Zaten bi iki yıla ergenliğe girecek bırakın son çocukluğunu yaşasın ,çocukluk şımarıklığını yapsın10 yasinda bir cocuk her istedigi yapilacak ve alinacak bir yasta degil ki. Sonra neden prens/prenses sendromlu insanlar yetisiyor.. bence burada konu kesinlikle kiskanclik ve para olmamali, cocugun yetistirilis tarzi problemli. Cocugun anne babasi o yasa kadar cocuguna, buyuklere karsi talepkar olmamasi gerektigini ogretmesi gerekirdi. 10 yasindaki amerikali,avrupali cocuklar kapilarinin onune limonata, kek koyup satip harcliklarini cikartiyorlar. Ve bu cocuklarin aileleri pahali hediyeleri cok ozel bir gun olmadikca(dogum gunu/yilbasi vs) kabul etmiyorlar.
On koltugun hic bir anlami yok ama burada da yine nerede ne yapmasi gerektiginin farkinda olmayan bir cocuk var. On koltuk yetiskinlerin yeri, cocuklarin degil.
Bu cocuk cok degil bir kac yil sonra ergenlik cagina girececek ve artik cocuk statusunde sayilmayacagi icin ona karsi cevresindeki buyuklerin davranislarida degisecek. Ama cok fazla ilgiye, simartilmaya alistigi icin belki daha az sevildigini bile dusunebilir o zaman.
Para konusu cok hassas bir mevzu zaten. Kim kazaniyorsa para onundur mantigi yuzde yuz dogru degil. Karsiliginda maddi kazanc saglayamiyor diye ev ve cocukla tum gun ilgilenen, emek veren kadina ama parayi kocan kazaniyor demeyi cok adil bulmuyorun. Evliligin ev isleri ve cocuk yukunu tek basina kadin ustlendigi icin erkek rahat rahat ise gidip para kazanabiliyor. Oysa ev isleri ve cocuk bakimida sadece kadinin sorumlulugu degil. Yani bu yuzden kazanilan parada karsilikli soz hakki var. Ama dedigim gibi sizin konunuzda bence asil problem cocugun yetistirilme tarzi. Bu acidan esinize aslinda cokta iyi yapmadigini anlatabilirsiniz.
Aynen çocuğa kıyafet alınması çooookkk saçma ,adı üstünde çocuk 18 yaşına kadarda çocuk ,zaten ne kadar çocuk kalabilecekki dünyada anne babası ve yakın akrabası dayı amca gözünde çocuk oluyor onunda tadını çıkarsınCok acayip gercekten, arabanin onu icin kvalidesiyle ucuncu dunya savasi yasayan kadinlara verilen tepkilerle minicik cocuga verilen tepkiler goz yasartici :) hic mi cocuk olup arabanin onunde oturmak istemediniz yahu? Masallah hepiniz murebbiye terbiyesi aldiginiz icin bir ben kosarak one otururdum herhaldekaldi ki annesi de kizmis, hani ortada “aferin benim pasama gelin sen kosarak geleceksin” falan da denmemis.. cocuk kiyafet mi ister oyuncak mi? Bende siradan bir cocuga bile hediye alacak olsam kot yerine oyuncak alirim, kot pantolonu annesi de alir.. konu sahibi kendi dedigi olmadigi icin bu derece sinirlenmis, yoksa ortada her istedigi aninda olan bir cocuk falan yok..
Senin pasta istemen usulen,'elimiz boş gitmeyelim,ayıp olmasin' tarzı bir istektir. Ama on yaşındaki çocuğun pasta istemesi canının cekmesidir. Kim yanındaki çocuk pasta isteyince , parası da varsa 'bosver,evde annen revani yapmistir' der ki?
Ben size ,yegene falan değil de ikinci çocuğa takıldım. Yazık, evde prenses bir abla var, ilk torun ilk torun diye el üstünde tutulmuş . İlk de ne yani?
Baba tarafında da anne tarafında da en sonlarda doğan bir torun olarak uyuz oldum ailenin tavrına
Aynen çocuğa kıyafet alınması çooookkk saçma ,adı üstünde çocuk 18 yaşına kadarda çocuk ,zaten ne kadar çocuk kalabilecekki dünyada anne babası ve yakın akrabası dayı amca gözünde çocuk oluyor onunda tadını çıkarsın
Ön koltugun şu kk resmen bir rütbe oldugunu ögretti bana.Sanki rüştünü ispat icin hayati bir mesele.Cocukla bile aşık atacak,cocuksa cocuk napayim ön koltuk benimdir diyecek kadar bu duruma ne getirdi sizi arkadaşlar ya ?
O koltuk oyle bir tabu ki, bebek de olsa dile gelip “on koltuk esindir” denmesi bekleniyor neredeysehayir yani on koltuk buyuklerinse kvalide otursun o zaman desen kiyamet yine kopar.. on koltuk bir statu..
Zaten bi iki yıla ergenliğe girecek bırakın son çocukluğunu yaşasın ,çocukluk şımarıklığını yapsın
Tabi ki aynı düşünmek zorunda değiliz.Ben bir insanın eşinin yanında olması gerektiğini düşünüyorum. Şimdi de ileride de böyle olacak. Size basit bir koltuk gibi gelen bana anlam olarak farklı geliyor. Aynı düşünmek zorunda da değiliz elbette.
Oyuncak da giderken alınmış, orada yine alınıyor vs. bunlar bana göre değil. Yeğenim değil kendi çocuğum da olsa her istediğini bütçeme uysa bile yapmam. Ki o da şımarmasın. Zaten temeldeki sorun da alışmak. Bu çocuklar doyumsuz, aç yetişiyor ve bir süre sonra tatminsiz oluyorlar. Aslında yetişkinler bile öyle.