Valla evliliğin ilk zamanlarında insan pek umursamıyor, yakınmış uzakmış falan. Hatta ailelerden uzak olunca hiç sorunsuz yaşanacak sanılıyor. Fakat şunu anladım ki, bir çocuk sahibi olunca , daha doğumdan hemen sonra "Allah'ım iyi ki ailelerle aynı şehirdeyiz; iyi ki yakınız " diye ellerimi açıp dua ettim. Büyük konuşmak gibi olmasın ama, ailemden uzakta yaşamayı asla düşünemem. Hele ki çalışan bir bayan olarak, çalışmaya başladığım zaman aklım kızımda kalmayacak, biliyorum ki anneannesi ve babaannesi gözleri gibi bakarlar. Ya burada olmasalardı, ne yapardım hiç bilemiyorum. Allah onları bizden ayrı koymasın inşallah.