eşimin kızı ve sorunlar

Evet

hayır tehdit degil ki gerçek. Babasıyla konuştuğun da, anlaması zor kelimeler secsem de anlıyor. Valizi hazırlamışım hanımefendi ne tehditi?
Gitseydin tehdit olmazdı tabi.. sadece valiz hazirlamak tehdittir.. alt mesaj hizaya getirmektir.. yoksa giderim ha.boyle mi oluyor merhametli davranmak. ayrica kendi cocugun olsaydi sozunu dinlemediginde giderim demezdin.. haliyle annelik yapmiyorsun.. cocugun aglayip yalvarmasindan da haz aliyor gibisin..
 
Ya ben çok kötü niyetliyim sanırım. En son yorumunda kız şöyle ağladı böyle yalvardı demesinde bile ego seziyorum. Ama bir yandan da şunu düşünüyorum. Kız nasıl bu hale geldi? Nasıl "Giderim bak ha!" Tehditleri yaşadı ki ağlama krizine girdi? Nasıl bir psikolojik manipülasyon/baskı gördü? Hem üvey anneye tepkili hem de gitmesinden korkuyor. Nasıl bu hale getirildi?
Düşündüm yorumunuzu ego olabilir mi diye. Hayır. Ben herseyi silmeye karar vermişken, onun bu kadar üzülmüş olması beni yolumdan çevirdi.
Durumu sizlere açıklamak icin detay veriyorum. Çünkü bazı arkadaşlar neden duruyorsun git dedi, ben de oyle karar verdim. Kararımdan dönüş sebebini açıklıyorum. Türkiye’ye gittiğimde kesinlikle psikoloğa gideceğim. Bakalım o ne diyecek.
 
Gitseydin tehdit olmazdı tabi.. sadece valiz hazirlamak tehdittir.. alt mesaj hizaya getirmektir.. yoksa giderim ha.boyle mi oluyor merhametli davranmak. ayrica kendi cocugun olsaydi sozunu dinlemediginde giderim demezdin.. haliyle annelik yapmiyorsun.. cocugun aglayip yalvarmasindan da haz aliyor gibisin..
Arkadaşım alt sokakta oturmuyorum havalimanına 6 saat uzak mesafede, kendi basıma gidemeyeceğim bir yerdeyim. Yoksa o sinirle, o gün zaten duramazdım o evde. Ahaa şimdi gidiyorum deyip nereye gideyim. Biletimin alınması, evraklarımın tamamlanması, havalimanına nasıl gidecegim vs. Ayarlanmasi gerekiyor. Kovid test vs..
 
Gitseydin tehdit olmazdı tabi.. sadece valiz hazirlamak tehdittir.. alt mesaj hizaya getirmektir.. yoksa giderim ha.boyle mi oluyor merhametli davranmak. ayrica kendi cocugun olsaydi sozunu dinlemediginde giderim demezdin.. haliyle annelik yapmiyorsun.. cocugun aglayip yalvarmasindan da haz aliyor gibisin..
Yok ben sizin kadar kötü değilim, haz almıyorum, haz alacak birinin de insani özelliklerinin olmadığını, Allah’ın onu değişik yarattığını düşünürüm. Ben onlar icin keyfimden vazgecmisim, ağladı diye geri donmeme fikrini askıya almışım. Yanı 1 çocuğun gözyaşı benim için çok önemli. Hee bazı arkadaşların dedigi gibi, beni sevmiyor numara yapıyor olabilir mi. Bilmiyorum. Hayatta çok aptal yerine konuldum ama bir çocukta aptal yerine koymuyordur herhalde. Bu da kafamı karıştırdı şimdi.
 
beni şaşırtan insanlarla pek karşılaşmıyorum ama bu 12 yaşındaki çocuk çok ilgimi çekti. sizin yorumlarınızla onu değerlendiremem ama size yardımcı olmak için çocuğun olağanüstü dikkatli bir gözlemci olduğunu ve sizi çok iyi analiz edebildiğini söylemek zorundayım. sizin farkında bile olmadığınız niyetlerinizin, zaaflarınızın, arzularınızın o farkında olabilir. bu çocuğun yetenekleri hem lutüf hem kahır bela. çocuğun yönlendirilmeye ihtiyacı var. bunu siz yapamazsınız. siz kendinize yardım edemiyorsunuz. hemen darılıp gücenmeyin. aile terapisi için kolları sıvayın. zaten uzman çocuğun özelliklerini hemen farkedecektir. sonrasına bakarsınız.
 
