Eski uygarlıklardan günümüze oyuncakların serüveni

Oyuncakların tarihi insanlık tarihi kadar eskidir. Genelde “gerçek bir varlığın benzeri nesne ” olarak tabir edilir oyuncak.

Çocuk büyüme aşamasında sürekli etrafındaki büyüklerini görür ve taklid eder. Aslında oyuncaklar da bu taklit sürecinin araçlarıdır. Bu yüzden tüm eski uygarlıklara ait bulgularda oyuncaklara sürekli rastlanmaktadır.
Tahta atlar, oyuncak bebekler,topaç,miskete hareketli kol bacaklara sahip oyuncaklar Roma Mısır ve Mezopotamya uygarlıklarında sıkça görülmektedir.
İnsan çocukken salgıladığı mutluluk hormonu dediğimiz “serotonin” hormonu en yüksek şekilde salgılandığından en basit bir şey bile bebek ve çocukları neşelendirmektedir. Bu yaş ilerledikçe azalır ve daha üst hedefler bile sizi fazla mutlu edemez.
Çocuk için aslında herşey bir oyundur. En ciddi şey bile oyuna döner masum ve saf çocuk zihninde.
Şimdilerde çocuklar çok şanslı . Eskiden çocuklar misketlerle, bez bebeklerle, taş ce sopalarla oynarken şimdiki çocuklar oyun konsolları, bilgisayar oyunları, uçan helikopterler, direksiyonu ve pedalı ile gerçek arabaları aratmayacak akülü arabalar ile teknolojinin imkanlarından maximum yararlanmaktalar.
Cahit Sıtkı TARANCI ‘dan çocukluk dönemine özlemini anlatan şiiri her şeyi nasıl da özetlemektedir.



Affan dedeye para saydım sattı bana çocukluğumu,

Artık ne yaşım var ne de adım bilmiyorum kim olduğumu..

Hiçbirşey sorulmasın benden haberim yok olan bitenden,

Bu bahar havası bu bahçe havuzda su şırıl şırıldır..

Uçurtmam bulutlardan yüce zıpzıplarım pırıl pırıldır,

Ne güzel dönüyor çemberim hiç bitmese horoz şekerim...!


C.S.Tarancı

evet şimdiki imkanlar eskiye göre çok çok fazla ama ben bunu şans olarak düşünmüyorum.benim çocukluğum da çok güzeldi..çeşit çeşit bebeklerim vardı barbie bebeklerim birsürüydü ve hiç arkadaşlarımda olmayan şeylerdi ama yine de çamurdan pasta yapmanın,kendi uçurtmamı yapıp uçurmanın,eski kap kacakla oyuncak bebeklerime sözde yemekler pişirmenin ,barbie bebeklerimin çeşit çeşit hazır kıyafetleri bir yanda dururken onlara kıyafet dikmeye çalışmanın,ayakkabı kutularından onlara yatak yapmanın ve daha aklıma gelmeyen,emek harcayarak kendi yarattığım şeyleri oynamanın tadı paha biçilemez..asıl şimdiki çocukların bu imkanları yok,toprak görmüyor ki çocuklar çamurdan pasta yapmayı,kumda kanallar açıp içinden su akıtmanın hazzını bilsinler..

geçen tvde Ellen Degeneres'te misketleri ele almıştı..taa çook eski zamanların misketlerini getirmişlerdi porselen olanlardan şimdilerdeyse misket geleneğini yaşatmak için abd de turnuvalar düzenliyorlarmış,,kazanana üniv bursu veriyorlarmış çok güzel bişey..

caht sıtkı tarancının şiirlerini eserlerini begenerek okumuşluğum vardır. 35 yaş yolun yarısı diye şiir yazmıs ancak 35 yaşında madde bagımlılığından vefat etmiştir

ben şahsen eskiye yönelik ne varsa yegenlerime alıyorum ahşaptan oyuncaklar,atlamak için ipler,fırıldaklar (aslında yegenlerimden çok ben oynuyorum itiraf edeyim )

şimdiki cağ hımbıl tembel.. oyun konsolu pc akulu arabalar vs hep oturuyor cocuklarda bı hareket yok.. oyun desen dısarıya cıkartmaya korkuyor ınsan bahcen olacak yada bahceli siteler vs.. gözkulak olmak sart ancak calısan kadınsan zor.. özel dediğimiz güvenliği olan siteler bile ''güvensiz'' içeriye peyzaj için dısardan işçi gelir.. hadi site içinde market olsa bu marketin gıdalarıda dısarıdan gelecek..evine yardımcı kadın alan var vsvs aslında dısarıdan pekte farkı yok bu özel sitelerin..

bizim zamanımızda sokaklar güvenliydi.. bakkal vardı kasap vardı herkes herkesi tanırdı..şimdi hipermarketler var haliyle..mahalle yasantısı yokoldu gitti.

tek oyuncak olarak dusunulmemeli..ninniler maniler tekerlemeler en çokta .. çocukluk günleri benim için güzeldi.. elektırık giderdi annem bizi oyalamak için ısıldaktan gölge olacak sekılde elleriyle şekıller yapar masallar hıkayeler anlatırdı..

kuzenlerımle bıraraya geldıgımızde deve-cüce,kulaktan kulağa,vezirganbaşı..vb oyunlar oynardık.. şimdiyse yegenlerim herkes bi koltukta tabletten oyun oynuyor sus pus ev insan haliyle eskiyi arıyor.