- 3 Şubat 2018
- 25.287
- 108.899
Aman Allahim sanki esimi ve kendimi gordum bu kadar ayni olamaz kuaforden tutun takiya nikah bile ayni oldu kufurler bile ayni.ben karar verdim 3 gundur tek sorun ay sonuna kadar bekleyip parami almak borcumu kapatmak bankaya. Davayi kesin aciyorum. ALLAHIMin izniyle kacip kurtulmaya bakiyorm insallah sizde kurtulursunuzHerkese merhaba,
Ben başımdan geçenleri anlatmak ve burada paylaşmak istedim. Hem aynı durumda olan insanlara ışık olmak hem de sizden gelen önerileri duymak için. Şimdiden teşekkür ederim hepinize.
Ben yurtdisinda yaşayan, eğitimli (doktora), kültürlü, iyi bir mesleğe sahip olan kendine yetebilen bir Türk kadınıyım. 15 yıldır yurtdisinda yaşıyorum. 3 sene önce duygusal bir çöküş ve yalnızlık psikolojisi yaşadığım bir dönemde burada eşimle tanıştım. Eşim lise mezunu, o da 20 senedir burada ve kendisi ticaret ile uğraşıyor. O dönemde herseyimle ilgilendi, yanımda oldu, yalnızlığımı paylaşıp bana el ayak oldu ve hayatıma girip kendini sevdirmisti. 3 senedir bir kavga bir barış ilişkimiz devam etti, her seferinde öfkesini kontrol edemeyip kalbimi kırdı sonrasında yalvar yakar özür kendini affettirdi. Gurbetteki psikoloji çok farklı oluyor, affettim acıdım. Eşim en ufak şeylere sinirlenebilen, bağırıp çağıran, ağzından çıkanı kontrol edemeyen, panik atak hastası bir insan (şuan psikolojik hasta olduğundan şüpheleniyorum) . Ben onu merhametli, dürüst, beni canından çok seven, güvenilir bir insan olarak tanıyıp sevmiştim, ta ki düğün için memlekete gidene kadar.
Düğün için memlekete gittik. Şehre vardık beni annemlere bıraktı ve sonrasında eşim tanıdığım insan olmaktan çıktı. Düğün öncesi ne aradı sordu ne yapılacak ne edilecek plan ne, nereye götüreyim seni neleri halledelim, hicbirsey sormadı, resmen beni yalnız bıraktı heryere babamla gittim, yaşlı babacım kosturdu eşim olacak adam öğlenin 1ine kadar kendi evlerinde uyurken. Adam nikah için ne gerekiyor diye bile bakmamış, liste olduğu halde. Kimliğini yurtdisinda bırakmış getirmemiş, bunlarla da benim babam uğraştı kendisine hadi oğlum şuraya gidecez bunu yapicaz diye kosturdu kendi ailesi değil. Ailesi ne nikah ne imam nikahı hiç birsey için çaba sarfetmedi. Herşeyi başkasının üzerinden telefon açarak halletmeye çalıştı asalak gibi ve tabi ki hiç birsey halledip sonuclandiramadilar. Bu eşim olacak adam düğüne son bir gün kala beni aldı düğün mekanı provasi için, arabada ona herşey için benim ve ailemin kosturdugunu bunun adil olmadığını herşeyi çift dikiş yaptığını kan bile vermeye zamanında gitmediğini söylediğimde bana bağırmaya hatta hakaret etmeye başladı. "Ben senin şoförün muyum lan, dün boktun bugün korktun, sen bana fırça atamazsın, manyak kadın, aileme ve bana laf edersen a..na korum".. Beni düğünden bir gün önce bu şekilde ağlattı hakaretlerle. O an vazgeçtim kesinlikle evlenmek istemiyorum dedim kendi kendime, o an onun ölümünü diledim tanrımdan yalan yok, ama herşey için çok geçti. Misafirlerimiz uzaktan geliyordu ve herşey hazırdı. Akşamında özür diledi ben sessiz kaldım sustum şu düğün bir geçsin dedim. Düğün oldu bitti. Gecesinde ayaklarıma kapanıp özür diledi ne için siz tahmin edersiniz, acaba gerçekten pişman mı yoksa başka birsey için mi... Ben bilemedim. Çok safım.
