- 24 Haziran 2019
- 7
- 4
- 28
-
- Konu Sahibi France-belleville38
- #1
Hata yapiyorsunuz, mutlu degilseniz bosanin.Merhaba lütfen beni yargılamadan önce okuyun ki beni daha iyi anlayabilesiniz . Ben 6 yıl önce eşimle görücü usulü evlendim . Yurt dışına gelin geldim . Baba evinde de bi türlü huzurlu değildim zaten annem anlayışsız bi insandı babam zaten hiç çocuk sahibi olmasa olur kişilerden biriydi bize hiç değer vermediler çocuklarına yani . Bizi hep bi malmış gibi gördüler sanki onlara hizmet etmek için dünyaya gelmişsiz gibi gördüler . Bende eşimle görücü usulü evlenmeye karar verdim . Tanıştıktan üç gün sonra nikahımız oldu haftasına da düğün . Hiçbirşey anlamadım ne nikahımdan ne düğünümden . Herkes benim yerime herşeyi seçmişti saçımın şeklini bile ….neyse sonra iyi kötü evlendik ve bir ay sonra yurt dışına geldim eşimin ailesiyle kalmaya başladık fazla uzatmak istemiyorum çünkü çok uzun hikaye . Eşimin ailesiyle anlamadım hep bir aşağılama beğenmeme istemeyerek almış gibi tavırlar neyse sonra evi ayırdık .şu anda 6 yıldır evliyim ve ilk üç yolu eşim beni hiç sevmedi ben çok çabaladım sevsin aşık olsun diye olmadı . Aldatıyordu umursamıyordu hep ailesinin sözünü dinliyordu . Sonra ne olduysa işler ters gitmeye başladı . Eşim aldatmayı bıraktı başka kozlarla konuşmayı bıraktı azda olsa beni dinlemeye başladı . Derken bi kızımız oldu tüp bebek yöntemiyle . Şimdi iyiyiz ama eşim hep aynı şeyleri yapıyor haftanın 6 günü çalışıyor pazar günü yatıyor . Gezmey sevmez konuşmayı sevmez . Zorla bişeyleri yaptırmaktan yoruldum . Ben 26 o 35 yaşında . Belkide yaştan dolayı bilmiyorum ama hep elinde telefon . Hiç gelip bi şakalaşmak nedir bilmez . Resmen beni rahat Bırak diyor bazen . Bir kez bile gelip bi hafta sonu hadi karım şuraya götüreyim seni demedi altı sene içinde bu böyle geçti . İyi yünleri de var inkar edemem mesela ne harcadığıma karışmaz ne aldığıma asla karışmaz . Bizim iyi şartlarda olmamızı ister . Ama ağzı açılınca da seni ben kurtardım gibi aşağılayıcı şeylerde söyler mesela ben olmasam kiminle evlenirdin yok işte kimle böyle iyi bi hayatın olabilirdi ki . Bensiz bi hissin gibi şeyleri bana şaka dan da olsa söyler . Yinede eşimi seviyorum ona karşı hiç hata yapmadım ta ki şu birkaç haftaya kadar . Olay şu bir gün eşimle alışverişe gittik yanımızda kızımızda var derken orda eşimin bi arkadaşıyla karşılaştık . 35 yaşlarında eşimin çocukluk arkadaşı . Bi kere göz göze geldik sonra geçtik derken bide tekrar kasaya doğru gittiğimizde onu bana bakarken gördüm . Yani göz göze geldik . Birkaç saniye sürdü ama inanılmaz etkilendim . Gerçekten bende anlamadım ne olduğunu neyse IrDA’n çıktık eve geldik o gün bu gündür o adamı düşünüyorum . Eşimin sosyal medyasında ekli ve sürekli girip fotolarına bakıyorum . Bi yandan da vicdan azabı çekiyorum . Bana ne oldu da bi anda etkilendim diye . Kendimi öok kötü hissediyorum bu duygudan nasıl kurtulabilirim . Geçen hafta da eşimden bi malzeme almak için bizim eve geldi ama karanlıkta bahçedelerdi göremedim ama o beni gördü pencereden bakarken . Yani nasıl anlatsam bilmiyorum eşime bile böyle heyecanlanmamıştım .bu duygudan nasıl kurtulabilirim nolursunuz yardımcı olun . Kızımın başını öne eğdirmek istemiyorum . Kocamı sevmesem bile kızım çok önemli ama bu duygu beni yiyip bitiriyor