Yok ben sizin kadar kötü değilim, haz almıyorum, haz alacak birinin de insani özelliklerinin olmadığını, Allah’ın onu değişik yarattığını düşünürüm. Ben onlar icin keyfimden vazgecmisim, ağladı diye geri donmeme fikrini askıya almışım. Yanı 1 çocuğun gözyaşı benim için çok önemli. Hee bazı arkadaşların dedigi gibi, beni sevmiyor numara yapıyor olabilir mi. Bilmiyorum. Hayatta çok aptal yerine konuldum ama bir çocukta aptal yerine koymuyordur herhalde. Bu da kafamı karıştırdı şimdi.
Cocugu aglatacak noktaya getir sonra da de ki gitmeyerek iyilik yapiyorum.. gidecegim demek yerine cocuga karismamayi tercih edebilirsin.. yada babasiyla konusup baska cozum arayabilirsin.. niye gidecem deyip aglatiyorsun demek ki aglayip yalvarsin sana gore yanlis olan davranislarini duzeltmesini bekliyorsun.. bu iyilik degil.. gözyasi senin icin önemli olsaydi gidecem diye tehdit edip aglatmazdin zaten.. sen önce cocuga olan davranislarini duzelt.. gitmemis de lütuf gibi anlatiyor birde.. sen o cocugu aglatip yalvarttiktan sonra git daha iyi bence.. zira sana gore yanlis olan davranislari aglatip yalvartmak yerine daha merhametli çözümleri de var.. çocugu oyle kabullenmek gibi, çocuga yansitmadan babasiyla konusup birlik olup beraber duzeltmeye çalismak gibi
 
Babasinin yaninda yayilip yatinca ne oluyor.. sen yanlış dedin diye yanlış bir davranış mı oluyor o. Belki sana ögretilen yanlistir.. belki babasinin yanina yayilip yatmasi saygisizlik degildir

sanırım sıkıntı bu tam olarak. yurt dışında farklı bir kültür içerisinde büyümüş çocuklar daha geleneksel talepleri ve yaklaşımları olan bir anne ile anlaşamıyorlar daha doğrusu çoğu şeyi saçma buluyorlar belli ki.
Maalesef konu sahibesinin atladığı nokta bu, kız ve erkek kardeşi Hollandalı anneden doğma Türk babadan olma, İngiltere'de yaşayan çocuklar.
Bu çocukları %100 Türk kültürüyle yetiştirmek ne derece doğru olur tartışılır zira çocuklar hayatlarına yaşadıkları ülkede devam edecekler, birkaç sene sonra kız üniversiteye gidince babasıyla yaşamayı da bırakacak, kendi hayatı düzeni olacak onların kültürü böyle🤷‍♀️
Ayakkabıyla evde gezmek, baba veya büyükler yanında yatmanın yanlış olup olmadığı kişiden kişiye değişir, bana göre baba varken uzanmak, bacak bacak üstüne atmak, sigara veya alkol tüketimi saygısızlık değildir, ki yine altını çizmek lazım çocuklar Anne-baba Türk bir çiftin çocukları değil, Türk kültürünü bir yere kadar benimseyebilirler fazlası onları sıkabilir, bir süre tatilden tatile gelecekleri biraz daha büyüdüklerinde belki hiç gelmeyecekleri bir ülkenin kültürünü öğrenmek istemiyor olabilirler, ayrıca babalarının böyle bir talebi olduğunu zannetmiyorum çünkü çocuklar babaları evlenene kadar Türkçe bilmiyormuş, muhtemeldir ki evde hepsi ayakkabıyla geziyordu, baba kendi kültürüne çok düşkün olsaydı çocuklara Türkçe öğretir, evde de ayakkabıyla gezmezlerdi, konu sahibesi de bunu biliyormuş ki evlenmeden önce şart koşmuş.

