- 9 Eylül 2007
- 21.432
- 66.517
35 yasindayim, halamdan bana gelirken zibilyon tane sey isterim
29 yasindayim, en son gorustugumuzde halamlarla market alisverisine ciktigimizda kendime kitap aldim, kasada caktirmadan bekliyordum, gördüklerinde ayri odenmez o ver biz alacagiz diye zorla odediler kitabi.
Enistem baslik acar mi acaba
Sana söyşe söyleyeyim belki için rahatlarBenim 1 yeğenim var, eşimin 11 (eşimde kardeş çok :) ). Hatta eşimin yeğeninin çocuğu bile var. Yaş skalası o kadar geniş yani.
Benim yeğenim daha 3 yaşında ve eşimle 20 senedir birlikte olduğumuzu düşünürsek onun yeğenleri hep vardı. Eşim çocuk çok sever ve kardeşlerin arasında eli rahat olan biz olduğumuz için yeğenlerinin bir dediği iki olmadı hiç. Olmasın da zaten. Amca-dayı olmak kolay değil. Hem maddi hem manevi hep el üstlerinde olmalı. Mesela bir eltimin kızını (benim kızdan 3 yaş küçük) tatillere hep biz götürdük. Anne babası gidemiyor olabilir ama çocuk mahrum kalmasın dedik. İyi ki de yapmışız.
Benim yeğenime gelince. Ben buldumcuk halayım. Geç oldu, zor oldu, tedavi ile oldu ama oldu. Yeğenim bir yana, dünya bir yana. Artık İstanbul'da olmadığımdan (ki taşındığımızda 6 aylıktı) İstanbul'a gitme sebebim yeğenimdir. Kardeşim de yazları gelir 10 gün kalırlar, özlemim gitsin diye. Haftada en az 1 kez görüntülü konuşuruz. (gerçi bizim sıpa çok sevmiyor telefonun karşısında sabit durmayı :) Aldığım hediyelerin haddi var hesabı yok. Kimi 10 lira kimi 1000 lira ama önemli olan maddi değeri değil o çocuğa o anda hissettirdiği.
Uzun lafın kısası; çocuklar kıskanılmamalı. Çocuklar mutlu büyümeli, sevgiyle büyümeli, huzurla büyümeli. Böylece yeni gelen nesiller daha sağlıklı olabilir.. Aile önemli.
Önemli not: 10 yaşındaki çocuğun yeri ön koltuk değil arka koltuktur. Eğer boyu yetmiyorsa da mutlaka yükselticili oturmalı ve emniyet kemeri bağlı olmalıdır.
Merhaba kızlar. Birşey danışmak istiyorum.
Şuan eşimle ablasında izmirdeyiz. Ablasını çok severim, sayarım. 5 aylık evliyiz. Ablasının iki çocuğu var büyüğü 10 yaşında kız. Ve eşimin ilk yeğeni. O yüzden çok düşkün. Tüm aile düşkün gerçi. Bu yüzden çok çok şımarık bir kız. Her istediği yapılmış bu zamana kadar. Özellikle eşim tarafından. Bazen onu kıskandırınız hissediyorum. Daha doğrusu eşimi kıskanıyorum. Paylaşamıyor gibi hissediyorum. Mesela bir haftadır burdayız bir kaç kez araba da öne oturdu bana sormadan. Bişey demedim çocuk diye. Annesi kızdı sonra oturmadı. Eşim hiç bişey demedi yengen otursun filan. Mesela oyuncak istiyor 100-200 liralık eşim ikiletmeden alıyor. Onu alacağına düzgün bişey alalım giyecek filan diyorum olsun alsın benim yeğenim diyor. Ki bende buraya gelmeden bir sürü şey getirdim. Dün mesela tatlı almaya gittik ben pasta alalım dedim eşim ne gerek var Ablam yapmış dedi. Yeğeni de yanımızdaydı dayı pasta alalım diyince tamam kızım dedi hem pasta aldı hem tatlı... evlendiğimizden beri de aldığı oyuncaklar cabası. Hiç biri de ucuz değil. Benimde çok düşkün olduğum bir yeğenim var ama evlendiğimden beri bizi zorlayacak şeyler almıyorum yapmıyorum ona...
Bazen kendimi kötü hissediyorum böyle düşündüğüm için ama bazende kafaya takıyorum. Ben mi abartıyorum... Lütfen acımasız yorumlar yapmayın. Şimdiden teşekkürler.
