- 14 Kasım 2014
- 2.498
- 4.200
-
- Konu Sahibi kirmizigitar
- #101
Bazen İstanbul'da yaşamak tercih meselesi değil; zorunluluk oluyor.Eşim öğretmen. Küçük bir şehirde yaşıyoruz. Dersleri belirli günlere toplanmış durumda. Çarşamba perşembe ve cuma çalışıyor sadece. Akşam 6 gibi evde oluyor. Ek ders olduğu için o da. Yoksa daha erken gelirdi.
Arabamız var. Istediğim yere her an gidebilirim. Araba bende duruyor çünkü. Zaten ilçe merkezine yürüyerek gidebilirim. Il merkezine de her an dolmuş gidiyor. Ulaşım sorunu yok.
Ben de instagram üzerinden sipariş üzerine el emeklerimi satıyorum. Ben de kazanıyorum biraz yani.
Ekonomik olarak iyi durumdayız Allaha bin şükür.
Köyden her şeyimiz geliyor zaten. Annem alt sokakta oturuyor.
Sizin sorununuz istanbulda yaşıyor olmak bence.
Istanbulda ulaşım sorunum olmasın derseniz çok fahiş kiralar ödemek zorunda kalırsınız.
Kirasi uygun olsun derseniz de ömrünüz yolda izde geçer. (Aynı sorun ev almak için de gecerli)
Benim karadeniz manzarali bir restoranda yediğim yemeği siz marmara manzarali bi yerde yemek isterseniz bir avuç dolusu para ödersiniz. Fark bu.
Orası dünyanın en büyük ve cazip sehirlerinden biri. Turisti ile göçmeni ile dünyanın en kalabalık ve en güzel yerlerinden biri.
Bizim aylık gelirimiz sizinkinden biraz daha az. Ama benim altımda jeep var. Çünkü ben trabzondayım. Siz istanbulda.
Elbette bir fark olacak.
O fark da bu işte...
Bazı meslekler vardır ki İstanbul dışında ekmek yiyemezsin. Bak İzmir - Ankara gibi diğer büyük illeri dahi kastetmiyorum, sadece İstanbul diyorum. Emin ol kayıtlardaki 16 milyonluk İstanbullunun hepsi büyük bir zevkle İstanbul'da yaşamıyor...Sizin sorununuz istanbulda yaşıyor olmak bence.
Benimki de hep evdeGercekten cok merak ediyorum genel olarak insanlar nasil yasiyorlar? Bir tek biz miyiz bu hayatin yukunu ceken yoksa herkes mi boyle yasiyor...
Evliligimin 6. Yilindayiz 2 yasinda bir oglum var. Esim medya sektorunde, dizi film reklam vs yapiyor ve calisma saatleri tam bir rezalet.
Ortakoy de calisiyor, evimiz zaten isyerine cok uzak cunku o civardaki evlere paramiz asla yetmiyor. Sabah 10 da isbasi ama gece korunde arayip yarin 9 a yetismesi gereken bir yayin var deyip 6 da cagirdiklari da oluyor.
Aksam 7 de paydos, ama ben esimin 7 de ciktigini nerdeyse hic gormedim. Ciktigi gunlerde de cikabilir miyim diye izin almak zorunda oglen gibi ki is akisi ona gore planlansin. Haftada 6 gun bu sistemde calisiyor sadece pazar gunleri izinli o da acil yayin yoksa...
Fakat nerdeyse her aksam 7 de cikamadigi gibi 10-11 bazen gecr 2-3 hatta bazen ertesi sabah geldigi bir kac saat uyuyup tekrsr gittigi oluyor. Bu fazla mesailerin maddi bir karailigi olmadigi gibi izin karsiligi da yok.
Onceki isyerinde 7 yil calisti ve canina tak etti. Suan sektorun istanbuldaki en buyuk ve tek kurumsal firmasina girdi, tabiki buyuk umutlarla en azindan burda kurumsal oldugu icin daha duzenli olur saniyordu ama o da ne? Daha bile rezalet calisma saatleri.
Elimdeki projeyi bitireyim de aksam gecikmeyeyim diye oglen yemegi yemiyorum diyor. Yine de aksam bitirmis dahi olsa yaptigi isi musteriye gonderiyorlar musteri keyfi gelip izliyor varsa revizyon veriyor pnu duzeltiyorlar filan boyle salak bir sistem.