Ergenlik çağındaki çocukların ne kadar zorlayıcı olduğunu bilmeyenler var sanırım, 15 yaşındaki yeğenim ki kendisi kız çocuğudur, her şeyini yıkayın ama giydiği pantolonlardan 1 tanesinin 1 yıldır yıkanmasına izin vermiyor, yıkamak isteyen öz annesi, yıkattırmayan öz evlat, annesi de aşırı titiz bir kadındır üstelik, annesi için çok zorlayıcı bir şey bu ama kızı pantolonun kirliliğinden memnun, çocuklar bizim diye düşünüyor öyle görüyoruz ama onlar kendi karakteri olan bireyler, siz bazı şeyleri bir yere kadar verebilirsiniz sonrası onlara kalır.
 
Arkadaşlar merhaba
Ben yaklaşık 1 yıl önce evlendim, yurtdisindayim. Eşimin eski esinden 12 yaşında kızı ve 7 yaşında oğlu var. Anneleri vefat etmis, yaklaşık 6 yıl önce. Benim çocuğum yok. Evlenirken çocuklari hiç dert etmedim, çünkü genel itibariyle çocuklarla iletişimim çok iyidir ve yeğen vs.. çok ta çocuk baktım. Özümde herkeste iyi bir insan olduğumu söyler ama eşimin kızıyla yaşadığım sorunlar gerçekten beni illallah ettirdi. Çok guzel bir hayatim vardı, severek bilerek isteyerek evlendim. Bu kız hayati bana zindan ediyor. Bir gün iyi, iki gun kötü. Sadece bana degil, özünde çok kıskanç bir kız. Hiç arkadasi yok diyebilirim. Bütün gun evi dağıtır döker, afedersiniz donlarını yerlerden toplarım, temizlerim, yediririm içiririm, her gun baştan asagi kıyafetlerini değiştirip yıkayıp tertemiz okula yollarım. Severim, ilgilenirim. Ama ben kendime birsey aldığımda, babası bana bir hediye aldığında çok kıskanıyor ve benimle konuşmuyor, suratıma dusman gibi bakıyor. Daha anlatamadigim çok şey. Ben uyumadan odasına gitmez, benim lafımı hiç dinlemez. 1 senedir ayakkabıyla evde dolaşmamasi gerektiğini, elleriyle pilav yada yemek yememesi gerektiğini, yemekten sonra yağlı elleriyle saçlarına dokunmaması gerektiğini, ellerini yıkaması gerektiğini bir türlü öğrenemedim. Babasına her dediğimde “o çocuk”. O yüzden eşime artık cok bisey demiyorum. Onun yüzünden sürekli aramızda sorun olsun istemiyorum. Ama eşimde işine geldiğinde onlar senin çocukların der, ben en ufak sesimi yükseltip kızsam, bana tepki verir. Eee diyorum madem çocuğum neden kızıyorsun. İnsan çocuğuna kızamaz mi 🤔 sesimi cok nadir yükseltilirim. Bütün gun ehli keyif, ellerini sıcak sudan soguk suya sokmam, artık başedemiyorum, 50 kere söylüyorum yapmiyor diye, içim rahat etmiyor diye birsey söylemiyorum. Kafam çok karışık. Bu hep böyle mi olacak. Psikolojim bozuldu valla. Birazcık saygı bekliyorum. Saygı sıfır. Ben hayatlarını bu kadar güzel yapmaya çalışırken, azıcık saygı beklemek çok mu? Çocuğu olanlarla evlenmek hep böyle sorun mu? Offff offf çok zorr
Şuan da ergenliğe girmiş bir genç kıza annelik yapmaya çalışıyorsun ayrıca annesi vefat etmiş..biraz empati yapın lütfen..hepimiz o yaşlarda öyleydik dağınıktık,asidik ama öz annelerimiz var değil mi?onun annesi yok yani onu doğuran öz annesi yok..biraz da bu taraftan düşünüp keşke konuyu açsaydınız..emin olun onun için daha zor başka birisini babasının yanında görmesi ona belki anne demesi..size kızmıyorum sadece empati yapmanızı istiyorum..teşekkürler
 
