sayılır. Çocukta 2 dk önce falan uyanmıştı. Yemeği biraz geç yiyoruz diye 4 5 gibi hazırlığa başladım o da o ara çocuğa bakacaktı. Benim esiminde bir huyu vardır. Ne zaman çocuğu eline alsa ya annesini ya babasını ya kardeşini arar. Ve benim kızdığım nokta da bu! Çocuğunu sabahtan beri gormemes. Telefonda diyosun ki daha sevecektim diye. Neden cocugunla oynamak vakit geçirmek yerine neden illa araya nine dede sokulmak zorunda? burada parantez açmak durumundayım ( eşimin ailesiyle hiçbir problemimiz bir sorunumuz yok. Gayet iyiyiz)
Anlatmak istediğim nokta...
Ne zman evde yemek yenilse anne baba görüntülü araniyor
Ne zman 3 umuz dışarı çıksak anne baba görüntülü araniyor
En son eşimin bir doğum gunu kutlaması yaptım yine anasını babasını ariyor
Ve ben bu durumdan çok fazla sıkıldım, bunaldım. Daha önce buna benzer bir yazı da paylaşmıştım.ve BN boşanma davası açmıştım o donem. Diyorum küçük meseleler ama mide bulandırıyor
Konuya dönecek olursak,
BN kızınca yüzlerine telefonu kapattı artık. Tabii bni duymadilar.
Şu cümleye inanilmaz derece de irrite duyuyorum "sen benim anamla babamla alıp veremediğin ne?"
Diyorum ki bnm senin annenle babanla bir derdim yok bnm sorunum seninle diyorum. Ben cocugumla ilgilenmiyor muyum diye soruyor? Evet ilgilenmiyorsun dedim.Sadece para vermekle ihtiyaçları karşılamakla baba olunmadigini söyledim. Çocukla ananı babanı aramaktan vakit geçirmiyorsun. Ne zman evde bir problem olsa bunu konuşmaya kalksam, sen beni egitemezsin adı oluyor. Ne zman bir şey paylassam senin sesin benden çok çıkıyor adı oluyor. Ben evliliginde bir şeyi konusamayacaksam sen niye evlisin kardeşim diye sorarlar insana. Senin vasfin ne?
Her tartışmada sürekli neyini eksik ettim diye söyleyip duruyor.
Evlilikte evet maddiyat önemli ama her şey değil, inancına sahip oldum hep. Ki hep bnm çalışmayı sevdiğimi para kazanamanin bnm için ne olduğunu bilen birisi. Boyle olunca kendimi bakılmaya muhtaç kopekmisim gibi hissediyorum.
Ailesinin yapmasını istemediğim şeyler var. Daha önce bunlari hem direkt olarak hem dolaylı olarak anlatmaya çalıştım. Eşim bunları istemediğimi bildiği halde bir günden bir güne "ana baba bakın bunlari karım istemiyor yapmayın" diyen dyebilen bir insan olmadı. Defalarca söylediğim halde. Nerden baksan sürekli bir inat. Hele Kayinpederim artik kendi cocugumun nasıl uyutacagima bile karıştı. Ki kaldiki bnm çocuğum nasıl uyuduğunu hangi şartlarda uyuduğunu BN bilirim. Ve bu kocamın gözünün önünde olduğu halde hale sesini çıkarmıyor. Sesini çıkarmıyor dememde ki amaç kalp kırmak yada çıkışmak değil
Kayın pederim çocuğu uyutmak için bahçede gezdirdi geldi uyudu ama yere koyunca gözleri kapalı ama dönüp duruyor çocuk yerde. Bu şekilde uyumayacagini adım gibi biliyorum. Alacak oluyorum hiç ellemen uyuyor diyo. Diyor da Çocuk uykuya dalmadi. Bu şekilde de dalmayacak
Eşime dedim ki çocuğu kucağına al. Biraz sen döndür gel, zaten uyur. Eşim ne dedi peki?
"Baba alım mi?"
Şimdi soruyorum böyle bir saçmalık var mı? Bnm kocam kendi çocuğunu kucağına almak için babasından izin istiyor. İzin! En sonunda aldım götürdüm tabii sonuc olarak
Asıl konuya yeniden döneyim. Biliyorum fazla sıktım. Ama az kaldı.
