- 27 Mayıs 2019
- 540
- 675
- 103
- 32
- Konu Sahibi Kuru Bakla
-
- #1
ben, geleceğinde bir sey göremeyen, beklemeyen, güçsüz insanların eski iliskilerine bağımlı olduğunu düşünüyorum, madem önümde bir sey yok, arkaya bakayim diyorlar herhalde.Aslında bunu hep söylüyorum.
Hemen hepimiz geçmişte az ya da çok ilişki yaşadık. Terk edildik,ihanete uğradık ya da biz karşı tarafı üzdük vs.
Ama üzerinden yıllar geçip de neden diye sorgularsak kendimize zarar veriyoruz.
Seni silkelemeye geldim, hazır mısın Aradan geçmiş 4 sene. Sevgi olabilir mi bu, unutursun yüzünü herşeyini.Merhaba arkadaşlar,
Sizden bi konu hakkinda yol gostermenizi fikir vermenizi istiyorum.29yasindayim, bekarim.Dört sene oncesinde birini sevdim o da ciddi oldugunu soyluyordu.Tam guzel gidiyor deyip aşik olup baglanmisksn bir anda olamayacagini soyleyip birkaç sebep ortaya attı ve gitti. Sebeplerden asgari ucret aliyorum sana bakamam vs. diye konusuyordu ki ben hep birlikte çabalayabilicegimizden bahsediyordum ama severken birakildim. Zaman gecti iş buldum gotustugum insanlarda oldu ama onu sevdigim kadar sevemedim, o cok düzgün biri degildi biliyordum ama hala özlüyordum, gorusdugum kişilerden de sevip evlenebilcek kadar biseyler hossedebilcegim kimse çikmadı aklim halan onda.Bunu soylerken utaniyorum.Çünkü o başkasiyla evlenmis bi tane de oglu olmuş.Neden diyorum ya o kadar ah ettim ona ama geriye donup baktigimda o mutlu ben mutsuzum.Severken birakildim hic vicdan falan da yapmadı.Sorun şu ki hem o na nefretim devam ediyor boş yere hem de yeni birisine sans versem de sevemiyorm güven sikintisi yaşiyorum, onu hem özlüyorum hem nefret ediyorum. Bu durum normal hayatda depresif hicbiseyden memnun olmayan gelecege umutsuz bakan biri haline getirdi beni ne yapsam topluyamad gecen zaman da kendimi.
İlişkiler insanlar böyledir. Bir taraf severken diğer tarafin sevgisi bitebilir ayrılabilir. Bu onu kötü biri yapmazki. Demekki sizin kadar sevmiyormuş. Üzmek için söylemiyorum ama bu normal bir şey. Kabullenmeniz lazım. Kin beslemek size zarar verir..Neden diyorum ya o kadar ah ettim ona ama geriye donup baktigimda o mutlu ben mutsuzum.Severken birakildim hic vicdan falan da yapmadı.Sorun şu ki hem o na nefretim devam ediyor boş yere hem de yeni birisine sans versem de sevemiyorm güven sikintisi yaşiyorum, onu hem özlüyorum hem nefret ediyorum. Bu durum normal hayatda depresif hicbiseyden memnun olmayan gelecege umutsuz bakan biri haline getirdi beni ne yapsam topluyamad gecen zaman da kendimi.
Sen sevip o sevmedi diye ayrılınca ah tutacagini sanmıyorum. nisanliyken bu hareketi yapsa ya da evliyken belki ama sevgiliyken senin kadar sevmediği için neden ah üzerine gelip de mutsuz olsun ki.Merhaba arkadaşlar,
Sizden bi konu hakkinda yol gostermenizi fikir vermenizi istiyorum.29yasindayim, bekarim.Dört sene oncesinde birini sevdim o da ciddi oldugunu soyluyordu.Tam guzel gidiyor deyip aşik olup baglanmisksn bir anda olamayacagini soyleyip birkaç sebep ortaya attı ve gitti. Sebeplerden asgari ucret aliyorum sana bakamam vs. diye konusuyordu ki ben hep birlikte çabalayabilicegimizden bahsediyordum ama severken birakildim. Zaman gecti iş buldum gotustugum insanlarda oldu ama onu sevdigim kadar sevemedim, o cok düzgün biri degildi biliyordum ama hala özlüyordum, gorusdugum kişilerden de sevip evlenebilcek kadar biseyler hossedebilcegim kimse çikmadı aklim halan onda.Bunu soylerken utaniyorum.Çünkü o başkasiyla evlenmis bi tane de oglu olmuş.Neden diyorum ya o kadar ah ettim ona ama geriye donup baktigimda o mutlu ben mutsuzum.Severken birakildim hic vicdan falan da yapmadı.Sorun şu ki hem o na nefretim devam ediyor boş yere hem de yeni birisine sans versem de sevemiyorm güven sikintisi yaşiyorum, onu hem özlüyorum hem nefret ediyorum. Bu durum normal hayatda depresif hicbiseyden memnun olmayan gelecege umutsuz bakan biri haline getirdi beni ne yapsam topluyamad gecen zaman da kendimi.
