eşiniz hakediyormu sizce?yoksa herşey kendiniz için mi?

civcivim

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
10 Şubat 2008
813
2
evet böyle bir konu açtım çünkü bende bilmiyorum ne düşündüğümü herşeyi bizler yapıyoruz hamilelik doğum doğumdan sonrası birde eşlerimize güzel görünebilmek için hemen rejim yapıp fazlalıklardan kurtulma çabası.kaybetme korkusu acaba hamileyken aldatılırmıyım?çocukla eve kapan sabah kahvaltısı ev işi akşam yemeği derken yorgun argın yatağa at kendini birde onların gönlünü yapma var tabii bu arada.tam uyucam derken aklına birşey takılır dönersin durursun uykun gelmez tam dalmışınki sabah olmuş çocuk uyanmış karnı aç beklermi bütün gün halsiz kalırsın hergün böyle devam eder.benim bir kızım var başta çok zor geldi alışmak rahata alışmışlık istediğin zaman çık alışveriş yap gezmeye git arkadaşlarla buluş ama şimdi acaba grip olan biri varmıdır önceden gideceğin yeri arayıp hasta olup olmadığını kontrol etmek ve bunun gibi....şimdi ikinci bir çocuk için planlar yapıyorum eşim sadece olsun bir tane daha diyor güvenemiyorum ne kendime ne eşime ne kızıma.hamileyken mide bulantıları uykusuzluk yada uykuya eğilim acaba eşim bakarmı kızıma bakamaz diyorum çünkü ne kadar tanıyorlar ki çocuklarını bütün gün işteler çocuğun yapabileceği birşeyi bilmiyorlar.çok kararsızım kızıma tek başıma baktım eşim işi dolayısıyla sabah güneş doğmadan işe gidiyor ve akşam erkenden uyuyor kızıyorum ona ama o da haklı düşününce.bu konuyla ilgili sizin düşünceleriniz neler merak ettim.çocukları kendimiz içinmi dünyaya getiriyoruz yoksa eşlerimizde istiyor diye mi?hangisi mantıklı sizce.
 
cnm eşin istiyor diye 2. çocuğa kalkışma erkekler istiyor bi düzinede istiyor ama malum şartlar onları sınırlıyor çocuklarla sen ilgilenceğin için çoğunlukla bayağı bi ağır gelir 2 çocuk,
bana kalırsa kendini tamamen 2. çocuğa hazır hissettiğin zaman düşün derim hem daha abla olması içinde erken kızının sen kendini hazır hissettğin zaman zaten zor gelmeza.s
 
ben kesinlikle ikimiz istedigimiz icin bebek istiyorum ve esime cocuk bakimi konusundacok guveniyorum....
 
çok haklısın canım yazın için ayrıca tşk yazmak istedim sana.. bence civcivim kendinden emin deilsen asla çocuk yapma çünkü hayatı yaşarken hem kendine hem de çocuklarına zarar verirsin bu herşey olabilir.. eğitim terbiye görgü ahlak herşey kısacası iyi bir anne olamassın. ilk çocğunda eşin hiçmi ilgilenmedi hiçmi ayağında sallamadı gece hiçmi kalkıp beraber çarşafta sallamadınız ne biliyim bi sürü paylaşım işte.. allaha çok şükür eşim oğlumu dizlerinde uyuturdu bu saydıklarımın hepsini yapmıştır ve oğlum 10 yaşında şu anda. ve arkadaş gibiler en güzel örneği mesela şu an onlar halısaha maçına gittiler ben evde yalnızım :)))) belki bi kızım olursa bende onunla farklı bişiler yaparım. oğlum çok istiyo bende eşimde.. allah hayırlısını versin hakkımızda....

kısacası canım eşine kendine ve kızına güvenmiyosan asla bebek düşünmemelisin... onların düşüncelerini almalısın tek başına çocuk büyütmrk zordur eminim. bu yükün altından kalkamassın kalkamayız zaten bu yükü taşıyanları sonradan görüyoruz çokkk yıpranıyorlar. hakkında hayırlısı olsun canım mutlu kall....
 