Arkadaslar
Şuan da ergenliğe girmiş bir genç kıza annelik yapmaya çalışıyorsun ayrıca annesi vefat etmiş..biraz empati yapın lütfen..hepimiz o yaşlarda öyleydik dağınıktık,asidik ama öz annelerimiz var değil mi?onun annesi yok yani onu doğuran öz annesi yok..biraz da bu taraftan düşünüp keşke konuyu açsaydınız..emin olun onun için daha zor başka birisini babasının yanında görmesi ona belki anne demesi..size kızmıyorum sadece empati yapmanızı istiyorum..teşekkürler
Bana anne degil ismimle hitap ediyorlar, bu konuyla ilgili çok az bir konuşsam, ihtimal versem anne diyecekler. Sözlü olarak ikisi de her zaman sen bizim annemizsin, annemiz gibisin diyorlar. Ben ismimle degil de, abla diye hitap etmelerini istiyordum ama eşim abla denmesini istemedi, abes olurmus, onlar abla derse benim nasıl eşim olurmus vs vs. Ama anne denmesini ben istemiyorum, psikolojik olarak hazır değilim sanırım.
İnanın elimden geldiğince empati yapıyorum, yapmaya çalışıyorum. Onun icin bunun çok zor olduğunu da biliyorum ve anlıyorum. Düşünün geçenlerde konusuyoruz, anneannelerini 2 yıldır görmüyorlar, dedim söz sizi tatilde götürecek. AA biliyo musun gittiğimizde benim ayrı odam var orda, kardeşimin ayrı odası var, babamla senin de ayrı odalarınız var. Çok büyük evleri var. Babamla senin odan dedigi de, annesinin odası.
 
Peki size göre ben bırakayım, hiç bir şeye karışmayayım, sinirlenmeyeyim, eşimle sadece çocuk konusunda sorun yaşıyorum, karışmazsam, kötü anne de olmam, eşimle de sorun yaşamam. Boyle yaşayıp gidelim. O da babasının yada amcasının dayısının yanında yayılıp yatsın, büyüğünü küçüğünü bilmeyen bir genc kız yetişsin.
Hatta onları terkedeyim, kendisinin söylediği gibi, kalbi param parça olsun??

Ya neden anlamıyorsunuz, bizim yapamadığımız şey bu sanırım empati. Ben çocukların söylediği gibi onların anneleri miyim, yoksa sinirlenip kızdığımda babaları da bana soguk davrandığı icin bir yabancı miyim?

Ne oluyor babasının amcasının yanında yayılıp yatınca?
32 yaşında koca kadınım, babamın yanında gayet de yayılıp yatarım.
Şu mesajınızdan sonra sizin saygısızlık olarak tanımladığınız pek çok şeyin aslında saygısızlık olmadığını düşünüyorum. Saygı adı altında garip beklentileriniz varsa saygı(!) görmezsiniz tabii.
Daha dün girdiğiniz evdeki 12 yaşında bir çocuk babasının yanında nasıl duracağını sizden öğrenecek değil çünkü.

Elbette kendinizce fedakarlık ettiğiniz şeyler vardır ama birçok mesajınız çok rahatsız edici.
Çocuklardan minnet bekliyorsunuz gibi ama onlar daha çocuk ve bu evliliği siz seçtiniz. Küçük olan belki anlamadığı için iyidir ama 12 yaşındaki çocuk bu beklentinizi anlıyordur.
Gitme diye yalvarmasının sebebinin size çok bayılması olduğunu da sanmıyorum. Siz değil başka biri olsa, daha iyi ya da daha kötü davranan biri olsa ona da yalvarırdı büyük ihtimalle. Derdi siz değilsiniz çünkü, sizinle yaşayabileceği güzellikler olması ihtimali. Çocuğun zaten ayrılık travması var.