Allah size sabır versin ne tuhaf bir görümceSana söyşe söyleyeyim belki için rahatlar
eşimin iki yeğeni var
ablası boşanmış ve eşimle aynı evde yasıyorlardı abla ve iki yeğen
eşim evlenirken o yeğenler ablası ve annesi eşime tavır aldılar ve senelerce hala da yeğenleri kullanırlar her muhabbette
babaları terk etmiş cocukları ve gorumcemi
eşime sürekli sen evlendin gittin bu cocuklar babalarından cok sana kırgınlar derler
eşime kv ve görümcem iki yegenın var cocugu ne yapacaksın demeye getirirler
her telefonda ama her telefonda biz evleneli 5 sene bitecek hala bu cocuklar sana çok kırgın dayılarııııı derler
çocukların ıkısının de elinde en ıyı cep telefonları bir kere olsun dayılarını dayıcım nasılsın dıye 5 sene içinde aramadılar
ama bir araya gelelim gorumcem ve kvdem sürekli çocuklar cok sevındı dayıları gozlerınde tutuyordu ayy nasıl mutlular vs vs sürekli bir yıkama yağlama derdindeler eşimi
oysa ıkı cocuk da en fazla bizimle 5 dakıka falan oturur sonrasında odalarına gecer ya kıtap okurlar ya oyun oynarlar
ben bıktım artık
ilk tanıstıgımızda ıkı cocugu da cok severdım üzülürdüm de babasız buyuduler dıye ama artık sinir oluyorum
yanlarına gittiğimizde sürekli cocukları dayınızın aklı burda, dayınızın kalbi sizinle , dayınız uzakta da olsa bizimle vs vs diye konusur dururlar.
yeğen sevgisi başka evet benmım de 1 yasında minnak yegenım va aşırı seviyorum ama annesı babası bana boyle psikolojik baskı yapsa sogurdum heralde.
gorumcem süreklı cocukların resımlerını ceker atar
dayılarıııı bak bu cocukların boynu bükük, sen yoksun
bu cocukların babası sen sayılırsın falan diye sacmasapan konusur
benım yerımde olsan ne yapacaksın
o bakımdan cok takılma
en azından eşin yegenını gercekten sevıyor ve bunu sömürü haline getren ailesi yok
bizde sürekli duygu sömürüsü var
sadece görümce değilAllah size sabır versin ne tuhaf bir görümce
Yasal olmadigi icin 18 yasini bekle deriz :)
Burada cocuga her istedigi alinmali diyeni okumadim eser, cocuk bir sey istememis dedim mesela ben.. tam olarak “simariklik” olarak adlandirilacak ne istemis? Konu sahibi kiyafet alalim demis, onun yerine cocugun istedigi oyuncak alinmis simariklik bu mu? Ya da konu sahibi pasta alalim dediginde degil de cocuk dediginde alinmis, bu mu simariklik? Kim maddi imkani varken cocuguna pasta almaz? Ya da kiyafet yerine oyuncak almak cocugu simartmak mi?
"Çocuğa ne dersiniz" demedim "ebeveynler için ne dersiniz" dedim. Soruyu tam anlamamışsınız. Bir çok üye 'imkan varsa alınır, yapılır' yazmış çünkü.
Konu sahibi çocuğun her dediğinin yapılıp şımartıldığını yazmış. Belki annesi farklı şeyler derdi bilemeyiz. Ben açılan konuya ve genel yorumlara bakarım.
Pasta aldı diye şımartmış olmuyor yalnız. O konu sahibinin eşiyle kişisel problemi bence..
Ben mümkün mertebe mutlu çocuk yetiştirmeye çalışıyorum. Ailemin yaptığı hataları farkederek sağlıklı başarılı çocuk büyütme hedefim var Allah nasip ederse. Hatalarım esnettiğim noktalar mutlaka olacaktır robot değiliz.
Siz de nasıl seviyorsanız beni bağlamaz..
Sizden önce o vardı derken... ahaha hiç güleceğim yoktu. Bu nasıl bir düşünce tarzıdır ya :))Düşün sizden önce o vardı kim bilir negüzel anıları var o kız 10 yaşında doğmadı. bebekliği şirinliği hastalığı neler yaşadılar beraber .eşini acaba hangi üzüntülü sıkıntılı halinde bi gülüşüyşe bi dayıcım demesiyle mutlu etti .
Ayy okurken ne diyecegimi bilemedim sizinkiler hic normal degil. Neyseki hamilesiniz artik esinizin kendi cocugu olunca bu psikolojik baskiyi birakirlar heraldeSana söyşe söyleyeyim belki için rahatlar
eşimin iki yeğeni var
ablası boşanmış ve eşimle aynı evde yasıyorlardı abla ve iki yeğen
eşim evlenirken o yeğenler ablası ve annesi eşime tavır aldılar ve senelerce hala da yeğenleri kullanırlar her muhabbette
babaları terk etmiş cocukları ve gorumcemi
eşime sürekli sen evlendin gittin bu cocuklar babalarından cok sana kırgınlar derler
eşime kv ve görümcem iki yegenın var cocugu ne yapacaksın demeye getirirler
her telefonda ama her telefonda biz evleneli 5 sene bitecek hala bu cocuklar sana çok kırgın dayılarııııı derler
çocukların ıkısının de elinde en ıyı cep telefonları bir kere olsun dayılarını dayıcım nasılsın dıye 5 sene içinde aramadılar
ama bir araya gelelim gorumcem ve kvdem sürekli çocuklar cok sevındı dayıları gozlerınde tutuyordu ayy nasıl mutlular vs vs sürekli bir yıkama yağlama derdindeler eşimi
oysa ıkı cocuk da en fazla bizimle 5 dakıka falan oturur sonrasında odalarına gecer ya kıtap okurlar ya oyun oynarlar
ben bıktım artık
ilk tanıstıgımızda ıkı cocugu da cok severdım üzülürdüm de babasız buyuduler dıye ama artık sinir oluyorum
yanlarına gittiğimizde sürekli cocukları dayınızın aklı burda, dayınızın kalbi sizinle , dayınız uzakta da olsa bizimle vs vs diye konusur dururlar.
