eşimin kızı ve sorunlar

Ayyy çok sinir bozucu.İsiniz zor ya.Wala Allah yardımcınız olsun.Cekilecek dert değil.
 
Siz eşinizin eskiden yaşadığı evde mi evlisiniz?
 
evde size alınan hediyeyi bile kıskanan bir çocuk varken bir bebek yapsanız iliskiniz daha kötü olacak hatta bir ihtimal bebeğe de zarar vermeye çalışacak bence acele etmeyin
Bunu bende düşünmedim değil çünkü mevcutta varolan kendi kardeşini de çok kıskanıyor. Bana sürekli gelip ona neden kızmıyorsun, o küçük diye mi, bugün o yüzden tartıştı benimle. Dedim ama o çok iyi bir çocuk yaşıtlarına göre durduk yere neden kizayim ben ona. Hayır o iyi bir çocuk degil sürekli yaramazlık yapıyor, laf dinlemiyor ama sen ona hiç birsey demiyorsun onu çok seviyorsun diyor. Çocukta gerçekten otur dersin oturup kalk dersin kalkar, uyku saatin dersin, pijamalarını giyip kitabini alıp beni bekler.
 
Şimdi bana kızmayın ama çocuk içinde zor. Kendinizi onun yerine koyun. Anneniz yavaş yavaş siliniyor gibi hissedersiniz. Belki farklı yeni bir düzen yeni eşyalar ile baslasaydiniz. Herşeyin sizin dordunuzun hatiralariyla dolu olduğu.
 
Çok haklısınız bende öyle tercih ederdim ama eşimin durumu müsait değildi, çocuklar ve esim beni oyle dört gözle bekliyordu ki, ona da eyvallah dedim, zamanla eşyaları değiştiririz dedim ama hata etmişim. Yok gerçekten kızmıyorum, ben kendimi çocuğun yerine hep koyuyorum. Kendi annemi kaybettiğinde neler yaşayacağımı düşünüyorum. Ama şöyle de bir durum var ki, ben onların hayatlarına dokunuyorum, onların hayatlarını guzellestiriyorum, bu nokta da benim suçum ne ben yarın ayrılsam hayatıma kaldığım yerden devam ederim ama yine onları düşünüyorum. Sabrediyorum. Düzelme ihtimali olmadığına inandığım an da, hayatımı mahfettirmem. Psikolojimi bozduramam
 
Evet, kız çekilecek çocuk değil ama esinizde üstüne yağ sürüyor. Çocuk o demekle olmaz. 12 yaşında oğlum var. Odasını toplatirim, çamaşırlarını katlatirim, toz aldiririm. 8 yaşında ki oğlum bile yardım eder. Ben temizlik yaparken, anne sana nasıl yardım ederim der. Eşimde afferin annenize yardım edin der.

Çocuk da olsa sorumluluk almak zorundalar. Bugün varız, yarin yokuz. Kendilerine bakabilmeyi öğrenmeliler.

Ben olsam bana bu tavırla davranan eşin yanında durmazdim.

İlla evliliğime devam edicem diyorsanız, bu yaptıklarınızı yapmayın. Temiz titiz bir insanım ama senin yerinde olsam, bırakırdım dagitsin odasını, kirletsin, pisletsin her yeri. Toplayıp temizlemezdim. Eşin birşey dediği zaman da, sen yap beni dinlemiyor artık sana bıraktım derdim.


Kimsenin hizmetçisi değilim valla. Oğullarıma da diyorum dağıttığıniz yerleri toplayın diye. Gerçi alıştılar. Oyuncaklarıyla bile oynasalar sonrasında herşey yerli yerindedir

Siz kendinizden çok taviz vermişsiniz. Kocanız da bunu kullaniyor. Artık bunu bırakmalısınız. Bu dünyada bir tek annesini kaybeden o değil, hıncını sizden çıkarıyor.
 
Birilerinden akıl fikir destek almaya o kadar ihtiyacım var ki o yüzden buraya yazdım. Ben ne yapabilirim inanın bilmiyorum artık. Çünkü bunun daha 13 14 15 yaşı var. Sanırım ben başaramıyorum.
 