Yapamıyorsanız ki olabilir, yapamayabilirsiniz, eşiniz çocuğunu önemseyip uzman yardımı almıyorsa boşanın. Ama böyle gittim, gidiyorum, gideceğim, gideyazmıştım ama biraz daha kalayım dedim durumu çocuklara eziyetten başka bir şey değil.
 
Arkadaşlar merhaba
Ben yaklaşık 1 yıl önce evlendim, yurtdisindayim. Eşimin eski esinden 12 yaşında kızı ve 7 yaşında oğlu var. Anneleri vefat etmis, yaklaşık 6 yıl önce. Benim çocuğum yok. Evlenirken çocuklari hiç dert etmedim, çünkü genel itibariyle çocuklarla iletişimim çok iyidir ve yeğen vs.. çok ta çocuk baktım. Özümde herkeste iyi bir insan olduğumu söyler ama eşimin kızıyla yaşadığım sorunlar gerçekten beni illallah ettirdi. Çok guzel bir hayatim vardı, severek bilerek isteyerek evlendim. Bu kız hayati bana zindan ediyor. Bir gün iyi, iki gun kötü. Sadece bana degil, özünde çok kıskanç bir kız. Hiç arkadasi yok diyebilirim. Bütün gun evi dağıtır döker, afedersiniz donlarını yerlerden toplarım, temizlerim, yediririm içiririm, her gun baştan asagi kıyafetlerini değiştirip yıkayıp tertemiz okula yollarım. Severim, ilgilenirim. Ama ben kendime birsey aldığımda, babası bana bir hediye aldığında çok kıskanıyor ve benimle konuşmuyor, suratıma dusman gibi bakıyor. Daha anlatamadigim çok şey. Ben uyumadan odasına gitmez, benim lafımı hiç dinlemez. 1 senedir ayakkabıyla evde dolaşmamasi gerektiğini, elleriyle pilav yada yemek yememesi gerektiğini, yemekten sonra yağlı elleriyle saçlarına dokunmaması gerektiğini, ellerini yıkaması gerektiğini bir türlü öğrenemedim. Babasına her dediğimde “o çocuk”. O yüzden eşime artık cok bisey demiyorum. Onun yüzünden sürekli aramızda sorun olsun istemiyorum. Ama eşimde işine geldiğinde onlar senin çocukların der, ben en ufak sesimi yükseltip kızsam, bana tepki verir. Eee diyorum madem çocuğum neden kızıyorsun. İnsan çocuğuna kızamaz mi 🤔 sesimi cok nadir yükseltilirim. Bütün gun ehli keyif, ellerini sıcak sudan soguk suya sokmam, artık başedemiyorum, 50 kere söylüyorum yapmiyor diye, içim rahat etmiyor diye birsey söylemiyorum. Kafam çok karışık. Bu hep böyle mi olacak. Psikolojim bozuldu valla. Birazcık saygı bekliyorum. Saygı sıfır. Ben hayatlarını bu kadar güzel yapmaya çalışırken, azıcık saygı beklemek çok mu? Çocuğu olanlarla evlenmek hep böyle sorun mu? Offff offf çok zorr
Canım ben evleneli 3 bucuk yıl oldu. 2 yıldır Almanyadayım. Eşimin eski eşimden bir oğlu var. Hafta sonu geliyor
Ben çocuğa ben eğitim verdim
Sevdim ilgi gösterdim Kendime bağladım.
Oda bir oğlum dedim.
Eşim asla iyilikten anlamadı.
Çocupu ben bir kere azarlamamışım sadece bir defa bebek resimlerine bakınca burda almanlara benziyor dedim diye ki annesi alman. Bana dedi sende bilmem nerenin çingene sisin.
Öyle hakaretler gördüm ki.
Eşim işte idi ben kızım ile evde yanlız iken kzıım yataktan düştü ve kolunda çıkık oldu.
O hafta çocuk eve geldi eşim oğluna kızımın yatak dan düştüğünü söyledi.
Çocuk ise gidip benim onu dövdüğümü ve kolunu kırdığımı söyleyerek şikayet etti.
Eve geldiler sosyal kurumdan neler çektik neler kızı elinden alırız dediler.
Şimdi o çocuğu hiç sevmiyorum eve her geldiğinde morelim bozuluyor ve her hafta o çocuğu gördükçe neden bu adamla evlendim diyorum.
Bacım hata başta kabul etmen olmuş.
Benim şimdi aklım olsa idi asla evlenmezdim eşimle sırf oğlu için.
Ki oğlu 8 yaşında.
 
