- Konu Sahibi GnotiSeavton
-
- #21
Hala yazıyorum...
Ben bu iş meselesini artık memleket meselesi haline getirmiştim!
İş aradığımı,iş görüşmesine gittiğimi kocam dışında hiç kimseye söylemiyordum...
Hatta işime gelmezse ondan bile saklıyordum...
İş,çalışmak türevi kelimeleri hayatımızdan çıkarmış,hiç bahsetmezdik..
Durumumu en iyi bilen en yakın arkadaşım ki kendisi devlet memuru asla ve asla işiyle ilgili bir yorum yapmazdı..
Biri işinden şikayet etse sinir katsayım tavan yapıyordu..
Beğenmiyorlarsa çalışmasınlar gibi gibi..
Pazar günleri erkenden uyanıp markete koşuyordum hani İK eki veren gazeteler tükenirse diye..
Tüm günüm bidik bidik ilanları dahi ezberlemekle geçiyordu...
İş görüşmesi anılarımdan süper bir komedi filmi çekilir de vaktim yok işte..
Yaz yaz çok iyi oluyor, çünkü beni yazıyorsun...
Sorma, bu aralar bizim evde de o tarz konuşmalar yasak
Demek hemen hemen herkes -en azından iş arayan kesim- benzer durumları yaşamış, bende bir tek kendimim herhalde diyordum...
Bu arada sizinde yaşadığınız yer İzmir yazıyor, bildiğiniz gibi İzmir iş konusunda fazla sıkıntılı bir yer. Bu durumu sizinde birebir yaşadığınızı düşünüyorum.
İK ekleri mi dediniz? Az sonra bende internet üzerinden yine CV'leri bırakacağım
Yine diyorum, çünkü iki aydır bu durum hiç sekmiyor, sabah ve akşam olmak üzere tüm ilanları yokluyorum...
Burası gerçektende iyi geliyormuş, insana hiç bir konuda tek olmadığını gösteriyor ve yalnızlığını hissettirmiyor.
İnanın dünden daha iyiyim, benim gibi bu durumlardan geçmiş kişilerden fikir almak bana çok iyi geldi...
Tecrübelerinizi paylaştığınız için çok teşekkür ederim...
Belli bir noktadan sonra iş aramak insanın işi haline geliyor. Çok iyi bilirim sabah akşam sürekli kariyer sitelerine bakmayı, iki dirhem bir çekirdek hazırlanıp mülakatlara gidip eli boş dönmeyi...
İzmir çok güzel bir şehir, ben İzmirli'yim, aslında gezip dolaşacak o kadar çok yer var ki. Çevren olmasa bile tek başına dolaşmayı sever misin bilmiyorum ama ben sıkıldığımda öyle yapıyorum. İnsan tek başına sinemaya bile gidebilir, oturup kendine güzel bir yemek ısmarlayabilir.
Bu süreçte iş bulmayı takıntı haline getirmemeye çalış. Ben de şu an iş arayışındayım, çok zor bir dönem gerçekten, bende durum tam tersi yani çevrem, eşim, ailem hep çalışmamı istiyor. Artık sıkıldım bir dostla ya da ailemden biriyle filan karşılaşınca "Bir gelişme var mı iş konusunda?" sorusunu duymaktan. İnanın ki, insanın üzerinde daha büyük bir baskı oluyor. Mutlaka elinden geleni yap, araştır tara, kariyer sitelerine her gün başvuru yap bir dolu. Ama dediğim gibi bunu çok da kafaya takıp üzme kendini. Mutlaka bir yerlerden bir kapı açılır unutma. Bir arkadaş İstanbul merkezli firmaların İzmir şubelerine bak yazmış, bence bu iyi bir fikirKurumsal bir yerde çalışmanı öneririm, aksi takdirde pek çok sıkıntı oluyor.
Evde vakit geçirmek istediğinde de tabi ki herşey ev işi olmamalı. Öncelikle evde sakın salma kendini, sanki çalışıyormuş gibi güzel giyin, saçını makyajını yap. Kesinlikle eşin için filan değil, kendi mutluluğun için. Aynaya baktığında güzel bir sen görmek kendine güvenini tazeleyecektir.
Hobilerin neyse bol bol onlara vakit ayır. İleride bir gün çalışmaya başlayacaksın ve bu boş zamanları çok arayacaksın. Bunu bir tatil gibi düşün, boş vaktini fırsata çevir. Okumayı seviyorsan kitaplar al, sevdiğin dergileri oku. Uzun zamandır vakit bulamayıp seyretmek istediğin filmlerin bir listesini yap. Sonra hepsini tek tek izle. Bu forumda vakit geçirİnan, bu site bir terapi gibi...
