Etrafımda hiç gerçek bir arkadaş yok.

Pinusnigraaa .!.:

Selam arkadaşlar. Bu aralar kafama çok taktığım bir konu var. 36 yaşındayım, bekarım ve çok yalnız hissediyorum kendimi..
Etrafımdaki arkadaş dediklerim hep öylesine yanımda biri dursun arkadaşlığı gibi sanki..Pandemi dönemi bu gerçeği anladım..
Şimdiye kadar en kalabalık şirketlerde çalışmama rağmen düzgün bir arkadaşlık bağı kuramamak benim eksikliğim sanırım. Haftasonları görüştüğüm 3-5 arkadaşımdan evlenenlerle yavaş yavaş iletişim kesildi, diğerlerinin de öncelikleri değişti.. Herkes bencil ve kendi derdinde gibi geliyor artık bana. Ben sevdiğim arkadaşlarım için elimden ne geliyorsa yaparım ama karşı tarafın yüzeysel davranışlarını hissetiğim zaman ister istemez uzaklaşıyorum o insanla ve eskisi gibi olmuyor hiç bir şey.. Bu yaştan sonra yeni arkadaş edinmek de çok zormuş gibi geliyor. Kurslara filan gidecek enerjim de yok. Böyle de canım sıkılıyor. Bir akıl verin ne yapmalı ne etmeli

Genişletmek için tıkla...

seklla .!.:

Selam canım kendini hiç yalnız hissetme. Erkek arkadaş sevgili var mı ? Yeni hobiler edinip yeni arkadaşlıklar kurabilirsin ya da uzaklaşan kişi sevdiğin sammimi arkadaşın ise sen yakınlık kur uzaklaşma

Genişletmek için tıkla...

Derindeniz95 .!.:

Ne gerek var ki arkadaşa?Yoksa yok.Benim de öyle candan aman aman benim için ölen arkadaşlarım yok.Gerek de duymuyorum hiç.Calisiyorum iş dışında kimseyle görüşmüyorum pek nadir. Herkes bir hayat mücadelesi icin de takmayın bu kadar hayatınıza bakın, az insan çok huzur.

Genişletmek için tıkla...

Pinusnigraaa .!.:

Sevgilim de yok uzun zamandır. Belki o yüzden daha çok kafaya takıyorum. Benim arkadaşıma gösterdiğim özeni o bana göstermezse içimden gelmiyor yakınlık kurmak

Genişletmek için tıkla...

Pinusnigraaa .!.:

Senin canın sıkıldığında arayıp konuşacak birine ihtiyacın olmuyor mu ya da mutlu bir anını paylaşmak isteyeceğin? Ne bileyim dostluk arkadaşlık güzel şeyler ama ben hep sahtesini yaşamışım bugüne kadar..

Genişletmek için tıkla...

Pinusnigraaa .!.:

Selam arkadaşlar. Bu aralar kafama çok taktığım bir konu var. 36 yaşındayım, bekarım ve çok yalnız hissediyorum kendimi..
Etrafımdaki arkadaş dediklerim hep öylesine yanımda biri dursun arkadaşlığı gibi sanki..Pandemi dönemi bu gerçeği anladım..
Şimdiye kadar en kalabalık şirketlerde çalışmama rağmen düzgün bir arkadaşlık bağı kuramamak benim eksikliğim sanırım. Haftasonları görüştüğüm 3-5 arkadaşımdan evlenenlerle yavaş yavaş iletişim kesildi, diğerlerinin de öncelikleri değişti.. Herkes bencil ve kendi derdinde gibi geliyor artık bana. Ben sevdiğim arkadaşlarım için elimden ne geliyorsa yaparım ama karşı tarafın yüzeysel davranışlarını hissetiğim zaman ister istemez uzaklaşıyorum o insanla ve eskisi gibi olmuyor hiç bir şey.. Bu yaştan sonra yeni arkadaş edinmek de çok zormuş gibi geliyor. Kurslara filan gidecek enerjim de yok. Böyle de canım sıkılıyor. Bir akıl verin ne yapmalı ne etmeli

Genişletmek için tıkla...