Arkadaşım alt sokakta oturmuyorum havalimanına 6 saat uzak mesafede, kendi basıma gidemeyeceğim bir yerdeyim. Yoksa o sinirle, o gün zaten duramazdım o evde. Ahaa şimdi gidiyorum deyip nereye gideyim. Biletimin alınması, evraklarımın tamamlanması, havalimanına nasıl gidecegim vs. Ayarlanmasi gerekiyor. Kovid test vs..
Madem ha deyince gidemiyorsun madem evrakların eksik bilet almamissin, valiz hazırlamanın amacı ne peki tahtalar mı eksik 🤣 şu yazınızdan bile anlaşılıyor ki valiz hazırlamanızın amacı tehdit, cocugu sözüm ona size yanlış olan davranışlarını düzeltsin, siz nasil istiyorsaniz onlari yapsın bi de ağlayıp yalvarsın diye.. yoksa bir insan alt sokak olmayan bir yere giderken evrak, bilet vb herşeyini tamamlamadan valiz hazırlar mı.. sonuçta gidemeydceksin çünku evrak eksik bilet alinmamis havaalani uzak filan.. o halde neden valiz hazirlarsın.. kendin bile dolayli anlatmissin iste valizi hazirlama niyetinin cocugu yola getirmek, nasil istiyorsan öyle davranmasini saglamak olduğunu giderim diyerek.. Biliyorsun çünku giderim deyip valiz hazirlarsan cocuk üzülüp ağlayip yalvarcak, tamam düzelecem diyecek filan.. düzelecek ne yaptiysa sanki
 