Ondan hoslanmadiniz etkilenmediniz aileniz ve esiniz tarafindan deger gormediginiz icin size bakan kisiyi ilgileniyor sandiniz akliniz size oyun oynuyor m Buna musaade etmeyin . 1.si esiniz dogru bi insan degil ama cocuk yapmissiniz artik ona sahip cikin ayrilin demiycem ama bu adamla yasamanizda dogru degil . 2.si o karsilastgnz adamda dogru biri degl bunu dusunun. Dogru biri olsa arkadasinin esine yan gozle bakmaz . Belki size ilgi gosterip kullanacak belki esinizle aralarinda bi oyun bu bilemezsin. 3.bu tur seyler dusunme nolursa olsun sen evlisin baskalarina bakman ahlaksizlik olur annesin sen. Eger ilgisizim bosanmak istiyorum diyorsan once bosan sonra hayatina yeni birilerini alirsin ama bu sekilde dusunerek degil.Merhaba lütfen beni yargılamadan önce okuyun ki beni daha iyi anlayabilesiniz . Ben 6 yıl önce eşimle görücü usulü evlendim . Yurt dışına gelin geldim . Baba evinde de bi türlü huzurlu değildim zaten annem anlayışsız bi insandı babam zaten hiç çocuk sahibi olmasa olur kişilerden biriydi bize hiç değer vermediler çocuklarına yani . Bizi hep bi malmış gibi gördüler sanki onlara hizmet etmek için dünyaya gelmişsiz gibi gördüler . Bende eşimle görücü usulü evlenmeye karar verdim . Tanıştıktan üç gün sonra nikahımız oldu haftasına da düğün . Hiçbirşey anlamadım ne nikahımdan ne düğünümden . Herkes benim yerime herşeyi seçmişti saçımın şeklini bile ….neyse sonra iyi kötü evlendik ve bir ay sonra yurt dışına geldim eşimin ailesiyle kalmaya başladık fazla uzatmak istemiyorum çünkü çok uzun hikaye . Eşimin ailesiyle anlamadım hep bir aşağılama beğenmeme istemeyerek almış gibi tavırlar neyse sonra evi ayırdık .şu anda 6 yıldır evliyim ve ilk üç yolu eşim beni hiç sevmedi ben çok çabaladım sevsin aşık olsun diye olmadı . Aldatıyordu umursamıyordu hep ailesinin sözünü dinliyordu . Sonra ne olduysa işler ters gitmeye başladı . Eşim aldatmayı bıraktı başka kozlarla konuşmayı bıraktı azda olsa beni dinlemeye başladı . Derken bi kızımız oldu tüp bebek yöntemiyle . Şimdi iyiyiz ama eşim hep aynı şeyleri yapıyor haftanın 6 günü çalışıyor pazar günü yatıyor . Gezmey sevmez konuşmayı sevmez . Zorla bişeyleri yaptırmaktan yoruldum . Ben 26 o 35 yaşında . Belkide yaştan dolayı bilmiyorum ama hep elinde telefon . Hiç gelip bi şakalaşmak nedir bilmez . Resmen beni rahat Bırak diyor bazen . Bir kez bile gelip bi hafta sonu hadi karım şuraya götüreyim seni demedi altı sene içinde bu böyle geçti . İyi yünleri de var inkar edemem mesela ne harcadığıma karışmaz ne aldığıma asla karışmaz . Bizim iyi şartlarda olmamızı ister . Ama ağzı açılınca da seni ben kurtardım gibi aşağılayıcı şeylerde söyler mesela ben olmasam kiminle evlenirdin yok işte kimle böyle iyi bi hayatın olabilirdi ki . Bensiz bi hissin gibi şeyleri bana şaka dan da olsa söyler . Yinede eşimi seviyorum ona karşı hiç hata yapmadım ta ki şu birkaç haftaya kadar . Olay şu bir gün eşimle alışverişe gittik yanımızda kızımızda var derken orda eşimin bi arkadaşıyla karşılaştık . 