Ne ailesi ne kendi yine hicbirsey için kosturmadi. Ailesi ne beni ne benim ailemi yemeğe çıkardı, ne davet etti ne de benim ailemi ziyarete geldi. Düğünde onlar tarafından takılan altın ve para içler acisiydi. Kayinbabam hicbirsey takmazken kayinvalidem düşük ayar komik ince bir set taktı benim ailem düşünüp gerekeni onların oğluna takmisken. Bunun cabası oğulları düğün sonrası altınların yarısını bozdurup, arabaya harcadı ve bize yol harçlığı yaptı. Altınların çoğu benim ailem tarafından takıldı.
Nikahim babamın kosturmasi ve yardımıyla memur odasında oldu, güvenlik görevlileri şahidimiz oldu. Düşünün damadın ailesi yine yanımızda yoktu, ne görümcem ne kayinvalidem kuaföre bile gelmedi saçma bahanelerle. Herşeyde ailem yanımdaydı ailem kosturdu. Tüm bu süreçte ailem de ben de stres olduk üzüldük çok yıprandık ve şok yaşadık. Ben ailemi böyle insanlarla yüz göz ettiğim için okadar üzgün ve pişmanım ki. Şuan eşimi bir gram sevmiyorum, ailesinden de zerre hoşlanmıyorum. Ailecek kültürsüz cahil vasıfsız parasız fakat kendini 180 derece farklı gösteren tipler. Düğünden önce nişanda böyle değil normal gozukmuslerdi.
Kısaca en güzel günüm olacakken en kötü günlerimden biri oldu düğünüm. Sahte gülümsememle geçirdim koca düğünü.
Şuan evime döndüm. Evlendigim için çok pişmanım. Tek isteğim yoluma nasıl devam edeceğime karar vermek.
Eşim dönünce değişti bana kul köle oldu eskisi gibi ama neye yarar bir gram sevgi yok içimde nefret ediyorum kendisinden, ve zerre güvenmiyorum ona artık herşeyi laf herşeyi yalan geliyor, bana muhtaç burda oyuzden böyle diye düşünüyorum. Ailemi ve beni üzüp yiprattigi için kendinden ve ailesinden tiksiniyorum. Çözemiyorum, iki karakterini de gördüm artık. Ailesinin yanında esip gürleyen hakaretler edip bana it muamelesi yapan, benim aileme ilgisiz alakasız soğuk kalan insan müsveddesi. Buraya gelince kul köle ama yüz verince esip gurlemeye hazır ne olduğu belirsiz bir adam.
Ne yapacağımı bilmiyorum. Ailemi üzdüğüm için kendimi affedemiyorum. Okadar temiz saf güzel duygularla beni beklerken o gün için heyecanlı iken hepsi çok ama çok yoruldu üzüldü ve yıprandı, annemin gözyaşları gözümün önünden gitmiyor. Ben yanlış kişiyi seçtim, tanıyamadım benim hatam ve ailemi üzdüm istemeden yıprattım. Bazı şeyleri göremedim öncesinde. Bir insanı ailesinin içinde, kendi çöplüğünde tanımak lazımmış bilemedim... Evlenmeden önce bir tartışma sonrası kayinbabam söyle demişti "benim essek oğlum seni kaybeder de bosanirsaniz ben düğün parasını ondan çatır çatır geri almayı bilirim", ozaman şok olmustum, bir baba nasıl böyle bir laf eder dedim. Halbuki ozaman anlamalıydım..
Asıl siz şaka yapıyorsunuz herhalde. Kendiniz yazmışsınız uzaktan gelecek olan misafirler için evlendim diye. Böyle bir mantık olur mu? O dediğiniz beş kadından bir farkınız yok. İsterseniz nasa da atomu parçalayın kafa aynı kafa. Siz o gün evlenmeseydiniz birkaç hafta sizi konuşup sonra unutacaklardı. Bizim yakın çevrede kına gecesi olduğu gün bozuldu birinin işi sonra unutuldu. O kadın başka biri ile evlendi ve çocuğu oldu. Kimsenin aklına bile gelmiyor özellikle düşünmedikçe. Ve sizin kadar eğitimli falanda değildi ama millet ne der diye kendini feda edemeyecek kadar akıllıydı.Siz saka mi yapiyorsunuz? Elalem ne der diye bosanmayan kac kadin var biliyormusunuz? Benim kendi tanidigim en az bes kadin var bu sebepten ayrilmayan, egitimsiz de degiller. Toplumun sucu bu, bizlerin degil. Bu kadar toplum baskisinin sonucu bu..
Belli ki bir karar verme aşamasındasınız. Tek tavsiyem bu süre içerisinde çocuk düşünmemeniz.