Kendini geliştirmek istediğin alanlar varsa, dil kursu vs. gibi onlara yazıl. İzmir'e yeni gelmişsin sanırım ama arkadaşlarını ihmal etme, sık sık ara sor, sakın kopma eski çevrenden de.
Şimdilik aklıma gelenler bunlar, yeni fikirler bulursam tekrar yazarım
Hürriyet İK
Yeni Asır İK
En vefakar dostlarımdır...
İnanın ezberlemiştim her bir karesini..
Yeni Asır küçük ilanları okumaktan gözlerim nasıl bozulmadı halen şaşarım..
Netten de başvurum çok oldu geri dönen de oldu dönmeyen de..
Genelde ben olduğum yerde döndüm aslında..
Hep dediğim gibi sakın kendinize layık olmayan işlere başvurmayın!
İnanın 5 para etmeyen adamlarla muhatap olmak daha çok can sıkıyor..
Hayırlısını dileyin her zaman..
Çok daha iyi olacağınıza inanıyorum..
İzmir muhteşem bir şehir ama maalesef iş konusunda çok kısır..
Kurumsal firmalarda acayip torpil oynar,geri kalan aile şirketleri de hakettiğinizi vermez..
Çalışan da pişman çalışamayan da.. Biliyorum çok zor..:2:
Ama ben hep umutluyum..
Benim bile işim olduktan sonra sizin neden olmasın?
Sadece zamanı şimdi değil demek ki...
Bekleyelim görelim..
Konuyu doğru yere mi açtım emin değilim, ama umarım şöyle bir geçerken gözünüze çarpar ve bir kaç yorumda bulunursunuz.
Akademik kariyer alanına giriş yaptım ve önümü göremediğimden bu eğitimimi hocalarında yönlendirmesi ile yarıda bıraktım...
İdari ve siyasi nedenler işin içinde yani...
Bu süreç içersinde aylardır iş bakıyorum, kariyer sayfaları üzerinden başvurmadığım firma kalmadı diyebilirim. Son 2 aydırda fiilen işsizim...
Tabi hal böyleyken, daha da bekleyeceğim gibi görünüyor... Zaten tüm ideallerimde balon gibi pıss diye söndü...
Soruyorum; ev hanımları/işsizler; sizler evde nasıl zaman geçiriyorsunuz?
Özellikle işsizler,kendinizi nasıl motive ediyorsunuz? Resmen moralman pilim bitti...
Zaten iş bulamamamın sıkıntısı bir yandan; bir de insanın bir uğraşı olmaması çok kötü birşeymiş...
Bütün gün sıkıntıdan ölüyorum. İzmir'de yabancıyım zaten,bir çevrem yok.
Resmen tek başıma tavuk gibiyim; bir altımda ısıttığım yumurtam eksik...
Sizler neler yapıyorsunuz,zamanınızı nasıl değerlendiriyorsunuz?
Gerçekten ihtiyacım var fikirlere... Sudan çıkmış balık oldum. Hep olumsuz düşüncelerle kendimi yiyip bitiriyorum... :95:
Bende bir ev hanımıyım evde kandimle başbaşa olmak beni çok mutlu ediyor örgü örüyorum kitap okuyorum canım sıkılırsa biraz yürüyüş yapıyorumKonuyu doğru yere mi açtım emin değilim, ama umarım şöyle bir geçerken gözünüze çarpar ve bir kaç yorumda bulunursunuz.
Akademik kariyer alanına giriş yaptım ve önümü göremediğimden bu eğitimimi hocalarında yönlendirmesi ile yarıda bıraktım...
İdari ve siyasi nedenler işin içinde yani...
Bu süreç içersinde aylardır iş bakıyorum, kariyer sayfaları üzerinden başvurmadığım firma kalmadı diyebilirim. Son 2 aydırda fiilen işsizim...
Tabi hal böyleyken, daha da bekleyeceğim gibi görünüyor... Zaten tüm ideallerimde balon gibi pıss diye söndü...
Soruyorum; ev hanımları/işsizler; sizler evde nasıl zaman geçiriyorsunuz?
Özellikle işsizler,kendinizi nasıl motive ediyorsunuz? Resmen moralman pilim bitti...
Zaten iş bulamamamın sıkıntısı bir yandan; bir de insanın bir uğraşı olmaması çok kötü birşeymiş...
Bütün gün sıkıntıdan ölüyorum. İzmir'de yabancıyım zaten,bir çevrem yok.
Resmen tek başıma tavuk gibiyim; bir altımda ısıttığım yumurtam eksik...
Sizler neler yapıyorsunuz,zamanınızı nasıl değerlendiriyorsunuz?
Gerçekten ihtiyacım var fikirlere... Sudan çıkmış balık oldum. Hep olumsuz düşüncelerle kendimi yiyip bitiriyorum... :95:
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?