kendine zaman ayıramayacaksan ikinciyi düşünme.erkekler bazı konularda bencil oluyorlar.sanki ev işleri,çocuk bakımı bayanlara özgü bişeymiş gibi davranıyorlar.ben pazarlık yaptım.mademki bebek istiyorsun bakımında yardım edeceksin çünkü ben de çalışıyorum ve senin kadar yoruluyorum dedim.tamam söz dedi.bakalım doğunca anlaşılır ne olacağı.
 
teşekkür ederim canlarım.yani benim eşim ilgileniyor oynuyor ama ben engelliyorum eşim biraz rahat çocuk düşecek bir yere kafasını vuracak diyorum. o da korkuyor.geceleri yardımları oldu tabii ki.gerektiğinde ayağındada salladı.ancak hafta sonuda çalışıyor.kendi işi olduğu için başkasına bırakamıyor.çevrenizde halde çalışanlar varsa bilirsiniz ne kadar zor olduğunu.yani ben doğurmaya karar verirken sadece kendimi düşünerek olması gerekiyor kendim hazır olmalıyım.memur bi eşim olsaydı evet derdim hiç düşünmeden sabah 9 akşam 5.daha farklı olurdu.kendimi hazır hissetmiyorum fakat kızım için istiyorum.arada yaş farkı olmaması için.anlaşabilmeleri için.kendimi düşünerek bencillikmi yapıyorum acaba demedende olmuyor açıkçası.
 
canım bebek planlarını eşimle beraber yaptık ikimizde istediğimiz için yaptıkk..eşim hakediyormu dersen evet gerçekten hakediyor hatta daha fazlasını bile hakediyor.. ben iyi anne olabilecikmiyim acaba diye düşünürken onun mükemmel bir baba olabileceğine eminim... şu an 7 aylık hamileyim ve en başından beri tüm yaşadıklarımı beraber yaşadık ben uyumadıysam oda uyumadı. her şeye beraber katlanıyoruzz.. benim bi yerim ağrıdığında belki onun bi yeri ağrımadı ama acılarım geçsin diye de elinden geleni yaptı... o yüzden çok şeyi hakediyor...
 
Eşime o konuda kendimden çok güveniyorum ve eşim istediği için herşeyden,kendimden dahi taviz veririm.O herşeyi hakediyor.Ebru sanatını bilirsiniz yaptığınız bir şeklin aynısı tekrar veremezsiniz eşimde öyle işte benim için birtane daha yok.Onun için bu hayat bile yaşanmaya değer.Böyle bir aşkın meyveleri için uykusuz kalmışım,kendimden taviz vermişim çok mu?
 
evet böyle bir konu açtım çünkü bende bilmiyorum ne düşündüğümü herşeyi bizler yapıyoruz hamilelik doğum doğumdan sonrası birde eşlerimize güzel görünebilmek için hemen rejim yapıp fazlalıklardan kurtulma çabası.kaybetme korkusu acaba hamileyken aldatılırmıyım?çocukla eve kapan sabah kahvaltısı ev işi akşam yemeği derken yorgun argın yatağa at kendini birde onların gönlünü yapma var tabii bu arada.tam uyucam derken aklına birşey takılır dönersin durursun uykun gelmez tam dalmışınki sabah olmuş çocuk uyanmış karnı aç beklermi bütün gün halsiz kalırsın hergün böyle devam eder.benim bir kızım var başta çok zor geldi alışmak rahata alışmışlık istediğin zaman çık alışveriş yap gezmeye git arkadaşlarla buluş ama şimdi acaba grip olan biri varmıdır önceden gideceğin yeri arayıp hasta olup olmadığını kontrol etmek ve bunun gibi....şimdi ikinci bir çocuk için planlar yapıyorum eşim sadece olsun bir tane daha diyor güvenemiyorum ne kendime ne eşime ne kızıma.hamileyken mide bulantıları uykusuzluk yada uykuya eğilim acaba eşim bakarmı kızıma bakamaz diyorum çünkü ne kadar tanıyorlar ki çocuklarını bütün gün işteler çocuğun yapabileceği birşeyi bilmiyorlar.çok kararsızım kızıma tek başıma baktım eşim işi dolayısıyla sabah güneş doğmadan işe gidiyor ve akşam erkenden uyuyor kızıyorum ona ama o da haklı düşününce.bu konuyla ilgili sizin düşünceleriniz neler merak ettim.çocukları kendimiz içinmi dünyaya getiriyoruz yoksa eşlerimizde istiyor diye mi?hangisi mantıklı sizce.