Asıl siz şaka yapıyorsunuz herhalde. Kendiniz yazmışsınız uzaktan gelecek olan misafirler için evlendim diye. Böyle bir mantık olur mu? O dediğiniz beş kadından bir farkınız yok. İsterseniz nasa da atomu parçalayın kafa aynı kafa. Siz o gün evlenmeseydiniz birkaç hafta sizi konuşup sonra unutacaklardı. Bizim yakın çevrede kına gecesi olduğu gün bozuldu birinin işi sonra unutuldu. O kadın başka biri ile evlendi ve çocuğu oldu. Kimsenin aklına bile gelmiyor özellikle düşünmedikçe. Ve sizin kadar eğitimli falanda değildi ama millet ne der diye kendini feda edemeyecek kadar akıllıydı.
Hani nerde acımasız yorum ya.. bal gibi durumun farkına varmışsınız düğünden önce. Ben size acımasız yorum yaptığımı düşünmüyorum. Size diyorum ki kendiniz olarak ne eğitimi almış olursanız olun hatta okuma yazma dahi bilmeyen bir insan olun fark etmez. İnsan önce kendini sevecek, kendine kıymet verecek. Siz millet ne der diye göz göre göre, bile isteye bu insan müsveddesi ile evlenmişsiniz. Artık kendi kıymetinizin farkına varın. Harcadığınız her an her dakika kendi ömrünüzden gidiyor milletin ömründen değil.Misafirler için evlenmedim, o an o kararı verdim geri dönmek istemedim ve sağlıklı uzun uzadıya düşünecek zamanım da olmadı.
Bunun akıllılık ile alakası yok hanım efendi. Buna etki eden bir sürü faktör var. Bunların en başında sahip olduğum psikolojik hal gelir. Ben hata yaptım evet psikolojim bozuktu ve bir balonun içinde yaşıyordum sağlıklı karar vermedim. Siz de bir kadinsiniz sizin gibi acımasızca yargılayan olmuş bitmiş birsey için bu şekil Yorum yazanları anlamıyorum. Zaten morali bozuk sıkıntıda olan bir insana bu şekil yorum yazarak yardımcı olduğunuzu mu sanıyorsunuz. Bu şekil yazacaksaniz zaten yazmayın. İnsanların da hatalarını bu şekilde yargılamayın. Ben sizden yargılama değil yarınım için öneri bekledim. Kimse mükemmel değil herkes hata yapabilir bu hayatta. Biraz insan olmayı deneyin.
Çok haklısınız. Gurbet psikolojisi diye bir çukura düşmüşüm yeni çıktım. Gerçekten kendi kendimi ateşe atmışım. Teşekkür ederim yorumunuz için. SevgilerOlan olmuş artık..Her sey insanlar için herkes hata yapabiliyor..Bundan sonra dik dur ayril o adamdan..Mesleğin de var elinde ailen de destek olur zannedersem..Gez dolaş eğlen işinde yüksel ne diye bunlarla ugrasacaksin
NE zaman bosanacaksinizBen de "hepimiz insanız, sevgi her sorunu çözer." mantığında asla dengim olmayan ne mental ne fiziksel yönden birine evet dedim.
En ufak tartışmamızda annesini arayıp, ailesini bana karşı doldurarak üstüme yürütmesinden tutun da, haber izlerken yaptığım küçük yorumlara kadar abartarak anlattı.
Verdiği sözleri tutmaması, ailesinin duygu sömürüleriyle bana taktıkları 3 kuruş altını da elimden almaları, özel hayata asla saygı duymayıp çat kapı gelmelerini geçtim; arsızca evimin anahtarını kendilerine çoğaltmaları, beni mini etekle tanımalarına rağmen; sürdüğüm ojeden giydiğim kıyafetlere kadar kendilerinde yorum yapma hadleri bulmaları, para kaçırmaları\saklamaları, evimden eşyalarımı yürütmelerini(çeyiz bohçam duruyor sandığımda, içinde getirdiklerim uçmuş.), gözüme baka baka yalan söylemeleri, kötüledikleri insanlarla ikinci gün canciğer olmaları, sütoğlanın annesi olmadan tatil planı bile yapmadığı, gezmediği gibi saymakla bitiremeyeceğim etkenlerden dolayı boşanma kararı aldım.
Zira yapacağım çocuğun zamanına bile müdahale etme cüretini gösterdiler hem de alabildiğine saygısız biçimde.