yeğen sevgisi başka evet benmım de 1 yasında minnak yegenım va aşırı seviyorum ama annesı babası bana boyle psikolojik baskı yapsa sogurdum heralde.
gorumcem süreklı cocukların resımlerını ceker atar
dayılarıııı bak bu cocukların boynu bükük, sen yoksun
bu cocukların babası sen sayılırsın falan diye sacmasapan konusur
benım yerımde olsan ne yapacaksın
o bakımdan cok takılma
en azından eşin yegenını gercekten sevıyor ve bunu sömürü haline getren ailesi yok
bizde sürekli duygu sömürüsü var
Baglamaz ise neden soruyorsun o zaman eser? Ben cocuga deriz demedim zaten, “yasal degil 18 yasini bekle”yi ebeveyne soyleriz sen sinirle okumussun bence :) senin nasil yetistirdigini de sormamistim zaten neyse :)
bilmem bırakırlar mıAyy okurken ne diyecegimi bilemedim sizinkiler hic normal degil. Neyseki hamilesiniz artik esinizin kendi cocugu olunca bu psikolojik baskiyi birakirlar heralde
Neyseki hamilesiniz su saatten sonra bebeginiz dogdugunda ayni sacmaliga devam etmezler diye umuyorumSana söyşe söyleyeyim belki için rahatlar
eşimin iki yeğeni var
ablası boşanmış ve eşimle aynı evde yasıyorlardı abla ve iki yeğen
eşim evlenirken o yeğenler ablası ve annesi eşime tavır aldılar ve senelerce hala da yeğenleri kullanırlar her muhabbette
babaları terk etmiş cocukları ve gorumcemi
eşime sürekli sen evlendin gittin bu cocuklar babalarından cok sana kırgınlar derler
eşime kv ve görümcem iki yegenın var cocugu ne yapacaksın demeye getirirler
her telefonda ama her telefonda biz evleneli 5 sene bitecek hala bu cocuklar sana çok kırgın dayılarııııı derler
çocukların ıkısının de elinde en ıyı cep telefonları bir kere olsun dayılarını dayıcım nasılsın dıye 5 sene içinde aramadılar
ama bir araya gelelim gorumcem ve kvdem sürekli çocuklar cok sevındı dayıları gozlerınde tutuyordu ayy nasıl mutlular vs vs sürekli bir yıkama yağlama derdindeler eşimi
oysa ıkı cocuk da en fazla bizimle 5 dakıka falan oturur sonrasında odalarına gecer ya kıtap okurlar ya oyun oynarlar
ben bıktım artık
ilk tanıstıgımızda ıkı cocugu da cok severdım üzülürdüm de babasız buyuduler dıye ama artık sinir oluyorum
yanlarına gittiğimizde sürekli cocukları dayınızın aklı burda, dayınızın kalbi sizinle , dayınız uzakta da olsa bizimle vs vs diye konusur dururlar.
yeğen sevgisi başka evet benmım de 1 yasında minnak yegenım va aşırı seviyorum ama annesı babası bana boyle psikolojik baskı yapsa sogurdum heralde.
gorumcem süreklı cocukların resımlerını ceker atar
dayılarıııı bak bu cocukların boynu bükük, sen yoksun
bu cocukların babası sen sayılırsın falan diye sacmasapan konusur
benım yerımde olsan ne yapacaksın
o bakımdan cok takılma
en azından eşin yegenını gercekten sevıyor ve bunu sömürü haline getren ailesi yok
bizde sürekli duygu sömürüsü var
Cok haklisiniz ayni mesaji iki kere yazmisim sinirden. Okurken gercekten rahatsizlik duydum bu nasil kiskanclik anlamadim. Baba yerine koyma olayini bu sekilde abartmalari cok yanlis. Esiniz rahatsiz olmuyor mu bu durumdanbilmem bırakırlar mı
sevgili görümcem arayıp tebrik bile etmedi zaten.
onlar kendilerini satacak birşey bulurlar
bazı erkek aileleri hiç olmasa daha iyi cidden