35 yaşlarında eşimin çocukluk arkadaşı . Bi kere göz göze geldik sonra geçtik derken bide tekrar kasaya doğru gittiğimizde onu bana bakarken gördüm . Yani göz göze geldik . Birkaç saniye sürdü ama inanılmaz etkilendim . Gerçekten bende anlamadım ne olduğunu neyse IrDA’n çıktık eve geldik o gün bu gündür o adamı düşünüyorum . Eşimin sosyal medyasında ekli ve sürekli girip fotolarına bakıyorum . Bi yandan da vicdan azabı çekiyorum . Bana ne oldu da bi anda etkilendim diye . Kendimi öok kötü hissediyorum bu duygudan nasıl kurtulabilirim . Geçen hafta da eşimden bi malzeme almak için bizim eve geldi ama karanlıkta bahçedelerdi göremedim ama o beni gördü pencereden bakarken . Yani nasıl anlatsam bilmiyorum eşime bile böyle heyecanlanmamıştım .bu duygudan nasıl kurtulabilirim nolursunuz yardımcı olun . Kızımın başını öne eğdirmek istemiyorum . Kocamı sevmesem bile kızım çok önemli ama bu duygu beni yiyip bitiriyor
Hadi siz hayatı hızlı yaşıyorsunuz tamam da karşı taraf arkadaşının eşine yan gözle bakacak kadar …. Mı ? Tövbe yaMerhaba lütfen beni yargılamadan önce okuyun ki beni daha iyi anlayabilesiniz . Ben 6 yıl önce eşimle görücü usulü evlendim . Yurt dışına gelin geldim . Baba evinde de bi türlü huzurlu değildim zaten annem anlayışsız bi insandı babam zaten hiç çocuk sahibi olmasa olur kişilerden biriydi bize hiç değer vermediler çocuklarına yani . Bizi hep bi malmış gibi gördüler sanki onlara hizmet etmek için dünyaya gelmişsiz gibi gördüler . Bende eşimle görücü usulü evlenmeye karar verdim . Tanıştıktan üç gün sonra nikahımız oldu haftasına da düğün . Hiçbirşey anlamadım ne nikahımdan ne düğünümden . Herkes benim yerime herşeyi seçmişti saçımın şeklini bile ….neyse sonra iyi kötü evlendik ve bir ay sonra yurt dışına geldim eşimin ailesiyle kalmaya başladık fazla uzatmak istemiyorum çünkü çok uzun hikaye . Eşimin ailesiyle anlamadım hep bir aşağılama beğenmeme istemeyerek almış gibi tavırlar neyse sonra evi ayırdık .şu anda 6 yıldır evliyim ve ilk üç yolu eşim beni hiç sevmedi ben çok çabaladım sevsin aşık olsun diye olmadı . Aldatıyordu umursamıyordu hep ailesinin sözünü dinliyordu . Sonra ne olduysa işler ters gitmeye başladı . Eşim aldatmayı bıraktı başka kozlarla konuşmayı bıraktı azda olsa beni dinlemeye başladı . Derken bi kızımız oldu tüp bebek yöntemiyle . Şimdi iyiyiz ama eşim hep aynı şeyleri yapıyor haftanın 6 günü çalışıyor pazar günü yatıyor . Gezmey sevmez konuşmayı sevmez . Zorla bişeyleri yaptırmaktan yoruldum . Ben 26 o 35 yaşında . Belkide yaştan dolayı bilmiyorum ama hep elinde telefon . Hiç gelip bi şakalaşmak nedir bilmez . Resmen beni rahat Bırak diyor bazen . Bir kez bile gelip bi hafta sonu hadi karım şuraya götüreyim seni demedi altı sene içinde bu böyle geçti . İyi yünleri de var inkar edemem mesela ne harcadığıma karışmaz ne aldığıma asla karışmaz . Bizim iyi şartlarda olmamızı ister . Ama ağzı açılınca da seni ben kurtardım gibi aşağılayıcı şeylerde söyler mesela ben olmasam kiminle evlenirdin yok işte kimle böyle iyi bi hayatın olabilirdi ki . Bensiz bi hissin gibi şeyleri bana şaka dan da olsa söyler . Yinede eşimi seviyorum ona karşı hiç hata yapmadım ta ki şu birkaç haftaya kadar . Olay şu bir gün eşimle alışverişe gittik yanımızda kızımızda var derken orda eşimin bi arkadaşıyla karşılaştık . 