eşimin korkaklığı, pasifliği...

demlicaykeyfi

Ve dünya bir çölse durma. Seraba su getir.
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
1 Ağustos 2014
8.810
12.560
Merhaba arkadaşlar,
Ben eşimle yaşadigim sorunlari ne kendi aileme, ne eşimin ailesine anlatmiyorum. Daha doğrusu kimseye anlatmiyorum ama arada bir içimde patlıyor bazi şeyler. Şuan da bunaldim ve en azindan hissettiklerimi sizinle paylaşmak istedim.

Eşim korkak, asosyal, çok pasif bir insan ve bu beni bazen bunaltiyor. Genel olarak her sey iyi çok şükür ama erkeğin cesaretsizi çok sinir bozucu. Bir sorun oldugunda da içine kapanir, ayni evde ayri ayri takilir. Konusmak istemez. Kendi dunyasinda ne hali varsa görür (şimdi oldugu gibi).

Arada her evde boyle seyler olur vs tabi ki ama şuanda çok bunaldim ve kimseye anlatamamanin yükünü atmak istedim. Ailesiyle kandilleştik biraz oturup eve döndük ve benim de moralim bozuk ama onun gibi surat asıp oturmadim, mecburen konuşmak zorundaydım.

Neden en ufak mesele onu bu kadar sarsiyor? Neden kriz yönetimi hiç gelişmemiş? Neden sorunlar karşisinda bu kadar aciz? Bu tür sorunlara çözüm bulan olduysa önerilerini duymaktan memnun olurum. Eşi böyle olup, kendisi mücadeleci oldugu için böyle sinir olanlar var mi aramizda?
 
Şöyle mesela o bir şeye sinirlenmis veya üzgün olsa ben onu teselli ederim, destek olurum. Ama ben bir şeye üzgün veya sinirliysem o direk çöküşe geçer, morali yerlere iner, yikilir. Neden ben onu toparlamaya çalişirken o hiç çaba sarf etmeden kolay olani seçiyor ve benim moralimi duzeltmek yerine kendisi daha beter oluyor?
 
belki kavga etmenizden korkuyordur
 
Ben eşinizin rolündeyim böyle durumlarda. Eşimin morali bozuksa benim enerjim düşüyor mutsuz oluyorum Ondan daha çok.Ama çabalıyorum eskisi gibi değilim. Dediğiniz durumu ben kendim düzeltmeye çalışıyorum çünkü eşim benle bu konuyu uzun uzun konuştu bende pozitif etki bıraktı. Siz konuştunuz mu peki eşinizle.
 
belki kavga etmenizden korkuyordur
Yok canim, kavga ettigimiz durumlar da oluyor, bu tarz durumlar da oluyor. Kendini iletisime kapatiyor, boyle durumlarda destek bekliyorum iki çift söz yani benim arkamda oldugunu hissettirsin. O anki sorunum eşimden kaynaklanmiyor, o sadece beni sakinlestirsin diye beklerken kendisinin morali benden beter hale geliyor.
 
Benim eşim de konuşmayı sevmez bir sorun olduğunda susar susar öyle kalır, ben konuşurum konuşurum artık beyninin yerim konuşa konuşa ama o, olay sıcakken konuşmaz. Aradan zaman geçer kedi gibi gelir sokulur konuşuruz o zaman da benim sinirim geçmiş oluyor ağız tadıyla benzeteyim kavga edeyim rahatlayayım istiyorum ama yok. Yani kavga etsek bile ben suçlı pozisyona düşüyorum ünkü bağıran çağıran benim hatta onu döven benim... valla susan sakin erkek zor bence...sorun olduğunda o an kafa yorup yorumlar yapıp tartışmıyor tartışmayınca cözüme ulaşmış hissetmiyorum ben.
 
