Öncelikle diğer yorumları okumadım, onu belirteyim.
Eşin her ortamda nasıl konuşacağını bilmiyor, sen öyle sanıyorsun. Bilseydi sana da nasıl davranacağını bilirdi. Kalp kırmazdı. Seni iyice pıstırıp, sindirmiş. Senin de öz güvenin kalmamış. Kendi güvenin yerlerde gezdiği için adamı da gözünde çok büyütüyorsun. Önce kendinden başlamalısın. Kendine güvenini kazanmalısın, bunun için çabalamalısın. Eşinin seni ezmesine sebep de sensin. Sen utangaç, sessiz olduğun sürece daha çok üstüne gelecektir. İnsanlar böyledir çünkü, eğer karşısındakini ezik görürlerse suçlayacak kişi her zaman odur. Eşini gözünde de büyütme. Sonuçta o da senin gibi etten kemikten biri. Senin gibi nefes alıp yeyip içebilen herkes gibi biri. İnsanları gözünde büyütüp kendini alçaltıyorsun. Kendi değerinin kıymetini bil. Sen de özelsin. Allah seni yaratırken özene bezene yarattı, sen niyeAllah'ın özene bezene yaratığı biri olduğun halde gidip onun bir kuluna kendini ezdiriyorsun ki.... İkiniz de aynı havayı teneffüs ediyorsunuz, ikiniz de hücrelerden oluşuyorsunuz. Ne üstünlüğü var ki onun senden? Utangaçlığını yen, kendine arkadaş çevresi edin, çevreni genişlet, kendine güven çünkü sen her şeyi yapabilirsin. Başkaları yapabiliyorsa sen de yapabilirsin. Ha bu arada eşin seni beğenmiyorsa sen bilirsin de ona geç, bak nasıl afallıyor. Beğenmiyorsa seni defolup gitsin. Şunu da unutma hiç kimse mükemmel değildir, seven sevdiğini kusurlarıyla kabul eder, hatta kusurları görmez bile. Ama sevmiyorsa o zaman ağzınla kuş tutsan da kusur arar. Kusur arayıp beğenmeyene de yol vermek lazım.
)