Birilerinden akıl fikir destek almaya o kadar ihtiyacım var ki o yüzden buraya yazdım. Ben ne yapabilirim inanın bilmiyorum artık. Çünkü bunun daha 13 14 15 yaşı var. Sanırım ben başaramıyorum.
Siz basaramiyo değilsiniz.Esiniz saçma sapan davranio.Biraz durumu o ele almalı.Kimsenin size saygısızlık yapmasına izin vermeyin.Ayrica evet siz onların hayatlarına dokunuosunuz bunları hiç haketmiosunuz.
 
Birilerinden akıl fikir destek almaya o kadar ihtiyacım var ki o yüzden buraya yazdım. Ben ne yapabilirim inanın bilmiyorum artık. Çünkü bunun daha 13 14 15 yaşı var. Sanırım ben başaramıyorum.
Şimdi boyleler, ergenlik de vay haline. Valla dünyaya bir kere geliyoruz hiç kimse için kendimi paralamam. Yıllar su gibi akıp gidiyor. O yüzden uzulecegim şeylerden uzak durmaya çalışıyorum. Size de tavsiye ederim. Ama bu durumu yaşamanızın tek nedeni eşiniz. Herşeyi üzerinize atmış. Geri çekilmiş.
 
Eşimle konuşmaya çalışsam, o çocuk deyip sinirlendigi icin onunla konuşamıyorum. Kafam karışıyor. Hep o çocuk, o kötü şey bilmez diyor.
 
Sizin yapacağınız tek şey bir süre sorumluluğu eşinize vermek bence. Çocuklar sizinle çok eglenildigini gorsunler
 
Eşimle konuşmaya çalışsam, o çocuk deyip sinirlendigi icin onunla konuşamıyorum. Kafam karışıyor. Hep o çocuk, o kötü şey bilmez diyor.
Zaten konuşun demedim ki, icraata dökün. Çocuğunuz yok sizin. O evde çocuksuz yaşayın. Yani onların sorumluluklarını almayın, bırakın babası uğraşsın. Onların hep arkasını toplamayin. Dagitsin döksün kendini de pisletsin, siz karışmayın. Bakalım eşinizin tavrı ne olacak. Kızının doktuklerini, ya da kızının hijyenligini kendi yapacak mı? Yoksa size mi bilenecek?

Çekin kendinizi, kullandirtmayin.
 
Tamam kendi odasını oyle yaptım diyelim ama ortak yaşam alanlarını nasıl yapayım ki, mesela elleriyle pilav yiyor, sonra ellerini koltuklara sürüyor, kendi saçına sürüyor, mutfağı sürekli Arap saçına çeviriyor. Ortak kullanılan alanlari ben yapicam mecbur Bu konu da bir öneriniz var mi?
 
Yaşadığınız sıkıntıların asıl sebebi eşiniz.
Anneleri vefat edeli 6 yıl olmuş, bu süreci iyi yönetememiş baba olarak. Çocuğun yemek yiyiş şekli, yağlı elleriyle dolaşmayı diretmesi çoktan müdahale edilmesi gereken şeylermiş.
Size karşı yaptığı kıskançlık bir noktaya kadar normal ama onda da ölçü kaçmış, babanın kızıyla iletişimi nasıl?
Yazıda çocuklarla ilgili sorumluluk almayan bir baba ve eş gördüm ben.
Siz herşeyi bu kadar üstlenmemeliydiniz.
Aramiz bozulmasın diye kendisine birşey demek istemiyorum yazmıssınız ama ortada sizi, evliliğin düzenini düşünen bir eş göremedim ben.
 
İletişimleri, mesela 1 saat öncesinde çok büyük kavga ediyorlar, bakıyorsun 1 saat geçmeden birbirlerine seni çok seviyorum deyip sarılıp öpüyorlar. Ama babasına çok bağırıyor, herseyi söylüyor. Babası da ona
 
İşte sağlıklı bir iletişim yok aralarında.
Sizle nasıl olsun ki?
Çocuğun doğru bildiği tavır bu.
Bunu tek başınıza düzeltemezsiniz. Boşuna çaba olur düzelmeye çalışmak.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…