Yaa paylastiginiz icin cok tesekkur ederim.
Bu durumu konusuyoruz ancak babasindan bu huyu aldigini soyluyor. Zaten babasinin ne kadar olumsuz yonu varsa onu almis. Yani bir erkegin sorunlar karsisinda pasif olmasini kaldiramiyorum cunku ben cok mucadele ettim hayatta annesiz babasiz şekilde.
 
Evet siz olayi cozmek isterken o kendisini dis dunyaya kapatiyor. Aradiginiz kisiye ulasilamiyor misali =)) ne yapacagiz bilmem...
 
Şuan kandilleşmek için ariyor insanlar ve telefona bakmiyor. Beyefendi çöküşe geçti ya, iki dakika tesekkur ederim sizin de mubarek olsun diyip kapatamaz. O karsindaki nereden bilsin senin uzgun oldugunu? Dunya basina yikilmadi ki alt tarafi komsuyla biraz sorun yasadin...
 
Yahu neden korksun adam suratınızı asmanızdan, siz keyifsiz ve enerji düşürücü bir moddayken sizinle muhattap olmamasının korkaklıkla, pısırıklıkla, kriz yönetimiyle ne alakası var? Hadi düşüncesizlikle, ilgisizlikle filan suçlasanız anlarım ama korkaklık? Bana sadece sizin duygu değişimlerinizi çok ciddiye almıyor, nasılsa birsüre sonra düzelir boşuna tadımı kaçırmayayım diye düşünüyor gibi geldi.
 
Kisa kisa anlattigim icin net anlatamamis olabilirim ama durum şöyle. Mesela eşimin iş yerinde morali bozulursa ben ona destek olurum ve keyfini yerine getirmek icin cabalarim.
Eşimse benim moralim bozuksa aynisini bana yapmaz, kendisi daha fena çöküşe gecer.
Korkak olmasi da baska bir ozelligi, ona ornek vermedim, sadece belirttim rahatsiz oldugumu
 
Evet sizin bu konumunuz eşinizin pasif kalmasına yol açıyor artı olarak. Dediğim gibi eşim benle konuştuğunda anladım ki benden gelen bir söz karşısında güçlü duruşum onu iyileştirmek için yetecek. Çünkü kendimden biliyorum ben üzgünsem eşimden güçlü olmasını isterim aynı şeyi oda istiyor. Farketmesi lazım eşinin bunu Ancak o zaman çabalar diye düşünüyorum
 
Aynen evet, bana arkamda oldugunu hissettirsin, hallederiz modunda yaklaşsin o zaman zaten benim uzuntum cok surmez. Ama onu karsimda oyle gorunce, asil uzuldugum seyi unutup eşime takiyorum kafayi. Güçlü olmak için nasil çabalayabilir bilemiyorum, tek bildigim iki olumlu şey soylemesi bu kadar zor olmamali.
 
Bir örnek daha vereyim, mesela komsuyla ufak bir sorun yasiyoruz, eşim komsunun kapiya dayanip kavga cikarmasindan korkuyor, tasinalim biz burdan diyor...
 
Zor değil evet ama dediğim gibi eşinin Farketmesi lazım. Belki zorunlu empati yaptitırmak gerek. Siz tam tersi olun onun hissetmesini sağlayın.
 

Aa, ben.
Eğer hakikaten üzgünsem, bırakın konuşmayı, gülmeyi
kolumu kaldırmak, gözümü kırpmak bile gelmez içimden.

Demek ki duygusal biri.
Size göre küçük olsa da o içleniyor sanırım.

Erkekte olur mu, olsa hoş olur mu bilemiyorum.
Çünkü buna biraz da şu yönden bakmak gerek: biz hanımlar böyle şeyler yaşadığımızda
kimseye anormal gelmiyorsa duygunun cinsiyeti olmaz, diye düşünmek rahatlatabilir.

Onun dışında pasif ve asosyal oluşuna bence bir çare bulamazsınız.
Eğer özgüvensiz görüyorsanız, biraz yükseltmeye çalışabilirsiniz.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…