Merhaba kızlar daha öncede burda konu açmıştım...eşimle ilgili sorunlarım var.kendisi çok huysuz sinirli ve dediğğim dedik hep ben haklıyım havalarında..o haksız olsa bile gelip özür dilemez ilk adımı hep bnden bekler..birasda benim suçum bu ben alıştırdım böyle....aslında suan arammız iyi bi sıkıntı yok ama ben niye böyleyım boşanmak fikrini aklımdan atamıyorum...sürekli ayrıldıktan sonraki hayatıma konsantre olmuş durumdayım nasıl olur ne yaparım falan filan mal paylaşımını bile yaptım kafamda...lakin bi yandan yuvamı yıkmak istemiyorum.biyandan bundan koca olmaz diyorum.baba olmaz diyorum sorumsuz bir insan çünki tonla borcu var...evlendikten sonra gelen 4 tane daha icrası geldi maaşına hepsi sıraya girdi...yani ne yapayım ben sosyal ortamlarda arkadaslarımı göruyorum eşlerıyke ne kadar mutlular sonra bide benim evliliğime bakıyorum mutsuz oluyorum....napmam gerektiğini nasıl davranmam gerektiğini bilmiyorumm artık...ona karsı olan sevgim hala yerinde duruyormu emin deilim...zannedersem ondada bişeyler bitmiş çünkü aşırı derecede saygızızlık başladı en ufak birşeyde küfretmeler arkadaşlarımızın yanında bana bağırmalar cocuk azarlar gibi...bense ağzımı bile açamıyorum o böyle davranınca..açsam uzıycak cok başka yerlere gidicek diye korktum hep ama artık böyle olsun istemiyorum...şimdi okudunuz siz ne düşünüyorsunız?
öyle görünüyor galiba ama çok korkuyorum...hep başkaları ne der herkes duyucak falan filan fiye üzülüyorum...buna hazırmıyım kaldırabilecekmıyım bilmiyorumm....çocuk yok çok şükür...şuan ona ayrılmak istıyorum desem şok olur...benden hiç böyle birşey beklemiyor çünki...ama herhangi bi tartışmada bu sefer adımı ben atmıcam atarsam boşanma adımı olucakEvliliğiniz bencede bitmiş, çocuk falan yoksa çok gec olmadan ayrılın derım ben...
Milletin dedıgını boşver , evınde ne yasadıgını sen bılıyorsun kımse ıcın yasama kendın ıcın yasaöyle görünüyor galiba ama çok korkuyorum...hep başkaları ne der herkes duyucak falan filan fiye üzülüyorum...buna hazırmıyım kaldırabilecekmıyım bilmiyorumm....çocuk yok çok şükür...şuan ona ayrılmak istıyorum desem şok olur...benden hiç böyle birşey beklemiyor çünki...ama herhangi bi tartışmada bu sefer adımı ben atmıcam atarsam boşanma adımı olucak
inanınki boşanmak istememin icralarla hiç alakası yok...ben onu öyle kabul ettım düşük maaşlı bir işte çalısıyor dıye farsedıyorum...zaten bende calısıyorumm...ama o bu fedakarlıkların farkında olmayıp bana böyle davranınca ben aptalmıyım dedim kendi krndime kıymetımı anlaması için daha ne uapmalıyım...borcunu kabul ettım kendımı ezdırdım gururumu i citti mm daha da yaranamıyorum..en ufak bi tartısmada saygısızlık ve hep ben haklıyım edalarında....en buyuk sebebi bu boşanma düşüncesini aklıma koyan....bir ömür böyle gecer mi?Kimseye kolayina bosan demem ama sanirim senin baska caren yok
Hele ki boyle icradir vs var ise o yuvada huzur olmaz
Yol yakinken don canim
Yani mutlu olduğumuz zamanlarda oluyor ama ben bu kötu yonlerı görmezden geldiğim için...onları siliyorum kafamdan mutlu olmak için...ama artık sürekli kafamdalar gelecek için endişeliyım ...sadece korkuyorum annemlar beni çok mutluyum zannedıyor böyle birşeyle gidersem yıkılırlarhiç artı bir şey yok evliliğinde..hep mutsuzluk var...kararı en iyi sen verebilirsin..gelecekte mutlu olmak için kendine yeni bir sayfa açabilirsin..
Gecmişten kalan borcları birine kefil olmuş...yok bi ara tıcarete atılmışş...bide ödeyıp bitirdiklerimizde var hep öğrenciyken her yere imza atmış ...mesela bi ev tutmuşlar zamanında bu imza atmış heralde geldi icra kağıdı hatırlamıyor nile artık nerden geldiğini niye geldiğini...O kadar borç,icra neyin nesi ?
Haklisin bir ömür böyle gecmez ama bana kalrsa bosanmaktan önce yapilacak şeyler var. Mesela bir sonraki tartişmanizdan itibaren bir daha asla barişmak için adim atma. Küslük ne kadar sürerse sürsün.inanınki boşanmak istememin icralarla hiç alakası yok...ben onu öyle kabul ettım düşük maaşlı bir işte çalısıyor dıye farsedıyorum...zaten bende calısıyorumm...ama o bu fedakarlıkların farkında olmayıp bana böyle davranınca ben aptalmıyım dedim kendi krndime kıymetımı anlaması için daha ne uapmalıyım...borcunu kabul ettım kendımı ezdırdım gururumu i citti mm daha da yaranamıyorum..en ufak bi tartısmada saygısızlık ve hep ben haklıyım edalarında....en buyuk sebebi bu boşanma düşüncesini aklıma koyan....bir ömür böyle gecer mi?