Biz her ne yaptiysak cozum bulamadik. Sadece calismak icin yasiyor. Ne kendine ne bana hayri yok evde oldugu saatlerde. Dusa girmek icin bile alarm kurmak zorunda cunku evde oldugu saatlerin tamamini uyuyarak gecirse bile dinlenmeye yetmiyor.
Belki gelir diye yaptigim ve cope giden yemeklerin haddi hesabi yok. Hadi bu aksam yemek yapmayalim gelirken ekmek al yumurta kiralim dedigimde bile cogu kez gelmedigi icin bazen evde haftalar geciyor yemek yapilmiyor.
Evimiz toplu tasima veya ana caddeye cok uzak ve yokusta. Bir ihtiyacim oldugunda cok basit bir tuhafiye bir kirtasiye vs en az 40 dakika bebek arabasiyla yokus tirmanmazsam asla ulasamam. Tek alternatifim bim. Bimden baska hic bir secenek yok park bahce dahil. Kaldirim bilr yok yurumek icin lanet olasi yerde.
Bir tek pazar gunu evde olunca da, vakit mi gecirelim markete mi gidelim dinlensin mi sosyalleselim mi derken asla ama asla zaman yetmiyor.
Cocugum bazen bir hafta geciyor babasinin yuzunu gormuyor.
Esimin psikolojisi vok bozuldu, bizim ne yatak odamiz kaldi ne sohbetimiz...
Ben sinirli agrasif ofkeli bir insan haline donustum iyice, atismaya bile firsat bulamiyoruz ne yazikki...
Cok uzun oldu, ama gercekten merak ediyorum. Boyle mi sizin eslerinizin de calisma sistemi?
Bu arada aldigi maas 6 bin. Bu adam meslegini kariyerini birakip alelade bir iste (kaldiki pnu bile bulmak mesele suan ) asgari ucretle calisirsa daha mi az calisacak?
Yoksa bizim gibi bu sartlarda calisan baskalari da varmi gercekten hayat evlilik dedigimiz sey boyle bisey mi? Gercekten bilmiyorum benim butun sulalem memur herkesin duzenli bir hayati var ozel sektorde isler boyle mi yuruyor yoksa biz mi talihsiziz...
Vallahi ucu ucuna herşey :) ben de çalışıyordum 2300 maaşım vardı yeni ayrıldım zorunlu bi sebebiyetten yeni iş bakıyorum işte bakalım bacım geçim zor :/Eviniz kira değil değil mi?MasAllah geçim yapabiliyor saniz.Gerci bebek yokmuş bir nebze.Zor geçim zor gercekten
İnsAllah bu gönlüne göre bulursun canım bir iş.Bende baslicam çalışmaya ama üç cocuk zaten peltim çıkıyor ,bilmiyorum Allah büyük bakalimVallahi ucu ucuna herşey :) ben de çalışıyordum 2300 maaşım vardı yeni ayrıldım zorunlu bi sebebiyetten yeni iş bakıyorum işte bakalım bacım geçim zor :/
Allah yardımcınız olsun hepimiz için hayırlısı hayırlı olsun inşallah muvaffak olursun yeni işindeİnsAllah bu gönlüne göre bulursun canım bir iş.Bende baslicam çalışmaya ama üç cocuk zaten peltim çıkıyor ,bilmiyorum Allah büyük bakalim
Nasıl iş buldunuz pekiBenim eşiminde çalışma saatleri öyleydi. Sabah 5 gece 12 nerdeyse . O haftaiçi izinliydi ben haftasonu. Ev arkadaşı gibi olmuştuk. Birbirimizi sadece uyurken görüyorduk. Ve bende senin kadar bunaldım bu durumdan. Çocuk olduktan sonra daha da sinir bozucu bir hal aldı. Çocuğum babasını tanımıyordu resmen. Ve ani bir kararla tası tarağı toplayıp büyük şehir istanbuldan taşındık. Masrafların daha düşük olduğu bir şehire taşındık. Burada çalışma saatleri herşey çok iyiydi. Akşamları beraber aynı sofrada oturmak ne büyük nimetmiş meğer. Allah yardımcınız olsun çok zor gerçekten .
evet ne yazık ki öyle. .. İzmir de arkadaşı 5 yıl is bulamadı sonra eşimin referanslar geldi istanbula 1 yıl çalıştı sonra bekar hayatı zor geldi izmir e döndü tekrar. Orda yerel bir tv de iş buldu firmada en yüksek maaş 700 lira kimsenin sigortası yok. Ordada 2-3 ay çalıştı bıraktı şimdi Nalbur da çıraklık yapıyor aldığı para 1500 yok 33 yaşında adamdan söz ediyoruz ki bu adam cidden çok başarılı bir adamBazı meslekler vardır ki İstanbul dışında ekmek yiyemezsin. Bak İzmir - Ankara gibi diğer büyük illeri dahi kastetmiyorum, sadece İstanbul diyorum. Emin ol kayıtlardaki 16 milyonluk İstanbullunun hepsi büyük bir zevkle İstanbul'da yaşamıyor...
