- 27 Haziran 2008
- 384
- 37
- 35
evliliği başarabilecekmiyim?
daha önce yazılarıma denk gelen ablalarım bnm annemle çok ciddi sorunlar yaşadığımı ve doğru dürüst bir aile ortamı görmediğimi bilirler..içimde iyi birisi olduğuma inanıyorum ve insanlar öyle söylüyor ama bişiler için iyi insan olmak yetmiyor...
hani annme ve ailemle sorunalrım tırmandığı anda ercan adında biriyle tanıştım diye analtmıştım ya.hiç aklımın ucundan geçmezken ondan hoşlanmaya başladım ve bazı arkdşların yetiştirmesi sayesinde öğrendi.aslında ben öğrenmesini bile istemiyordum.fakat sora öğrenince işler değişti oturup konuşmaya sohbet etmeye başadık.ben ne kadar olmaz desemde bişiler beni ona itmeye başladı.ben üniversite 4.sınıftayım.oydsa bir markette şarküteride işçi.arkdşlarım karşı çıktı pek gelecek görmedi.ama öyle birşeyki dedim ya her sorun çözüldü.o açık liseye başvurdu 25inden sonra.1.5 aydır görüşüyoruz ve uyumumuz çok iyi.o balık burcu ben yay(merak edenler için:) o bu seferki kişi artık evleneceğim insan olsun diyordu.bende ayrılık acısı çekmekten bıkmıştım...içimden bir başlasın tam başlasın ömür boyu sürsün diye geçirdim hatta 3 ay önce hoşlandığım bir insandan sonu yok bu işin diye vazgeçmiştim,çünkü sonu belli bir ilişikiye başlmak bile bile lades olmak istemiyorum...
önceleri ona seninl sevgili olmayı istemiyorum bnm daha öncelikli sorunlarım var ailemle olan dertlerim var diyordum ama o bana dert ortağı oldukça ona alışmaya ve kendimi onun yanında rahat hissetmeye başladım.1.5 ayda çok şey konuştuk,evlilikten beklentimiz aynı.ikimizde ciddi kalıcı birşey istiyoruz.ama o korkuyor.sen daha 19 unda hayatı kestin ve 25inde ama garantili bi işi ve evi olmayan ercanımı buldun dedi.ama çok çalışkan ve azimli bir insan.altın gibi bi yüreği var.onunla çok şeyi başaracağıa inanıyorum....
ama gel velakin yinede içimde bir boşluk var.. senağlama
nedenini anlayamasamda içimde bir boşluk var.sanki emin değil gibiyim..
ve bu emin olamayışımın sebebide yetişmem..
çünkü bir aile ortamı görmedim.anne babam sürekli kavga ederler.evde hzur yok.bir insan iyi davrandığı an rahatsız oluyorum.çıkarı var falan diye bakıyorum.eve gelince anneme yardım etmek yada ailecek toplanıp sohbet etmek yeine odama geçip bilgisayarımı açıyorum.he birde evde bnm param senin paran var.annem bu tatlıya ben para verdim kimse yemicek der,sofradan kaldırır.kardeşim bu labne peynirine ben para verdim der peyniri saklar.bu evi sahiplenmediğim içinmi ne içimden hiç temizlik yamak yemek yapmak falanda gelmiyor.ayrıca çok tahammülsüzüm!2 gün üst üste bulaşık yıkadım isyan ettim.en ufak soruna gelemiyorum.evde birşeyi kaybettiğimde yada br yemeğin altını yaktımda ehhh ne haliniz varsa görün diyorum gidiyorum... :çok üzgünüm:
o insanda önce ben kendim için düşünüyorum.ben bu yapıyla bir evliliği kaldırabiirmiyim?tmm bazılarınız çocuk anlayışlı şefktli ise herşey yoluna girer,ama bu tahammülsüzlük huyum nolcak bilmiyorum.aklıma nurcanın yarışmasında kendisi aile ortamını bilmediği için aile olmayı becremedive boşandı demişlerdi.böyle bişi olsun boşanyım istemiyorum.bir ömür sevdiğim insanla yanyana olayım istiyorum.. :1hug:
daha önce yazılarıma denk gelen ablalarım bnm annemle çok ciddi sorunlar yaşadığımı ve doğru dürüst bir aile ortamı görmediğimi bilirler..içimde iyi birisi olduğuma inanıyorum ve insanlar öyle söylüyor ama bişiler için iyi insan olmak yetmiyor...