Bizim konu büyüdü de büyüdü en son anneme sen bunu yetistirememissin anne dediği yerde bnde film koptu. Tabii annemin yüzüne de söyledi. Ki bu vakte kadar BN kimseye ağzımı açıp tek kelime daha etmemiş Ken bnm eşimin bu derece de cirkinlesmesi bni deli ediyor.
Yok aleme ibret olarak gönderilmişim ben
(Yemek hazırladığım an di) yok aç birakirmisim.
Bir ara pornografik bir iki video izlerken yakalamistim. Ve tahammül edemediğim bir konudur bu kadinligima kadar sorgulandı. Ki kaldı ki 2 aylık evliyim o zmanlar aynı zmanda gebeligimin ilk 3 haftasındaydim. İzlediginde.
Velhasıl tüm eşyaları toplayıp baba ocagina döndük. Mecbur ister istemez çocuk var konuşuyorsun? Annemin evine gelmiyor bilerek ki bu konuda haklı olduğumu. Bu konudaki görüşlerinizi belirtirseniz ayrıca sevinirim. Yani insan elbette bu gibi nedenlerle evliliği bitsin istemez çünkü her hangi bir kotu alışkanlığı yok. Tek derdi dili. Dili nerde duracagini bilmiyor. Ve birde bu aile konusu. Gel et diyor ama biliyorum ki biz yine hiçbir şey konuşmadan konuların üstü kapanıp gidecek. Ve yine aynı döngü olacak. Yine söylüyorum küçük meseleler birikir birikir mide bulandırır. Biz hiç bir zman oturup kavga ettigimiz bir konuyu oturup konuşamadık. Hep üstü kapandı dedim ya hep sen bni egitemezsin senin sesin bnden çok çıkmayacak falan filan
Velhasıl sıkıldım.
Bundan 1 ay önce eşimle gerçek manada diş kovuğunu doldurmayacak kavgamız oldu. Böyle diyorum çünkü bilmiyorum ama saçma. Tabii bu küçük meseleler gün geçip büyüdükçe mide bulandirmaya başlıyor.
Bebeğimle bir çarşı gezmesi yaptık geldik evdeyiz eşim bir markete kadar gitti. Bnde çocuğum sabahtan beri uyumayinca normalde yarım saatte uyumayan çocuk 10 dakika içinde uyudu. Eşim aradı bir şey istiyor musun diye yeniden? İhtiyacimin olmadığını ve zili çalmadan gelmesini bebeğin uyuduğunu söyledim. O da şaşırdı "tüh gelince daha sevecektim falan dedi. Neyse 20 dkye geldi. Market dibimizde sayılır. Çocukta 2 dk önce falan uyanmıştı. Yemeği biraz geç yiyoruz diye 4 5 gibi hazırlığa başladım o da o ara çocuğa bakacaktı. Benim esiminde bir huyu vardır. Ne zaman çocuğu eline alsa ya annesini ya babasını ya kardeşini arar. Ve benim kızdığım nokta da bu! Çocuğunu sabahtan beri gormemes. Telefonda diyosun ki daha sevecektim diye. Neden cocugunla oynamak vakit geçirmek yerine neden illa araya nine dede sokulmak zorunda? burada parantez açmak durumundayım ( eşimin ailesiyle hiçbir problemimiz bir sorunumuz yok. Gayet iyiyiz)
Anlatmak istediğim nokta...
Ne zman evde yemek yenilse anne baba görüntülü araniyor
Ne zman 3 umuz dışarı çıksak anne baba görüntülü araniyor
En son eşimin bir doğum gunu kutlaması yaptım yine anasını babasını ariyor
Ve ben bu durumdan çok fazla sıkıldım, bunaldım. Daha önce buna benzer bir yazı da paylaşmıştım.ve BN boşanma davası açmıştım o donem. Diyorum küçük meseleler ama mide bulandırıyor
Konuya dönecek olursak,
BN kızınca yüzlerine telefonu kapattı artık. Tabii bni duymadilar.
Şu cümleye inanilmaz derece de irrite duyuyorum "sen benim anamla babamla alıp veremediğin ne?"