Yani mutlu olduğumuz zamanlarda oluyor ama ben bu kötu yonlerı görmezden geldiğim için...onları siliyorum kafamdan mutlu olmak için...ama artık sürekli kafamdalar gelecek için endişeliyım ...sadece korkuyorum annemlar beni çok mutluyum zannedıyor böyle birşeyle gidersem yıkılırlar
Ayrı nasıl yaşayabilirimki gidicek yerim yok iş yerlerımız yakın yani ikimizinde ben gidiyim biraz kafamı dinliyim biraz ayrı yaşim deme lüksümüz yok...küs oluncada aynı ev içinde zor oluyorHaklisin bir ömür böyle gecmez ama bana kalrsa bosanmaktan önce yapilacak şeyler var. Mesela bir sonraki tartişmanizdan itibaren bir daha asla barişmak için adim atma. Küslük ne kadar sürerse sürsün.
Seni çoçuk gibi azarladiğinda çekinme tepki ver. Arkadaşlarinin yaninda yaparsa şimdi sen beni rezil ettiğini mi saniyorsun? Asil karini toplum içinde rencide ederek kendini rezil ettin sen gibi şeyler söyle yani o seni aşağiladikça sende onu bir nevi aşağila hem de yanlişini hatirlat.
En son bir süre ayri yaşa ve belli şartlar dahilinde dön. Kolay olmasin. Baktin olmuyor elinden geleni yapmiş olmanin verdiği huzurla boşanirsin.
İşte tepki veremiyorum ben o an donup kalıyorum sulugözüm o an bişe söylesem dokunsalar ağlıcakmışım gibi oluyo o yusden uzatmıyorum..susuyorum...gecen gun arkadaslın ıcınde bana bağırdı bi an sessizlik oldu herkes sasıırdı...hatta sakin olun dedıler halbukı bağıran o ben zaten sakındım..ağlicak gibi oldumm hemen şavaboya kactım orda ağladımm biraz rahatladımm..sonra çok utandım onşarın yanına gerı donmeye ama donmek zorundaydım..neyse bi sure onla konuşmadım o yokmui gibi yaptım ama gecenin sonlarına doğru konuşmaya başladık hiç bişe olmamış gibi neyse en son artık gece eve dönüyoruz defimki lütfen bana bir daha insanların onunde bağırma...bağırmadım dedı hatırlattım sonra tepkisi su oldu sen de bana bağırdın hem de 4 krre falan bağırmışım ve sürekli bağırıyormuşum savunması buydu inkar ve iftira...inanın bağırmayı bırak sesimiazcık bile yukselymdım...bağıracak bir neden yoktı çünki olsa bile insan içinde bağırmam yalnızke n bile korkuyorum onunla tartısmaktan kırıp dökme huyu var çü kiHaklisin bir ömür böyle gecmez ama bana kalrsa bosanmaktan önce yapilacak şeyler var. Mesela bir sonraki tartişmanizdan itibaren bir daha asla barişmak için adim atma. Küslük ne kadar sürerse sürsün.
Seni çoçuk gibi azarladiğinda çekinme tepki ver. Arkadaşlarinin yaninda yaparsa şimdi sen beni rezil ettiğini mi saniyorsun? Asil karini toplum içinde rencide ederek kendini rezil ettin sen gibi şeyler söyle yani o seni aşağiladikça sende onu bir nevi aşağila hem de yanlişini hatirlat.
En son bir süre ayri yaşa ve belli şartlar dahilinde dön. Kolay olmasin. Baktin olmuyor elinden geleni yapmiş olmanin verdiği huzurla boşanirsin.
Ayrı nasıl yaşayabilirimki gidicek yerim yok iş yerlerımız yakın yani ikimizinde ben gidiyim biraz kafamı dinliyim biraz ayrı yaşim deme lüksümüz yok...küs oluncada aynı ev içinde zor oluyor
İşte tepki veremiyorum ben o an donup kalıyorum sulugözüm o an bişe söylesem dokunsalar ağlıcakmışım gibi oluyo o yusden uzatmıyorum..susuyorum...gecen gun arkadaslın ıcınde bana bağırdı bi an sessizlik oldu herkes sasıırdı...hatta sakin olun dedıler halbukı bağıran o ben zaten sakındım..ağlicak gibi oldumm hemen şavaboya kactım orda ağladımm biraz rahatladımm..sonra çok utandım onşarın yanına gerı donmeye ama donmek zorundaydım..neyse bi sure onla konuşmadım o yokmui gibi yaptım ama gecenin sonlarına doğru konuşmaya başladık hiç bişe olmamış gibi neyse en son artık gece eve dönüyoruz defimki lütfen bana bir daha insanların onunde bağırma...bağırmadım dedı hatırlattım sonra tepkisi su oldu sen de bana bağırdın hem de 4 krre falan bağırmışım ve sürekli bağırıyormuşum savunması buydu inkar ve iftira...inanın bağırmayı bırak sesimiazcık bile yukselymdım...bağıracak bir neden yoktı çünki olsa bile insan içinde bağırmam yalnızke n bile korkuyorum onunla tartısmaktan kırıp dökme huyu var çü ki