hani annme ve ailemle sorunalrım tırmandığı anda ercan adında biriyle tanıştım diye analtmıştım ya.hiç aklımın ucundan geçmezken ondan hoşlanmaya başladım ve bazı arkdşların yetiştirmesi sayesinde öğrendi.aslında ben öğrenmesini bile istemiyordum.fakat sora öğrenince işler değişti oturup konuşmaya sohbet etmeye başadık.ben ne kadar olmaz desemde bişiler beni ona itmeye başladı.ben üniversite 4.sınıftayım.oydsa bir markette şarküteride işçi.arkdşlarım karşı çıktı pek gelecek görmedi.ama öyle birşeyki dedim ya her sorun çözüldü.o açık liseye başvurdu 25inden sonra.1.5 aydır görüşüyoruz ve uyumumuz çok iyi.o balık burcu ben yay(merak edenler için:) o bu seferki kişi artık evleneceğim insan olsun diyordu.bende ayrılık acısı çekmekten bıkmıştım...içimden bir başlasın tam başlasın ömür boyu sürsün diye geçirdim hatta 3 ay önce hoşlandığım bir insandan sonu yok bu işin diye vazgeçmiştim,çünkü sonu belli bir ilişikiye başlmak bile bile lades olmak istemiyorum...
önceleri ona seninl sevgili olmayı istemiyorum bnm daha öncelikli sorunlarım var ailemle olan dertlerim var diyordum ama o bana dert ortağı oldukça ona alışmaya ve kendimi onun yanında rahat hissetmeye başladım.1.5 ayda çok şey konuştuk,evlilikten beklentimiz aynı.ikimizde ciddi kalıcı birşey istiyoruz.ama o korkuyor.sen daha 19 unda hayatı kestin ve 25inde ama garantili bi işi ve evi olmayan ercanımı buldun dedi.ama çok çalışkan ve azimli bir insan.altın gibi bi yüreği var.onunla çok şeyi başaracağıa inanıyorum....
ama gel velakin yinede içimde bir boşluk var.. senağlama
nedenini anlayamasamda içimde bir boşluk var.sanki emin değil gibiyim..
ve bu emin olamayışımın sebebide yetişmem..
çünkü bir aile ortamı görmedim.anne babam sürekli kavga ederler.evde hzur yok.bir insan iyi davrandığı an rahatsız oluyorum.çıkarı var falan diye bakıyorum.eve gelince anneme yardım etmek yada ailecek toplanıp sohbet etmek yeine odama geçip bilgisayarımı açıyorum.he birde evde bnm param senin paran var.annem bu tatlıya ben para verdim kimse yemicek der,sofradan kaldırır.kardeşim bu labne peynirine ben para verdim der peyniri saklar.bu evi sahiplenmediğim içinmi ne içimden hiç temizlik yamak yemek yapmak falanda gelmiyor.ayrıca çok tahammülsüzüm!2 gün üst üste bulaşık yıkadım isyan ettim.en ufak soruna gelemiyorum.evde birşeyi kaybettiğimde yada br yemeğin altını yaktımda ehhh ne haliniz varsa görün diyorum gidiyorum... :çok üzgünüm:
o insanda önce ben kendim için düşünüyorum.ben bu yapıyla bir evliliği kaldırabiirmiyim?tmm bazılarınız çocuk anlayışlı şefktli ise herşey yoluna girer,ama bu tahammülsüzlük huyum nolcak bilmiyorum.aklıma nurcanın yarışmasında kendisi aile ortamını bilmediği için aile olmayı becremedive boşandı demişlerdi.böyle bişi olsun boşanyım istemiyorum.bir ömür sevdiğim insanla yanyana olayım istiyorum.. :1hug: