haklısın.Merhaba kızlar. Birşey danışmak istiyorum.
Şuan eşimle ablasında izmirdeyiz. Ablasını çok severim, sayarım. 5 aylık evliyiz. Ablasının iki çocuğu var büyüğü 10 yaşında kız. Ve eşimin ilk yeğeni. O yüzden çok düşkün. Tüm aile düşkün gerçi. Bu yüzden çok çok şımarık bir kız. Her istediği yapılmış bu zamana kadar. Özellikle eşim tarafından. Bazen onu kıskandırınız hissediyorum. Daha doğrusu eşimi kıskanıyorum. Paylaşamıyor gibi hissediyorum. Mesela bir haftadır burdayız bir kaç kez araba da öne oturdu bana sormadan. Bişey demedim çocuk diye. Annesi kızdı sonra oturmadı. Eşim hiç bişey demedi yengen otursun filan. Mesela oyuncak istiyor 100-200 liralık eşim ikiletmeden alıyor. Onu alacağına düzgün bişey alalım giyecek filan diyorum olsun alsın benim yeğenim diyor. Ki bende buraya gelmeden bir sürü şey getirdim. Dün mesela tatlı almaya gittik ben pasta alalım dedim eşim ne gerek var Ablam yapmış dedi. Yeğeni de yanımızdaydı dayı pasta alalım diyince tamam kızım dedi hem pasta aldı hem tatlı... evlendiğimizden beri de aldığı oyuncaklar cabası. Hiç biri de ucuz değil. Benimde çok düşkün olduğum bir yeğenim var ama evlendiğimden beri bizi zorlayacak şeyler almıyorum yapmıyorum ona...
Bazen kendimi kötü hissediyorum böyle düşündüğüm için ama bazende kafaya takıyorum. Ben mi abartıyorum... Lütfen acımasız yorumlar yapmayın. Şimdiden teşekkürler.
eşinin kazandığında hem dinen hem hukuken sadece eşinin ve karısının ve doğacak/ doğmuş çocuğun hakkı var. bu kişiler onay vermeden harcama yapamaz erkek.Konu yegen olunca tarafsiz bakamiyorum.. iki prensesim var ve dunyayi al deseler alirim.. o yuzden esinizi anlayabiliyorum.. evlatdan bir farklari yok bir an once kiskancliginizi yenin ciddi sikinti yasarsiniz..
sana almayalım gerek yok param yok deyip yeğenlerine alması hakkı mıdır? yeğenlerinin geçiminden sorumlu olan eşin midir? enişten midir?Konuyu ikiye ayıracağım: normal olanlar ve olmayanlar şeklinde.
Normal olanlar:
Dayının yeğenine düşkünlüğü ( yeğen çok sevilir. Ben de yegenlerimi çok seviyorum)
Pasta isteyen çocuğu reddetmemek de normal. Neticede benim pasta istememle çocuğun (hele hele yeğenin) istemesi aynı şey değil.
Normal olmayan:
10 yaşındaki çocuğun arabada nereye oturacağına karar vermeye kalkması....
Ben de çocuk oldum. Dayımin ya da bir başkasının arabasına binerken annemin emri ile annemin yanına biniyordum. Öne binmeye kalkısmaya cesaret edemem. Bunu dile getiremem. Annem o cesareti bana vermezdi.
biz mi çok kısitlı yetiştik bilmiyorum ama. Çocuklar biraz sınır ögrenmeli bence. Ön koltuğu kıskanmak ya da kocayı kıskanmak değil derdim.
Benim gıcık olduğum şey "karar mercii" , hadsiz ve her istediğini yapmaya kalkısan cocuklar. Hani küçük olsa neyse de 10 yaşında çocuk bircok seyi anlayabilecek yaşta.. ama neyseki annesi olaya el koymuş.
Eşim de ablasına ve yegenlerine harcama yapar ama ben karismam. Istedigi gibi alsın. Hakkıdır.
Ama o da bir zamanlar aynı evi paylaştığı,aynı masada oturup aynı kaseden yemek yediği ablasının kızı. Bunda ne var yani? 10 yaşındaki çocuktan mı sakınacaksınız parayı. Günah yahu,bu kadar maddiyatçı olmayın.eşinin kazandığında hem dinen hem hukuken sadece eşinin ve karısının ve doğacak/ doğmuş çocuğun hakkı var. bu kişiler onay vermeden harcama yapamaz erkek.
Siz empati yapmayı bilmiyorsunuz bence.peki ablanızın kocası da kendi ablasının kızına para saçsa ve ablanıza doğru dürüst bir şey almasa?
ah empati ah
Enişte kanserden öldü . Görümcem ve büyük yeğen hasta. Küçük yeğeni çalışıyor. Ev kira. Yetişemiyor. O yüzden dayı olarak eşime çok iş düşüyor.sana almayalım gerek yok param yok deyip yeğenlerine alması hakkı mıdır? yeğenlerinin geçiminden sorumlu olan eşin midir? enişten midir?
sizin durumunuz farklıymış. tabi bunu başta eş olacak kadına söylemek lazım bak hayatı m ben ablamlara da bakıcam kabul ediyorsan evlenelim demek lazım. sonradan çıksa bu durum tabi eş kabul edecek o ayrıEnişte kanserden öldü . Görümcem ve büyük yeğen hasta. Küçük yeğeni çalışıyor. Ev kira. Yetişemiyor. O yüzden dayı olarak eşime çok iş düşüyor.
Diğer taraftan pasta olayında bi yetişkinin pasta istemesi ile bir çocuğun istemesi aynı şey değil .
Burda yeğenini daha çok sevdiği için ona alsın da eşine almasın demiyorum. Öyle bir saçmalık olamaz.
200 lirayla mutlu oluyorsa o çocukluktan çıkmıştır. büyüklerin duygularını sömürmeye başlamıştır. çocuk dediğin pamuk şekerle bile mutlu olur normalde.Siz empati yapmayı bilmiyorsunuz bence.
Burada çocuğun canı çektiği için pasta istemesi bile batmış konu sahibine.
Ayrıca konu sahibinin abarttığı kadar para harcadığını da düşünmüyorum. Yeğen bu yahu,babamda yeğenlerine paralar oyuncaklar kıyafetler alırdı,bir gün bile kıskanıp mızıldandığını görmedim annemin.
Aynı şekilde annemde öyledir,kendi yeğenlerine yedirip içirir bir kere olsun kıskandığımı hatırlamam. Maddiyatçı bir ailede büyümediğim ve şımarık olmadığım için sanırım. 200 liralık oyuncağı alamayacak durumda olan adam zaten birşey almaz,esirger,durumu varsa ailesine sorun yaratıp mağdur etmiyorsa alabilir oyuncak. Her paranın kuruşu kuruşuna hesabını vermek zorunda mı? Kadın hesap verince sorun oluyor da erkeğe gelince neden "ailesine çocuklarına sormadan harcayamaz!" diyerek hesabını vermek zorunda oluyor? Sonuçta çocuk bu,bir çocuğu mutlu etmek ne kadar güzel birşey.
aa o nıye osizin durumunuz farklıymış. tabi bunu başta eş olacak kadına söylemek lazım bak hayatı m ben ablamlara da bakıcam kabul ediyorsan evlenelim demek lazım. sonradan çıksa bu durum tabi eş kabul edecek o ayrı
Kabul etmeyecek insan ben henüz görmedim. Yarın aynni duruma ben de düşebilirim. Siz de.. öteki de..sizin durumunuz farklıymış. tabi bunu başta eş olacak kadına söylemek lazım bak hayatı m ben ablamlara da bakıcam kabul ediyorsan evlenelim demek lazım. sonradan çıksa bu durum tabi eş kabul edecek o ayrı
ıyı de herkesın yerı ayrı zaten bırını bırının onune koyamayız200 lirayla mutlu oluyorsa o çocukluktan çıkmıştır. büyüklerin duygularını sömürmeye başlamıştır. çocuk dediğin pamuk şekerle bile mutlu olur normalde.
tabi normalde.
ben bu durumu yaşadım. eşini sevemeyen erkeklerin özelliklerinden biri de kendi kanından olan herkesi eşlerinin önüne koymak. ben yeğenimi eşimin önüne koymadım hiç koymam da.
gerek yok.
satın almıyoruz. daha da mühimi hayatının merkezine giriyoruz. önce onlara karşı sorumluyuz. açık net konuşulmalı bunlar.aa o nıye o
evlendıkten sonra da bakması gerekebılır bır ınsanın es boyle seylerde destekcı olmalı hatta erkekler genelde dusunemez kadın demelı esıne alalım yapalım dıye
evlenmeden once hersey dort dortlukken evlendıkden sonra amcalık dayılık tabırı caızse babalık yapması gerekebılır sız evlendıkden yılllaaaar sonra kardesı yegenı hayatda yalnız kalabılır maddı gucu ımkanı kısıtlanabılır
eşlerımızı satın almıyoruz kı bız ıstedıgımız gıbı yonetelım
Her zaman uyarırım ablana ve yeğenlerine göz kulak ol diye. Bence cennettin anahtarıdır muhtac olana yardim etmek.aa o nıye o
evlendıkten sonra da bakması gerekebılır bır ınsanın es boyle seylerde destekcı olmalı hatta erkekler genelde dusunemez kadın demelı esıne alalım yapalım dıye
evlenmeden once hersey dort dortlukken evlendıkden sonra amcalık dayılık tabırı caızse babalık yapması gerekebılır sız evlendıkden yılllaaaar sonra kardesı yegenı hayatda yalnız kalabılır maddı gucu ımkanı kısıtlanabılır
eşlerımızı satın almıyoruz kı bız ıstedıgımız gıbı yonetelım
Evet . Söylenmesi gerekiyor. Haklısınız o konuda.satın almıyoruz. daha da mühimi hayatının merkezine giriyoruz. önce onlara karşı sorumluyuz. açık net konuşulmalı bunlar.
ha sonradan bi olay olur. yapacak bişi yoktur o ayrı.
madem doğru bi şey bu ablaya bakmak evlenece kadına da söyleyecek.
kesınlıkle oyle katılıyorum...Her zaman uyarırım ablana ve yeğenlerine göz kulak ol diye. Bence cennettin anahtarıdır muhtac olana yardim etmek.
Ve bence anne baba ve kardeşlerine vefa etmeyen adam karısına hiç etmez.