Merhaba hanımlar
Yaklaşık 4yıldır ev hanımıyım.Önceden bunun ne kadar zor olacağını anlamayan ve hatta küçümseyen bekar,metropolde yaşayan,çalışan bir kadındım.Şimdi ise evli,bir çcouk sahibi,işsiz bir ev hanımıyım.
Binlerce özür dilemek isterim ev hanımlarından ve annelerden.Hem bebeğine,hem eşine,hem de evine gözü gibi bakan hanımlardan biri olduğum için kendimi önemli hissediyorum artık.Önceden çok sıkıntılarım oldu,şimdi de var.İlk aylarda taşınırız dediğimiz eşimin memleketinde 4yıldır yaşıyorum.Ailesi,arkadaşları ve hatta sülalesiyle aynı ilçedeyiz. Diplomalı bir eş,acemi ama sevgi dolu bir anne,kocasının gözünde halen seksi bir eş....Bütün bunları sadece bir kadın yapabilir.Bir kadın olarak bütün bunları başarabildiğim için kendimle gurur duyuyorum.
Ama halen sıkılıyorum evde iş yapmak para kazanmak istiyorum-bebeğim çok yaramaz.Çalışayım desem çocuğumu emanet edemiyorum.Burdan taşınmak istiyorum.Evet alıştım sayılır ama kendimi kendime ezdirmemek daha fazla üzmemek için taşınmak istiyorum.Artık işimin olmamasını,kariyer yapamamamı takmıyorum.Bu ev hanımlığı inan bana çok zor ve meşakatli....Yukarda yazdıklarımı öğretti bana..Daha önemli şeylerin olduğunu....Sağlık olduktan sonra,bebek olduktan sonra,iyi bir eş olduktan sonra,,,,diğerlerinin boş olduğunu....Ben görevlerimi bir anne olarak ,bir eş ve eşimin ailesine saygı gösteren biri olaraktan yerine getirdiğimi inanıyorum.Ama yetmiyor işte herkes mutlu ben de ama.....yeteri kadar değil belki.....Sanki burdan göçsek herhangi bir yere ben çok iyi olacağım gibi geliyor.Bilmiyorum bütün bunların üstüne çok mu fazla şey istiyorum bir kadın olarak......
Şu saatte bunları hissettim ve hiç tanımadığım sizlere bunları yazdım mazur görün.....çok şükür diyip yaşayalım işte mi desek acaba....
Yaklaşık 4yıldır ev hanımıyım.Önceden bunun ne kadar zor olacağını anlamayan ve hatta küçümseyen bekar,metropolde yaşayan,çalışan bir kadındım.Şimdi ise evli,bir çcouk sahibi,işsiz bir ev hanımıyım.
Binlerce özür dilemek isterim ev hanımlarından ve annelerden.Hem bebeğine,hem eşine,hem de evine gözü gibi bakan hanımlardan biri olduğum için kendimi önemli hissediyorum artık.Önceden çok sıkıntılarım oldu,şimdi de var.İlk aylarda taşınırız dediğimiz eşimin memleketinde 4yıldır yaşıyorum.Ailesi,arkadaşları ve hatta sülalesiyle aynı ilçedeyiz. Diplomalı bir eş,acemi ama sevgi dolu bir anne,kocasının gözünde halen seksi bir eş....Bütün bunları sadece bir kadın yapabilir.Bir kadın olarak bütün bunları başarabildiğim için kendimle gurur duyuyorum.
Ama halen sıkılıyorum evde iş yapmak para kazanmak istiyorum-bebeğim çok yaramaz.Çalışayım desem çocuğumu emanet edemiyorum.Burdan taşınmak istiyorum.Evet alıştım sayılır ama kendimi kendime ezdirmemek daha fazla üzmemek için taşınmak istiyorum.Artık işimin olmamasını,kariyer yapamamamı takmıyorum.Bu ev hanımlığı inan bana çok zor ve meşakatli....Yukarda yazdıklarımı öğretti bana..Daha önemli şeylerin olduğunu....Sağlık olduktan sonra,bebek olduktan sonra,iyi bir eş olduktan sonra,,,,diğerlerinin boş olduğunu....Ben görevlerimi bir anne olarak ,bir eş ve eşimin ailesine saygı gösteren biri olaraktan yerine getirdiğimi inanıyorum.Ama yetmiyor işte herkes mutlu ben de ama.....yeteri kadar değil belki.....Sanki burdan göçsek herhangi bir yere ben çok iyi olacağım gibi geliyor.Bilmiyorum bütün bunların üstüne çok mu fazla şey istiyorum bir kadın olarak......
Şu saatte bunları hissettim ve hiç tanımadığım sizlere bunları yazdım mazur görün.....çok şükür diyip yaşayalım işte mi desek acaba....