35 yaşlarında eşimin çocukluk arkadaşı . Bi kere göz göze geldik sonra geçtik derken bide tekrar kasaya doğru gittiğimizde onu bana bakarken gördüm . Yani göz göze geldik . Birkaç saniye sürdü ama inanılmaz etkilendim . Gerçekten bende anlamadım ne olduğunu neyse IrDA’n çıktık eve geldik o gün bu gündür o adamı düşünüyorum . Eşimin sosyal medyasında ekli ve sürekli girip fotolarına bakıyorum . Bi yandan da vicdan azabı çekiyorum . Bana ne oldu da bi anda etkilendim diye . Kendimi öok kötü hissediyorum bu duygudan nasıl kurtulabilirim . Geçen hafta da eşimden bi malzeme almak için bizim eve geldi ama karanlıkta bahçedelerdi göremedim ama o beni gördü pencereden bakarken . Yani nasıl anlatsam bilmiyorum eşime bile böyle heyecanlanmamıştım .bu duygudan nasıl kurtulabilirim nolursunuz yardımcı olun . Kızımın başını öne eğdirmek istemiyorum . Kocamı sevmesem bile kızım çok önemli ama bu duygu beni yiyip bitiriyor
Lütfen durumunuzu ailenizden beslenerek,çocukluğunuzu öne sürerek ve eşinizin hatalarından yola çıkarak normalleştirmeye çalışmayın.İlgisi yoktur diyemem,özellikle eşiniz evet çok yanlış biri anlattığınız kadarıyla.Ama çözüm bu değil sığınılacak yer de orası değil. Annem babam şöyleydi zaten kocam böyleydi demek basit oluyor. Kim ne derse desin normalleştiremiyorum. Ayrılın boşanın naparsanız yapın. Boşanın deyince ama anneyim diyecekseniz de kocanızın arkadaşına ya da x kişiye yan gözle bakınca da anne olduğunuzu hatırlatmak isterim.Yazık...Merhaba lütfen beni yargılamadan önce okuyun ki beni daha iyi anlayabilesiniz . Ben 6 yıl önce eşimle görücü usulü evlendim . Yurt dışına gelin geldim . Baba evinde de bi türlü huzurlu değildim zaten annem anlayışsız bi insandı babam zaten hiç çocuk sahibi olmasa olur kişilerden biriydi bize hiç değer vermediler çocuklarına yani . Bizi hep bi malmış gibi gördüler sanki onlara hizmet etmek için dünyaya gelmişsiz gibi gördüler . Bende eşimle görücü usulü evlenmeye karar verdim . Tanıştıktan üç gün sonra nikahımız oldu haftasına da düğün . Hiçbirşey anlamadım ne nikahımdan ne düğünümden . Herkes benim yerime herşeyi seçmişti saçımın şeklini bile ….neyse sonra iyi kötü evlendik ve bir ay sonra yurt dışına geldim eşimin ailesiyle kalmaya başladık fazla uzatmak istemiyorum çünkü çok uzun hikaye . Eşimin ailesiyle anlamadım hep bir aşağılama beğenmeme istemeyerek almış gibi tavırlar neyse sonra evi ayırdık .şu anda 6 yıldır evliyim ve ilk üç yolu eşim beni hiç sevmedi ben çok çabaladım sevsin aşık olsun diye olmadı . Aldatıyordu umursamıyordu hep ailesinin sözünü dinliyordu . Sonra ne olduysa işler ters gitmeye başladı . Eşim aldatmayı bıraktı başka kozlarla konuşmayı bıraktı azda olsa beni dinlemeye başladı . Derken bi kızımız oldu tüp bebek yöntemiyle . Şimdi iyiyiz ama eşim hep aynı şeyleri yapıyor haftanın 6 günü çalışıyor pazar günü yatıyor . Gezmey sevmez konuşmayı sevmez . Zorla bişeyleri yaptırmaktan yoruldum . Ben 26 o 35 yaşında . Belkide yaştan dolayı bilmiyorum ama hep elinde telefon . Hiç gelip bi şakalaşmak nedir bilmez . Resmen beni rahat Bırak diyor bazen . Bir kez bile gelip bi hafta sonu hadi karım