-
- Konu Sahibi lovelystudent
- #41
Çevrenin geniş olması ile sevgili edinip evlenmek arasında bir bağ yok.
Bunu bir anlasanız zaten.
Çünkü çevresi çok olan, çok güzel ve akıllı arkadaşlarımın sevgilisi yok. Onlar da 26 yaşında. Geçiniz çevre mevzusunu.
Olmayacaksa olmuyor olmuyor. Ben de çok ortama girdim ama hiç çok sevebileceğim biriyle karşılaşmadım bunca vakit. Büyük şehirlerde yaşadım bir de. Ortamları daha kalabalık ve hep daha çok fırsatlar var ama aşkta şans yüzüme gülemedi henüz.
Dış koşulları bırak. Önce kendini sev ve şu toplum baskısını üzerinden at.
Özellikle yaşça küçük olanların evlenmesi/nişanlanması daha enteresan oluyor. Sırf evlendi diye, adeta yaşça fark atmış gibi tepeden bakmaya başlıyorlar. "Eee yok mu sende bir şeyler? Yaşın geçiyor bakkk" laflarından anlayabilirsiniz.
Bütün evliler mutsuz değil bu arada.
Bu sadece bir geçiş dönemi unutma! :)
Çok güzel bir asistan olucaksın, güzel hayatına bakıcaksın, sonra kısmet gelir zaten :) Kısmet kısmeti getirir, işini al bi :)
Ben de üniversiteyi yeni bitirdim hep böyle düşünmeye çalışıyorum ama benim de boşluktan kafa gidicek yakında
O yüzden geçiş dönemi dedim zaten, kendini tamamladığına inanınca daha güzel olmaz mı böyle şeyler? Hayatında bir boşluk bırak dolar zaten. Secret philosophyişim var çalışıyorum aslında iyiyim ama farklı bi şehir isritorum ve yükselmek istiyorum
Evlilerin çoğu da senin yaşına bekarlığına imreniyordur inan.
arkadaşlar 26 yaşımdayım sevgilimden yeni ayrıldım. sınava hazırlanıyorum. asistan olucam inşallah. geniş çevrem yok hatta şu an hiç çevrem yokyeni biriyle tanışma durumum yok. arkadaşlarım mezun oldu gitti. sınavıma 1,5 ay kaldı. eğer kazanırsam ancak o zaman yeni çevre yapabilirim.
yoksa hiç arkadaşım yok :/ nişanlanan evlenen de o kadar çok ki hiç sevgilisi olmayanlar ne ara tanıştı nişanlandı anlamıyorum :/
bu psikolojiden nasıl kurtulmalıyım?