Oy Cancagizim sizde mi... gocebiliyorsaniz gocun vallahi bu ulkede hayat diye birsey kalmamis anca kolelik... esimin yurtdisi hicbir baglantisi referansi deneyimi yok zaten muhtemelen kullanabildigi yabanci dil bile yetmez gitmeye. keske alternatif olsa da kullansak bizdekirmizigitar naber kuzum
Hamileliktede herşeyimiz aynı gidiyordu
Derdimizde aynıymış :/
Eşlerimizin çalışma saatleride maaşlarıda aynı
Sektör farklı sadece
Eşim inşaat sektöründe şantiyeleri kuruyor eleman alımı iş takipleri kontrolleri maaşları vs vs herşey onda
Çocuktan önce yurt dışında çalışıyordu bi ay ben gidiyordum bi ay eşim geliyordu 15 civarı kazanıyordu ama görüşemiyoruz böyle olmuyor diye tamamen dönüş yaptı
Şimdi hiç görüşemiyoruz
Çevre illerede gidiyor sabah işten çıkınca nereye gideceğini kendi bile bilmiyor
Akşam eve gelecekmi belli değil
Bazen şantiyelerden birinde sorun çıkıyor eve girmesi çıkması bir oluyor
Haftada max 4 gece eve gelebiliyor
Ondada yemek ye duş al anca
Dengede tutmaya çalışıcam diye kendini paralıyor
Birikmiş ütü varsa onu yapıyor evde ne gözüne çarparsa işte
Oğlumuzla oynuyor
Benimle ilgilenmeye çalışıyor
Bi film izleyelim diyoruz ya tel geliyor ya on dk içinde uyuya kalıyor
Sohbet dahi edemiyoruz
O kadar yıprandıki kendimi geçtim ona üzülüyorum
Bıraksa bırakamıyor
Aynı sizin iş gibi
Bıraksa ya işsiz kalır ya şartlar daha kötü olur
Bu ara yeniden yurt dışı araştırmaya başladık komple göçücez galiba
Sımdı medya sektörüyle 9-5 memuru bır olamaz zaten. Benım esım suan 6.750tl maaş alıyor 750si kiraya gidiyor. ama ızmıtteyız kira da verıyoruz fakat ıstanbulun yasam standardıyla ızmıt asla bır olamaz. Orda camdan kafanı uzatsan 50lıra yazıyor orda okudugum ıcın bılıyorum cok zor. Esınız sektör degıstırmeyı dusunmez mı acaba tek meslegı bu mu? Yaşı kaç? Farklı bir ilde oturmayı dusunmez mısınız? Oraya gezmeye gıttıgımızde bıle en az 500-600lıra para gıdıyor bı kahvaltı oglen aksam dur cocuga ıkı uc parca da kıyafet alayım dedın mı bırak olanı bıtenı zaten. Allah yardımcınız olsun ınsallah duzelır calısma saatı de sızınde cocugunuz babasını gorur sız de esınıze doyarsınızGercekten cok merak ediyorum genel olarak insanlar nasil yasiyorlar? Bir tek biz miyiz bu hayatin yukunu ceken yoksa herkes mi boyle yasiyor...
Evliligimin 6. Yilindayiz 2 yasinda bir oglum var. Esim medya sektorunde, dizi film reklam vs yapiyor ve calisma saatleri tam bir rezalet.
Ortakoy de calisiyor, evimiz zaten isyerine cok uzak cunku o civardaki evlere paramiz asla yetmiyor. Sabah 10 da isbasi ama gece korunde arayip yarin 9 a yetismesi gereken bir yayin var deyip 6 da cagirdiklari da oluyor.
Aksam 7 de paydos, ama ben esimin 7 de ciktigini nerdeyse hic gormedim. Ciktigi gunlerde de cikabilir miyim diye izin almak zorunda oglen gibi ki is akisi ona gore planlansin. Haftada 6 gun bu sistemde calisiyor sadece pazar gunleri izinli o da acil yayin yoksa...