Canim Gördügüm kadariyla sen cok yorulmussun bazi seylerden.Icinden geldigi gibi davran biraz.Hayat sartlari cok zor malesef o yüzden hersey diledigimiz gibi yasanmiyor.ama bebekle ilgili yasadigin her duyguyu daha bastan esinle paylasip onada ufak görevler verip ona ihtiyacin oldugunu ona hissetdirerek sanirim biraz daha ilgili hale getirebilirsin onu.Eger kendini hazir hissetmiyorsan ikinci cocugu düsünme henüz bence.Benim esimde cok yogun calisiyor ama ufak zamanlari dolu dolu degerlendirmeye calisiyorum bende calisiyorum tabi bebis gelince calisamicam ama sanirim SIKILAMICAK kadar mesgul olucam :) Esinle duygularini paylas.Farkli bi acidan bakmaya calis herseye.
 
teşekkür ederim canlarım.yani benim eşim ilgileniyor oynuyor ama ben engelliyorum eşim biraz rahat çocuk düşecek bir yere kafasını vuracak diyorum. o da korkuyor.geceleri yardımları oldu tabii ki.gerektiğinde ayağındada salladı.ancak hafta sonuda çalışıyor.kendi işi olduğu için başkasına bırakamıyor.çevrenizde halde çalışanlar varsa bilirsiniz ne kadar zor olduğunu.yani ben doğurmaya karar verirken sadece kendimi düşünerek olması gerekiyor kendim hazır olmalıyım.memur bi eşim olsaydı evet derdim hiç düşünmeden sabah 9 akşam 5.daha farklı olurdu.kendimi hazır hissetmiyorum fakat kızım için istiyorum.arada yaş farkı olmaması için.anlaşabilmeleri için.kendimi düşünerek bencillikmi yapıyorum acaba demedende olmuyor açıkçası.

Civcivim bence hata birazda sende cünkü o senin oldugu kadar onunda cani ve merak etme erkekler bizlerden daha dikkatli davraniyor.Ama sen bebegini koruma altina alir ve sen ve bebegin bir,oda iste babasi diye ayirirsan esinin farkli davranmasi mümkün degil bence canim,sen ona onunda senin kadar bebegin üzerinde hakki oldugunu gercek anlamda hissettirmezsen ondanda daha fazla sey bekleyemezsin,Yanlis anlama lütfen kizma bunu bicok türk kadini farkinda olmadan yapiyor cünkü öyle görmüsüz büyüklerimizden
 
canım bende eşime dünyaları veririm çoğu kadının yaşamadığı şeyleri yaşatıyor bana.kıskançlığı huzursuzluğu bağırıp çağırması yktur.özel üniversitede bile okuttu beni evliyken.hangi eş yaparki bunu.ama konu bu değil sevmek yada sevmemek değil.hakediyormu derken eşleri için yapan kadınları söylemek istedim ben sonuçta böyle kadın çok var ülkemizde kocası istiyor diye kendini parçalayan.bende onlardan biri olsaydım şimdiye 2-3 çocuğum olurdu 10 senelik evliliğimde.anlatabildim mi canım.
 
X