şuraya götüreyim seni demedi altı sene içinde bu böyle geçti . İyi yünleri de var inkar edemem mesela ne harcadığıma karışmaz ne aldığıma asla karışmaz . Bizim iyi şartlarda olmamızı ister . Ama ağzı açılınca da seni ben kurtardım gibi aşağılayıcı şeylerde söyler mesela ben olmasam kiminle evlenirdin yok işte kimle böyle iyi bi hayatın olabilirdi ki . Bensiz bi hissin gibi şeyleri bana şaka dan da olsa söyler . Yinede eşimi seviyorum ona karşı hiç hata yapmadım ta ki şu birkaç haftaya kadar . Olay şu bir gün eşimle alışverişe gittik yanımızda kızımızda var derken orda eşimin bi arkadaşıyla karşılaştık . 35 yaşlarında eşimin çocukluk arkadaşı . Bi kere göz göze geldik sonra geçtik derken bide tekrar kasaya doğru gittiğimizde onu bana bakarken gördüm . Yani göz göze geldik . Birkaç saniye sürdü ama inanılmaz etkilendim . Gerçekten bende anlamadım ne olduğunu neyse IrDA’n çıktık eve geldik o gün bu gündür o adamı düşünüyorum . Eşimin sosyal medyasında ekli ve sürekli girip fotolarına bakıyorum . Bi yandan da vicdan azabı çekiyorum . Bana ne oldu da bi anda etkilendim diye . Kendimi öok kötü hissediyorum bu duygudan nasıl kurtulabilirim . Geçen hafta da eşimden bi malzeme almak için bizim eve geldi ama karanlıkta bahçedelerdi göremedim ama o beni gördü pencereden bakarken . Yani nasıl anlatsam bilmiyorum eşime bile böyle heyecanlanmamıştım .bu duygudan nasıl kurtulabilirim nolursunuz yardımcı olun . Kızımın başını öne eğdirmek istemiyorum . Kocamı sevmesem bile kızım çok önemli ama bu duygu beni yiyip bitiriyor
Hayatı hızlı yaşadığımı nerden anladınız . Bir tane arkadaşım bile yok . Tüm günüm evde mutfakta geçiyor . Kızımla geçiyor buna nasıl hızlı yaşamak denir . ? Ben eşimle birşeyler paylaşamadıgım için bu duyguya kapıldım hemen yargılamayınHadi siz hayatı hızlı yaşıyorsunuz tamam da karşı taraf arkadaşının eşine yan gözle bakacak kadar …. Mı ? Tövbe ya
Aman diyeyim bu aman herkese gelsin, meskun mahal hızında gidin lütfen rica ediyorumOo linçlik konu gelmiş, hoş geldin
Ailemle mutlu değildim 3 gün içinde tanışıp evlendim diyen siz değil misiniz ? Ona istinaden söyledim hızlısınız diye. Kusura bakmayın ama konunun başlığı zaten herşeyi anlatıyor. Yorumlara açık olmalısınız. Yargılamıyorum,içinde bulunduğunuz mutsuzluğa üzüldüm yerinizde olmak istemezdim ama konunun başlığı eşimden ayrıldım başkasına aşığım olsaydı daha farklı olurdu. Mutsuz evliliğin faturasını çocuklar ödemek zorunda değil. İçinizde birşeyler yürümüyorsa boşanmayı konuşun. Zihninizde bile zina yapıyorsunuz şuan. Aklımdan çıkmıyor diyorsunuz.Hayatı hızlı yaşadığımı nerden anladınız . Bir tane arkadaşım bile yok . Tüm günüm evde mutfakta geçiyor . Kızımla geçiyor buna nasıl hızlı yaşamak denir . ? Ben eşimle birşeyler paylaşamadıgım için bu duyguya kapıldım hemen yargılamayın
Hayatı hızlı yaşadığımı nerden anladınız . Bir tane arkadaşım bile yok . Tüm günüm evde mutfakta geçiyor . Kızımla geçiyor buna nasıl hızlı yaşamak denir . ? Ben eşimle birşeyler paylaşamadıgım için bu duyguya kapıldım hemen yargılamayın
Derken;Yinede eşimi seviyorum ona karşı hiç hata yapmadım
Demişsiniz... Hangisi doğru? Önce bir kendinize gelin...Kocamı sevmesem bile