Merhaba arkadaşlar. Çok sıkıntılıyım içimdeki sıkıntıları paylaşacak birini arıyorum ama çevremde hiç gerçek dostum yok derdimi dinleyecek... Tanımadığım sizlerle paylaşıyorum sıkıntılarımı... Umarım sıkılmadan okursunuz...
Ben, 7-8 yıl önce biriyle tanıştım. İlk aşkımdı. Sevgiyi, aşkı, her şeyi onda öğrendim. Çok iyi bir insan kendisi.... Bana karşı da hiçbir hatası olmadı bugüne kadar. Hiçbir zaman beni kırmadı inciltmedi. Bir dediğimi iki etmedi. Onunla o kadar mutluyum ki..... Kısacası ben onunla masallardaki aşkı yaşadım. Fakat bu mükemmel insanın çok büyük bir kusuru var.
Evlilik korkusu..... Sanırım evlilikten korkuyor
Evlenmeye yanaşmıyor bir türlü
Bende böyle konularda fazla ısrar etmeyi seven biri değilim
Belki zorlasam , uğraşsam çoktan evlenmiştik ama hiçbir bu konuda fazla üzerine gitmedim. Bana evlenmeyeceğim demiyor
Ucundan evlilik konusu açılınca kaçarcasına cevaplar veriyor ama evlilik düşündüğünü ve benimle evlenirse çok mutlu olacağını söylüyor.. Plan yapıyor hatta bazen evlenince şu şöyle olabilir falaan gibilerinden yeri gelince planlarını söylüyor ama evlenmek için gayret göstermiyor
Aramızda yaklaşık 450-500 km mesafe var onun memleketiyle. Ailesi 2009 yılında geldi bize tanışmaya. Aileler tanıştı ve aliesi beni sevdi bende onları ama yinede bir gayret göstermiyor. Evlilikten kaçıyor hep
Şu an 33 yaşında ve ailesi evlenmesini çok istiyor ama o benide çok sevdiği halde hiç evlilik için uğraşmıyor. Hatta daha sonra 2011 yılında geldiler istediler beni nişanlandık ama düğün tarihini bir türlü koymadığı için artık bende birşeyler kopmaya başladı ve bundan 1 - 1.5 yıl önce nişanı attım. Terk ettim onu.. Aşk evlilikle sonuçlanmayınca maalesef hiçbir anlam ifade etmiyor. Ayrıldıktan sonra telefonda ağlayıp sızlıyor ailesini devreye sokuyor yalvar yakar ama ben geri dönüş yapmadım. Sonra kalktı yanıma geldi yalvardı onu görünce dayanamadım barıştım ve barışmaya da ikna etti beni çünkü evlilikle ilgili konuşmalar yaptı hiç ağzından duymadığım cümleler ve barıştım fakat yine adam eskisi gibi oldu herşey güzel gidiyor ama evlilik konusu açılmıyor. Ben de hiç sorgulamayı seven biri değilim
Neden evlenmiyoruz diyemiyorum
Ben isterim ki bir erkek bu sözü benim ağzıma hiç aldırmasın öyle olunca kıymeti kalmıyor
Ama olmadı yine her şey güzel gidiyor ama evlilik konusuna hiç girilmiyor. Ailesi evlenmesini benden çok istiyor. Ailesi ile aynı şehirde yaşamıyor başka şehirde çalışıyor yaşı 33 olmuş aslında hayatını düzene koymak için evlenmeyi benden çok istemesi lazımken adamda tık yok
Düşünüyorum sürekli
Neden evlenmiyor bu adam diye
Onu herkesten iyi tanırım ailesinden bile ama bunun cevabını hala bulamadım. Hayatında başka biri var desem :26: böyle biri olmadığına %90 eminim olsa hissederim ve biri olsa yıllardır beni bırakır onunla evlenir.. Ve bu insan iş hayatından arta kalan bütün zamanını bana ayırıyor. Aynı şehirde yaşamıyoruz ama sürekli telefon ile arar durur beni. Lavaboya gitse haber verir. İşten gelince bütün gün ne yaptığını bana anlatır. Kısaca bütün vaktini ve enerjisini bana ayırır. o yüzden bu ihtimali düşünmüyorum.... Maddi sıkıntısı var o yüzden evlenmiyor desem o da yok yani maddi sıkıntısı olan biri değil. Ayrıca bahsettiğim kişi devlet kadrosunda makam sahibi birisi... yani evlenmemek için hiçbir sebebi yok görünürde.
Bende eksik bulduğu bir şeyler mi var desem :26: Beni seviyor ayrılınca kahroluyor alkol komalarına giriyor. Yani şükür eli yüzü düzgün biriyim. Sadece şu an atanmayı bekliyorum ders çalışıyorum kurum sınavlarına falan.. Bir işim yok diye mi desem onu da zannetmiyorum maddi sıkıntısı olmayan bir insan ve ister çalış ister çalışma diyor.
İşte nişanı atıp tekrar barıştıktan sonra baktım değişiklik yok ve artık gözünün yaşına bakmadan kesin olarak bitirdim. Tamemen kurtulmaya çalıştım hattımı değiştirdim... Buraya geldi döktüğü göz yaşlarına kanmadım... Ağlayarak geri gitti... Ve bu sıkıntılı dönemlerde yeni biriyle tanıştım buradan.. Onunla görüşmeye başladım artık o 6 yıllık serüven bitmişti benim için. Bana ulaşmaması için tüm yolları kapattım ve yeni bir ilişkiye başladım... Bu yeni tanıştığım kişi Sürekli evlilikten bahseden biriydi ve hasret kaldığım o kelimeyi ondan duyduğum için ona alışmaya başladım ve onu unutmaya başladım.... Evlilik düşünen biri olduğu için ona alışmaya başladım.... Ama ortada bir sebep yokken bir gün benden ayrılmak istediğini söyledi ve bitti... Sonra öğrendim ki eski benden önce görüştüğü kız arkadaşı kpss nin geçen haziran atamaları ile buraya atanmış hem de kendisiyle aynı kuruma o yüzden hemen onunla nişan yapıp anında benden ayrılır ayrılmaz evlenmiş.. Bunu duyunca şok oldum. Onunla toplamda 1-2 ay kadar görüşmüştük ama yaptığı çok zoruma gitti ve bir süre evde krize girdim günlerim uyuyarak geçiyordu hiçbir aşktan yüzümü gülmemesi beni çok kahrediyordu... Ayrıldığım nişanlım aklıma geliyordu ve onu hiç unutmamıştım. Benle evlenmemişti ama beni hiçbir zamanda üzmemişti... onu aradım... Adam alkol komasına girmiş ben arayınca dünyalar onun oldu ve yanıma geldi barıştık tekrar... 1 yıl oldu barışalı. Bende kpss ye hazırlanıyordum 1 yıldır ve hiç evlilik konusunu açmadım ders çalışıyordum ve aşkımız da her zamanki gibi mükemmel gidiyordu. ailemde onunla barıştığımı şu an bilmiyor. Şu an sınavım bitti ve ailem evlenmemi istiyor ama onda hala tık yok. onun yaşı 33 oldu benim ki 26... Artık evlenmem lazım ama kimse ile evlenmeye cesaretim yok.. Ondan başka kimse ile yapamayacağımı anladım artık. Ben onunla et ile tırnak gibi olmuşum yıllardır
ayrılırsam ölürüm gibi geliyor artık... O da benden ayrılınca kahroluyor ama nedense evlenemiyoruz. Ben artık ona evlilik bahsini açmaktan yoruldum... Bana bir akıl verin arkadaşlar