İnsanlar dışarıya karşı mutlu gözükür.İcini bilemezsin.4 sene geçmiş artık.Unut gitsin.Merhaba arkadaşlar,
Sizden bi konu hakkinda yol gostermenizi fikir vermenizi istiyorum.29yasindayim, bekarim.Dört sene oncesinde birini sevdim o da ciddi oldugunu soyluyordu.Tam guzel gidiyor deyip aşik olup baglanmisksn bir anda olamayacagini soyleyip birkaç sebep ortaya attı ve gitti. Sebeplerden asgari ucret aliyorum sana bakamam vs. diye konusuyordu ki ben hep birlikte çabalayabilicegimizden bahsediyordum ama severken birakildim. Zaman gecti iş buldum gotustugum insanlarda oldu ama onu sevdigim kadar sevemedim, o cok düzgün biri degildi biliyordum ama hala özlüyordum, gorusdugum kişilerden de sevip evlenebilcek kadar biseyler hossedebilcegim kimse çikmadı aklim halan onda.Bunu soylerken utaniyorum.Çünkü o başkasiyla evlenmis bi tane de oglu olmuş.Neden diyorum ya o kadar ah ettim ona ama geriye donup baktigimda o mutlu ben mutsuzum.Severken birakildim hic vicdan falan da yapmadı.Sorun şu ki hem o na nefretim devam ediyor boş yere hem de yeni birisine sans versem de sevemiyorm güven sikintisi yaşiyorum, onu hem özlüyorum hem nefret ediyorum. Bu durum normal hayatda depresif hicbiseyden memnun olmayan gelecege umutsuz bakan biri haline getirdi beni ne yapsam topluyamad gecen zaman da kendimi.
Amacım da ne yaparsa ahım tutar degil ki bu saçma halden çikabilmek, önüme bakabilmek:/Sen sevip o sevmedi diye ayrılınca ah tutacagini sanmıyorum. nisanliyken bu hareketi yapsa ya da evliyken belki ama sevgiliyken senin kadar sevmediği için neden ah üzerine gelip de mutsuz olsun ki.
Ayy bayılırım o söze yaaaaKardashian'ların bi sözü vardır: "It's not professional and it's not ethical." bildin mi? Evlenmiş çoluğu çocuğu olmuş adamın nesini hırs yaptın a gülüm. Toparlan, silkelen ve hayatına bak.
Duygusallığı bırak ve gerçekçi ol.O adam bir şey etmez edecek olsaydı seni yarı yolda bırakmazdı.Gerekirse zorla kendini ve bu düşüncelerden kurtul.Merhaba arkadaşlar,
Sizden bi konu hakkinda yol gostermenizi fikir vermenizi istiyorum.29yasindayim, bekarim.Dört sene oncesinde birini sevdim o da ciddi oldugunu soyluyordu.Tam guzel gidiyor deyip aşik olup baglanmisksn bir anda olamayacagini soyleyip birkaç sebep ortaya attı ve gitti. Sebeplerden asgari ucret aliyorum sana bakamam vs. diye konusuyordu ki ben hep birlikte çabalayabilicegimizden bahsediyordum ama severken birakildim. Zaman gecti iş buldum gotustugum insanlarda oldu ama onu sevdigim kadar sevemedim, o cok düzgün biri degildi biliyordum ama hala özlüyordum, gorusdugum kişilerden de sevip evlenebilcek kadar biseyler hossedebilcegim kimse çikmadı aklim halan onda.Bunu soylerken utaniyorum.Çünkü o başkasiyla evlenmis bi tane de oglu olmuş.Neden diyorum ya o kadar ah ettim ona ama geriye donup baktigimda o mutlu ben mutsuzum.Severken birakildim hic vicdan falan da yapmadı.Sorun şu ki hem o na nefretim devam ediyor boş yere hem de yeni birisine sans versem de sevemiyorm güven sikintisi yaşiyorum, onu hem özlüyorum hem nefret ediyorum. Bu durum normal hayatda depresif hicbiseyden memnun olmayan gelecege umutsuz bakan biri haline getirdi beni ne yapsam topluyamad gecen zaman da kendimi.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?