Yaptığım fedakarlıkları, iyi niyetimi, nezaketimi, hürmetimi hiçe saydıklarını söylememe gerek yok. Bu tipler nankördür bilirsiniz.
Ay destan yazdım yine ya. Kusura bakma, benim de bam telim bu iğrenç evlilik işte. Bitse de gitsem diye bakıyorum.
Kim evlendiğime pişman değil ki tek tek sor bütün evlilere hickimse iyiki demez çünki hickimse dört dörtlük değil bu cağda biraz evlilikler hafife alınıyor insan neler çekiyor kv den eşten sabrediyor sonra herşey yoluna giriyor ama şuan banada hiç yoluna girmezmiş gibi geliyor sadece rabbime bıraktım ama iyi düşünün herşey içinHerkese merhaba,
Ben başımdan geçenleri anlatmak ve burada paylaşmak istedim. Hem aynı durumda olan insanlara ışık olmak hem de sizden gelen önerileri duymak için. Şimdiden teşekkür ederim hepinize.
Ben yurtdisinda yaşayan, eğitimli (doktora), kültürlü, iyi bir mesleğe sahip olan kendine yetebilen bir Türk kadınıyım. 15 yıldır yurtdisinda yaşıyorum. 3 sene önce duygusal bir çöküş ve yalnızlık psikolojisi yaşadığım bir dönemde burada eşimle tanıştım. Eşim lise mezunu, o da 20 senedir burada ve kendisi ticaret ile uğraşıyor. O dönemde herseyimle ilgilendi, yanımda oldu, yalnızlığımı paylaşıp bana el ayak oldu ve hayatıma girip kendini sevdirmisti. 3 senedir bir kavga bir barış ilişkimiz devam etti, her seferinde öfkesini kontrol edemeyip kalbimi kırdı sonrasında yalvar yakar özür kendini affettirdi. Gurbetteki psikoloji çok farklı oluyor, affettim acıdım. Eşim en ufak şeylere sinirlenebilen, bağırıp çağıran, ağzından çıkanı kontrol edemeyen, panik atak hastası bir insan (şuan psikolojik hasta olduğundan şüpheleniyorum) . Ben onu merhametli, dürüst, beni canından çok seven, güvenilir bir insan olarak tanıyıp sevmiştim, ta ki düğün için memlekete gidene kadar.
Düğün için memlekete gittik. Şehre vardık beni annemlere bıraktı ve sonrasında eşim tanıdığım insan olmaktan çıktı. Düğün öncesi ne aradı sordu ne yapılacak ne edilecek plan ne, nereye götüreyim seni neleri halledelim, hicbirsey sormadı, resmen beni yalnız bıraktı heryere babamla gittim, yaşlı babacım kosturdu eşim olacak adam öğlenin 1ine kadar kendi evlerinde uyurken. Adam nikah için ne gerekiyor diye bile bakmamış, liste olduğu halde. Kimliğini yurtdisinda bırakmış getirmemiş, bunlarla da benim babam uğraştı kendisine hadi oğlum şuraya gidecez bunu yapicaz diye kosturdu kendi ailesi değil. Ailesi ne nikah ne imam nikahı hiç birsey için çaba sarfetmedi. Herşeyi başkasının üzerinden telefon açarak halletmeye çalıştı asalak gibi ve tabi ki hiç birsey halledip sonuclandiramadilar. Bu eşim olacak adam düğüne son bir gün kala beni aldı düğün mekanı provasi için, arabada ona herşey için benim ve ailemin kosturdugunu bunun adil olmadığını herşeyi çift dikiş yaptığını kan bile vermeye zamanında gitmediğini söylediğimde bana bağırmaya hatta hakaret etmeye başladı. "Ben senin şoförün muyum lan, dün boktun bugün korktun, sen bana fırça atamazsın, manyak kadın, aileme ve bana laf edersen a..na korum".. Beni düğünden bir gün önce bu şekilde ağlattı hakaretlerle. O an vazgeçtim kesinlikle evlenmek istemiyorum dedim kendi kendime, o an onun ölümünü diledim tanrımdan yalan yok, ama herşey için çok geçti. Misafirlerimiz uzaktan geliyordu ve herşey hazırdı. Akşamında özür diledi ben sessiz kaldım sustum şu düğün bir geçsin dedim. Düğün oldu bitti. Gecesinde ayaklarıma kapanıp özür diledi ne için siz tahmin edersiniz, acaba gerçekten pişman mı yoksa başka birsey için mi... Ben bilemedim. Çok safım.
