Nasıl baslanır bilmiyorum
Ben 22 yasındayım karşı taraf 45
İs yerinde tanısmıstık iki sence önce daha yeni 20 olmustum, patronumdu
İlk olarak bi arkadas, bu sahıs ve ben oturduk dısarıda bira ictik, asla boyle bisi yoktu aklımda abi diye hitap ediyordu herkes çok babacan güzel konusan sefkatli bi adamdı
Oturdugımuz gunun aksamı mesaj attı nasılsın eve gidebildin mi gibi
Yok ya öyle degildir yanlıs anlıyorsun dedim kendi kendime. Ama bi sekilde karsıda koyamadım
Görüstük devam ettik uzun bi süre basta hic bi sevgi bagı yoktu aramızda görüşüp sohbet edip içiyorduk cinsellikte vardı
Bi kac ay gectikten sonra ikimizde birbirimize cok baglandık sevgili olduk hic kimseden duymadıgım iltifatları sözleri ondan duydum cok güzel hissettim yanında
Tabi ki bu iliskinin dogru olmadıgını hep biliyordum hep huzursuzdum mutluyken bile mutlu degildim
Bi kac ay sonra karısı ogrendi. Beni aradı konustuk adamın lafından hic cıkmadım böyle de dedi öyle dedim. Bu olaylar olunca ben ciddiyetin farkına vardım napıyorum ya ben dedim. Sadece o kadın icin degil benim icin de cok kotu bır durum takdır edersınız kı daha 20 yasındaydım ve ailemle yasıyordum hangi aile bunu kaldırabilir ki
Neyse iş aileme gelmeden cözüldü icimden de diyorum ki kadın iyi ki ögrendi ki ben de bırakabildim yoksa bırakamazdım. Sonra barısmıs onlar haberi geldi. Neyse
Bi iki ay sonra baska bi numaradan mesaj. Bu hattı numarayı senin icin aldım artık burdan konusalım senı cok ozledım gibi
Defalarca yazdı seni seviyorumlar özledimler. Şair gibi adam serefsiz
Ben salak. Yine karsı koyamadım
Sürekli ayrılıp barışıyoruz çünkü evli olması gerçeği aklımın hep bir köşesinde. Gitmiyor. Kendimden soğudum. Cok mu seviyorsun derseniz, hayır. Bunun cevabı hayır olmasına ragmen neden bırakamıyorum ne bağı bu cözemiyorum. Yakın zamanda psikolojik yardım almayı dusunuyorum.
Öyle kötü bi insanda degilim gercekten. su yasıma kadar herkes ne kadar vicdanlı oldugumu söylerdi. Bilmiyorum bi şeyler oldu ve böyle bi insana evrildim
Adamın durumu çok yerinde. Ama para konusuda degil. Ondan bi yardım ya da para almadım hic ufak tefek hediyeleri oluyor ama bunun hatrına iliski yasamiyorum tabi ki
Cok yardımsever biri, cevresi tarafından cok sevilen biri
Kardesime staj ayarladı. Ne derdim sıkıntım varsa koştu her zaman yanımda oldu desteğini hep hissettim
Dediğim gibi sürekli ayrılıyorum. Yapamıyorum artık dıyorum once tamam dıyor sonra kardesım aracılıgıyla ya da arkadasları aracılıgıyla benımle ıletısıme gecıyor. Sanırım tamamen bitirmem icin onunda bitirmek istemesi lazım diger türlü direkt yumuşuyorum
Malesef ki hep zayıf karakterli bi insandim kim nereye cekerse oraya gittim, fikirlermin arkasinda duramadim
Size sorum…bu iliski nasil biter? ne yapmam lazım ya? Bas engeli diyeceksiniz. Yaptığımda oldu ama kaldırdım hep tutamadım kendimi. Kendimi nasil tutabilirim? Bi psikolojik yardım sart gibi duruyor
Ben 22 yasındayım karşı taraf 45
İs yerinde tanısmıstık iki sence önce daha yeni 20 olmustum, patronumdu
İlk olarak bi arkadas, bu sahıs ve ben oturduk dısarıda bira ictik, asla boyle bisi yoktu aklımda abi diye hitap ediyordu herkes çok babacan güzel konusan sefkatli bi adamdı
Oturdugımuz gunun aksamı mesaj attı nasılsın eve gidebildin mi gibi
Yok ya öyle degildir yanlıs anlıyorsun dedim kendi kendime. Ama bi sekilde karsıda koyamadım
Görüstük devam ettik uzun bi süre basta hic bi sevgi bagı yoktu aramızda görüşüp sohbet edip içiyorduk cinsellikte vardı
Bi kac ay gectikten sonra ikimizde birbirimize cok baglandık sevgili olduk hic kimseden duymadıgım iltifatları sözleri ondan duydum cok güzel hissettim yanında
Tabi ki bu iliskinin dogru olmadıgını hep biliyordum hep huzursuzdum mutluyken bile mutlu degildim
Bi kac ay sonra karısı ogrendi. Beni aradı konustuk adamın lafından hic cıkmadım böyle de dedi öyle dedim. Bu olaylar olunca ben ciddiyetin farkına vardım napıyorum ya ben dedim. Sadece o kadın icin degil benim icin de cok kotu bır durum takdır edersınız kı daha 20 yasındaydım ve ailemle yasıyordum hangi aile bunu kaldırabilir ki
Neyse iş aileme gelmeden cözüldü icimden de diyorum ki kadın iyi ki ögrendi ki ben de bırakabildim yoksa bırakamazdım. Sonra barısmıs onlar haberi geldi. Neyse
Bi iki ay sonra baska bi numaradan mesaj. Bu hattı numarayı senin icin aldım artık burdan konusalım senı cok ozledım gibi
Defalarca yazdı seni seviyorumlar özledimler. Şair gibi adam serefsiz
Ben salak. Yine karsı koyamadım
Sürekli ayrılıp barışıyoruz çünkü evli olması gerçeği aklımın hep bir köşesinde. Gitmiyor. Kendimden soğudum. Cok mu seviyorsun derseniz, hayır. Bunun cevabı hayır olmasına ragmen neden bırakamıyorum ne bağı bu cözemiyorum. Yakın zamanda psikolojik yardım almayı dusunuyorum.
Öyle kötü bi insanda degilim gercekten. su yasıma kadar herkes ne kadar vicdanlı oldugumu söylerdi. Bilmiyorum bi şeyler oldu ve böyle bi insana evrildim
Adamın durumu çok yerinde. Ama para konusuda degil. Ondan bi yardım ya da para almadım hic ufak tefek hediyeleri oluyor ama bunun hatrına iliski yasamiyorum tabi ki
Cok yardımsever biri, cevresi tarafından cok sevilen biri
Kardesime staj ayarladı. Ne derdim sıkıntım varsa koştu her zaman yanımda oldu desteğini hep hissettim
Dediğim gibi sürekli ayrılıyorum. Yapamıyorum artık dıyorum once tamam dıyor sonra kardesım aracılıgıyla ya da arkadasları aracılıgıyla benımle ıletısıme gecıyor. Sanırım tamamen bitirmem icin onunda bitirmek istemesi lazım diger türlü direkt yumuşuyorum
Malesef ki hep zayıf karakterli bi insandim kim nereye cekerse oraya gittim, fikirlermin arkasinda duramadim
Size sorum…bu iliski nasil biter? ne yapmam lazım ya? Bas engeli diyeceksiniz. Yaptığımda oldu ama kaldırdım hep tutamadım kendimi. Kendimi nasil tutabilirim? Bi psikolojik yardım sart gibi duruyor