Diyorum ki bnm senin annenle babanla bir derdim yok bnm sorunum seninle diyorum. Ben cocugumla ilgilenmiyor muyum diye soruyor? Evet ilgilenmiyorsun dedim.Sadece para vermekle ihtiyaçları karşılamakla baba olunmadigini söyledim. Çocukla ananı babanı aramaktan vakit geçirmiyorsun. Ne zman evde bir problem olsa bunu konuşmaya kalksam, sen beni egitemezsin adı oluyor. Ne zman bir şey paylassam senin sesin benden çok çıkıyor adı oluyor. Ben evliliginde bir şeyi konusamayacaksam sen niye evlisin kardeşim diye sorarlar insana. Senin vasfin ne?
Her tartışmada sürekli neyini eksik ettim diye söyleyip duruyor.
Evlilikte evet maddiyat önemli ama her şey değil, inancına sahip oldum hep. Ki hep bnm çalışmayı sevdiğimi para kazanamanin bnm için ne olduğunu bilen birisi. Boyle olunca kendimi bakılmaya muhtaç kopekmisim gibi hissediyorum.
Ailesinin yapmasını istemediğim şeyler var. Daha önce bunlari hem direkt olarak hem dolaylı olarak anlatmaya çalıştım. Eşim bunları istemediğimi bildiği halde bir günden bir güne "ana baba bakın bunlari karım istemiyor yapmayın" diyen dyebilen bir insan olmadı. Defalarca söylediğim halde. Nerden baksan sürekli bir inat. Hele Kayinpederim artik kendi cocugumun nasıl uyutacagima bile karıştı. Ki kaldiki bnm çocuğum nasıl uyuduğunu hangi şartlarda uyuduğunu BN bilirim. Ve bu kocamın gözünün önünde olduğu halde hale sesini çıkarmıyor. Sesini çıkarmıyor dememde ki amaç kalp kırmak yada çıkışmak değil
Kayın pederim çocuğu uyutmak için bahçede gezdirdi geldi uyudu ama yere koyunca gözleri kapalı ama dönüp duruyor çocuk yerde. Bu şekilde uyumayacagini adım gibi biliyorum. Alacak oluyorum hiç ellemen uyuyor diyo. Diyor da Çocuk uykuya dalmadi. Bu şekilde de dalmayacak
Eşime dedim ki çocuğu kucağına al. Biraz sen döndür gel, zaten uyur. Eşim ne dedi peki?
"Baba alım mi?"
Şimdi soruyorum böyle bir saçmalık var mı? Bnm kocam kendi çocuğunu kucağına almak için babasından izin istiyor. İzin! En sonunda aldım götürdüm tabii sonuc olarak
Asıl konuya yeniden döneyim. Biliyorum fazla sıktım. Ama az kaldı.
Bizim konu büyüdü de büyüdü en son anneme sen bunu yetistirememissin anne dediği yerde bnde film koptu. Tabii annemin yüzüne de söyledi. Ki bu vakte kadar BN kimseye ağzımı açıp tek kelime daha etmemiş Ken bnm eşimin bu derece de cirkinlesmesi bni deli ediyor.
Yok aleme ibret olarak gönderilmişim ben
(Yemek hazırladığım an di) yok aç birakirmisim.
Bir ara pornografik bir iki video izlerken yakalamistim. Ve tahammül edemediğim bir konudur bu kadinligima kadar sorgulandı. Ki kaldı ki 2 aylık evliyim o zmanlar aynı zmanda gebeligimin ilk 3 haftasındaydim. İzlediginde.
Velhasıl tüm eşyaları toplayıp baba ocagina döndük. Mecbur ister istemez çocuk var konuşuyorsun? Annemin evine gelmiyor bilerek ki bu konuda haklı olduğumu. Bu konudaki görüşlerinizi belirtirseniz ayrıca sevinirim. Yani insan elbette bu gibi nedenlerle evliliği bitsin istemez çünkü her hangi bir kotu alışkanlığı yok. Tek derdi dili. Dili nerde duracagini bilmiyor. Ve birde bu aile konusu. Gel et diyor ama biliyorum ki biz yine hiçbir şey konuşmadan konuların üstü kapanıp gidecek. Ve yine aynı döngü olacak. Yine söylüyorum küçük meseleler birikir birikir mide bulandırır. Biz hiç bir zman oturup kavga ettigimiz bir konuyu oturup konuşamadık. Hep üstü kapandı dedim ya hep sen bni egitemezsin senin sesin bnden çok çıkmayacak falan filan
Velhasıl sıkıldım.