Ne ailesi ne kendi yine hicbirsey için kosturmadi. Ailesi ne beni ne benim ailemi yemeğe çıkardı, ne davet etti ne de benim ailemi ziyarete geldi. Düğünde onlar tarafından takılan altın ve para içler acisiydi. Kayinbabam hicbirsey takmazken kayinvalidem düşük ayar komik ince bir set taktı benim ailem düşünüp gerekeni onların oğluna takmisken. Bunun cabası oğulları düğün sonrası altınların yarısını bozdurup, arabaya harcadı ve bize yol harçlığı yaptı. Altınların çoğu benim ailem tarafından takıldı.
Nikahim babamın kosturmasi ve yardımıyla memur odasında oldu, güvenlik görevlileri şahidimiz oldu. Düşünün damadın ailesi yine yanımızda yoktu, ne görümcem ne kayinvalidem kuaföre bile gelmedi saçma bahanelerle. Herşeyde ailem yanımdaydı ailem kosturdu. Tüm bu süreçte ailem de ben de stres olduk üzüldük çok yıprandık ve şok yaşadık. Ben ailemi böyle insanlarla yüz göz ettiğim için okadar üzgün ve pişmanım ki. Şuan eşimi bir gram sevmiyorum, ailesinden de zerre hoşlanmıyorum. Ailecek kültürsüz cahil vasıfsız parasız fakat kendini 180 derece farklı gösteren tipler. Düğünden önce nişanda böyle değil normal gozukmuslerdi.
Kısaca en güzel günüm olacakken en kötü günlerimden biri oldu düğünüm. Sahte gülümsememle geçirdim koca düğünü.
Şuan evime döndüm. Evlendigim için çok pişmanım. Tek isteğim yoluma nasıl devam edeceğime karar vermek.
Eşim dönünce değişti bana kul köle oldu eskisi gibi ama neye yarar bir gram sevgi yok içimde nefret ediyorum kendisinden, ve zerre güvenmiyorum ona artık herşeyi laf herşeyi yalan geliyor, bana muhtaç burda oyuzden böyle diye düşünüyorum. Ailemi ve beni üzüp yiprattigi için kendinden ve ailesinden tiksiniyorum. Çözemiyorum, iki karakterini de gördüm artık. Ailesinin yanında esip gürleyen hakaretler edip bana it muamelesi yapan, benim aileme ilgisiz alakasız soğuk kalan insan müsveddesi. Buraya gelince kul köle ama yüz verince esip gurlemeye hazır ne olduğu belirsiz bir adam.
Ne yapacağımı bilmiyorum. Ailemi üzdüğüm için kendimi affedemiyorum. Okadar temiz saf güzel duygularla beni beklerken o gün için heyecanlı iken hepsi çok ama çok yoruldu üzüldü ve yıprandı, annemin gözyaşları gözümün önünden gitmiyor. Ben yanlış kişiyi seçtim, tanıyamadım benim hatam ve ailemi üzdüm istemeden yıprattım. Bazı şeyleri göremedim öncesinde. Bir insanı ailesinin içinde, kendi çöplüğünde tanımak lazımmış bilemedim... Evlenmeden önce bir tartışma sonrası kayinbabam söyle demişti "benim essek oğlum seni kaybeder de bosanirsaniz ben düğün parasını ondan çatır çatır geri almayı bilirim", ozaman şok olmustum, bir baba nasıl böyle bir laf eder dedim. Halbuki ozaman anlamalıydım..
1 sene sonra. Bu sütoğlan, narsist çıktı.NE zaman bosanacaksiniz
Kesinlikle katılıyorum! Başından beri okuyorum ve şu an için aklima tek takılan konu buydu? Neden hala devam ediyor bu evlilik ve bu nefret edilen insanla nasıl birlikte oluyorsunuz?Neden zamana yayıyorsunuz peki?
Sevmiyorsunuz, nefret dolusunuz, kırgınsınız.
Hemen yarın boşanma davası açmanızı engelleyen ne?
Hapla korunmayı düşündüğünüze göre, boşanmak istediğiniz adamla cinsellik hala aktif.
Amacınızı çözemedim.
Sonrasında okudum sebepleri izi ve birlikte olmadiginizi.. özür dilerim. Umarım kararınizdan vazgeçmeden kurtulursunuz bu pislikten..Kesinlikle katılıyorum! Başından beri okuyorum ve şu an için aklima tek takılan konu buydu? Neden hala devam ediyor bu evlilik ve bu nefret edilen insanla nasıl birlikte oluyorsunuz?