Bazen beni kaybetmekten hiç korkmadığını düşünüyorum,
İnsan sevdiğini kaybetmekten korkar ve cümlelerine dikkat eder
Ama senin söylediğin sözler bir zehir gibi sarıyor bedenimi
Yavaş yavaş acıtarak öldürüyor ruhumu
Sözlerin ok gibi beynime yüreğime saplanıyor
Çıkarırken yarayı dahada büyüterek çıkıyor.
Seni neden bu kadar çok sevdiğimi bazen gerçekten anlamıyorum
Mazoşist miyim acaba?
Benim canımı bu kadar yakan adamı hala deli gibi bitmeyen bir aşkla seviyorum diyorum
Hergece seni yanımda bulduğum için
Her sabaha seninle uyandığım için Rabbime şükrederken
Seni kaybetme korkusunu bu kadar yoğun yaşarken
Senden canımı acıtan şeyler duymak beni kahrediyor
Galiba diyorum onun da beni, benim onu sevdiğim gibi sevmesini bekliyorum
Ama bu imkansız