Fakat nerdeyse her aksam 7 de cikamadigi gibi 10-11 bazen gecr 2-3 hatta bazen ertesi sabah geldigi bir kac saat uyuyup tekrsr gittigi oluyor. Bu fazla mesailerin maddi bir karailigi olmadigi gibi izin karsiligi da yok.
Onceki isyerinde 7 yil calisti ve canina tak etti. Suan sektorun istanbuldaki en buyuk ve tek kurumsal firmasina girdi, tabiki buyuk umutlarla en azindan burda kurumsal oldugu icin daha duzenli olur saniyordu ama o da ne? Daha bile rezalet calisma saatleri.
Elimdeki projeyi bitireyim de aksam gecikmeyeyim diye oglen yemegi yemiyorum diyor. Yine de aksam bitirmis dahi olsa yaptigi isi musteriye gonderiyorlar musteri keyfi gelip izliyor varsa revizyon veriyor pnu duzeltiyorlar filan boyle salak bir sistem.
Biz her ne yaptiysak cozum bulamadik. Sadece calismak icin yasiyor. Ne kendine ne bana hayri yok evde oldugu saatlerde. Dusa girmek icin bile alarm kurmak zorunda cunku evde oldugu saatlerin tamamini uyuyarak gecirse bile dinlenmeye yetmiyor.
Belki gelir diye yaptigim ve cope giden yemeklerin haddi hesabi yok. Hadi bu aksam yemek yapmayalim gelirken ekmek al yumurta kiralim dedigimde bile cogu kez gelmedigi icin bazen evde haftalar geciyor yemek yapilmiyor.
Evimiz toplu tasima veya ana caddeye cok uzak ve yokusta. Bir ihtiyacim oldugunda cok basit bir tuhafiye bir kirtasiye vs en az 40 dakika bebek arabasiyla yokus tirmanmazsam asla ulasamam. Tek alternatifim bim. Bimden baska hic bir secenek yok park bahce dahil. Kaldirim bilr yok yurumek icin lanet olasi yerde.
Bir tek pazar gunu evde olunca da, vakit mi gecirelim markete mi gidelim dinlensin mi sosyalleselim mi derken asla ama asla zaman yetmiyor.
Cocugum bazen bir hafta geciyor babasinin yuzunu gormuyor.
Esimin psikolojisi vok bozuldu, bizim ne yatak odamiz kaldi ne sohbetimiz...
Ben sinirli agrasif ofkeli bir insan haline donustum iyice, atismaya bile firsat bulamiyoruz ne yazikki...
Cok uzun oldu, ama gercekten merak ediyorum. Boyle mi sizin eslerinizin de calisma sistemi?
Bu arada aldigi maas 6 bin. Bu adam meslegini kariyerini birakip alelade bir iste (kaldiki pnu bile bulmak mesele suan ) asgari ucretle calisirsa daha mi az calisacak?
Yoksa bizim gibi bu sartlarda calisan baskalari da varmi gercekten hayat evlilik dedigimiz sey boyle bisey mi? Gercekten bilmiyorum benim butun sulalem memur herkesin duzenli bir hayati var ozel sektorde isler boyle mi yuruyor yoksa biz mi talihsiziz...
istanbulda yasam gercekten cok pahali.cocugu bir yere cikartmaya kalkiyprum bazen sefilligimiz ayri harcadigimiz para en az 50-100 lira. aylardir disim agriyor disciye gidemiyorum cocukla nasil gideyim elimde cimbiz gorse aglamaya basliuor bana bisey olacak diye.Sımdı medya sektörüyle 9-5 memuru bır olamaz zaten. Benım esım suan 6.750tl maaş alıyor 750si kiraya gidiyor. ama ızmıtteyız kira da verıyoruz fakat ıstanbulun yasam standardıyla ızmıt asla bır olamaz. Orda camdan kafanı uzatsan 50lıra yazıyor orda okudugum ıcın bılıyorum cok zor. Esınız sektör degıstırmeyı dusunmez mı acaba tek meslegı bu mu? Yaşı kaç? Farklı bir ilde oturmayı dusunmez mısınız? Oraya gezmeye gıttıgımızde bıle en az 500-600lıra para gıdıyor bı kahvaltı oglen aksam dur cocuga ıkı uc parca da kıyafet alayım dedın mı bırak olanı bıtenı zaten. Allah yardımcınız olsun ınsallah duzelır calısma saatı de sızınde cocugunuz babasını gorur sız de esınıze doyarsınız