Ben ilk eşimden 2009 yılında boşandım. Yanı 12 yıl sonra tekrar bu yola girdim. Yurtdışı yurtdışı diyorsunuz, benim şuan zaten oturumum var, amacim yurtdışı olsa burada neden kafamı patlatıp ta yazı yazayım? Ben ilk evliliğinin ve ilk eşinin üzerinde durmadım. Çünkü kocaman çocuklar ve velayetleri annelerinde, anneleri çok koruyucu kollayıcı bir kadın, bana herhangi bir sorumluluk yada başka bir şey bırakmıyor. Haftada bir kaç gün gelip kahvaltı yapmaları, yemek yemeleri hiç derdim degil, ki ben kalabalık bir aileden çıktım. İki çocuklu adamla neden evlendiğime gelince. Eşimde, eşi vefat edince pat diye evlenmemiş, o da düşünmüş, incelemiş, karar vermiş. Ki ilk iki eşi de yabancı, ben türküm. Evet annelerini kaybetmeleri bana çok masum geldi, ki eşiyle boşanmış ve evde iki çocuk olsa o riski asla göze almazdım, evlenmeden önce beraber çok vakit geçirdik aman bu çocuk laf dinler mi, dinlemez mi diye inceleyemiyorsun, yada incelemek benim aklıma gelmedi, çocuk diye düşündüm. Mesela evde ayakkabıyla dolaştıklarını önceden farkettiğim icin, evlenmeden önce evde ayakkabıyla dolaşılmasıni asla istemediğimi bunun sorun olacağını söyledim. Tamam dendi ama malesef değiştirilemiyor. Hani yerler parke olsa silersin geçer, üşenmem de, ama boydan boya kalın halılarla kaplı. Artık elimden geldiğince uyarıp, dert etmemeye çalışıyorum. Söylüyorum, bak okulda wc ye giriyorsunuz, sonra aynı ayakkabıyla evde geziyorsunuz diye. Ama 2 gun sonra aynı. Boyle yapıyorlar diye onları sevmemezlik etmiyorum tabiki ama kendimi yiyorum. Neden evlendin, ne kadar müşkül durumdaydın diyorsunuz, 2 tane öksüz çocuklu adamla evlenmek için, sokakta kalmış, müşkül olmak mi gerekiyordu anlamadım ki. Yanı çevre itibariyle günü birlik iliskilerin çok döndüğü ortamdaydım. Kimseye güvenemiyordum, eşime çok güvendim, namuslu, düzgün bir adam diye.
Çocuklar sizin kadar dert etmedi beni. Sen bizim annemizsiniz deyip her gün sarılıp öperler, peşimden ayrılmazlar. Ben size dert oldum 😂😂
—Ayrıca ben onun guzel eğitimli, oturmasını kalkmasını bilen, babasının yanında kıçını devirip yatanlar gibi olmamasını istiyorum. Yoksa herşey normalmiş gibi davranıp umursamayabilirim de degil mi?
— Yüzüne bakmaya kiyamayacagim bir güzellikte. Annesinin kopyası. Rahmetli annesi de çok güzelmiş. Derslerinden, gerçekten babası söyleyince abartıyor mu acaba diyordum , 99 bile almıyor hepsi 100. Burada 12 yaşında lise 2 de oluyorlar, lise 2 ye gidiyor. Okulun uygulamasından sürekli öğretmen yorumlarını okuyorum, notlarına bakıyorum. Öğretmenler sürekli yorum yazıyor, davranışları çok iyi, çok yardımsever, çok başarılı diye. Bir kaç ay önce de mail attılar, çok Zeki bir çocuğunuz var, eve gelince onu tebrik edin diye. Ama okul bitince yada tatile girince konuştuğu görüştüğü 1 arkadasi bile yok.
Siz benim soruma hala cevap vermediniz size diyorum ki bu adamla neden evlendiniz? Ayrıca eşiniz İngiliz vatandaşıysa zaten İngiltere zorlamadan oturum izni veriyor, size oturum izni için vs demedim. Açık açık dedim ki neden evlendiniz? Sırf namuslu, dürüst diye mi? Gelip burada şikayet edip konu açan sizsiniz. Daha önce de ailenizi özlediğinize dair (hasta babama annem bakıyor, tek kaldı, çok özledim vs diye) açmıştınız. Neden diyorum işte bu adamı seçiniz? Birliktelik düşünen her kadın evliliğe dair hayaller kurar. Hiçbir Allah’ın kulu size kızım deli misin senin hiç çocuğun yok adamın 2 çocuğu ile birlikte yaşayacaksın demedi mi? Türkiye’de aileler bunu çok problem ederler, siz öyle bi anlatıyorsunuz ki sanki her şey güllük gülistanlıkmış, eşiniz harikaymış da size durduk yere kötü yorum yapılıyormuş gibi 🤷🏼‍♀️ Benim bir çocuğum olsa ve kalkıp sizin yaptığınızı yapsa izin vermem, günlerce anlatırım, yapmaması adına yollarına serilirim mesela. Bilmediği bir dünyaya, kendisine denk olmayan bir hayata gidiyor. Neyse ne kadar yazarsam yazayım siz eş tarafından kullanıldığınızı, asıl problemin o olduğunu anlamayacaksınız zaten. Kusura bakmayın ama dünya üzerinde hiçbir kadın maddi durumu iyi olmayan, 4 çocuklu bir adam için gayet mutlu olduğu hayatını bırakmaz. Vardır onun hayatında da bir eksikler (duygusal ya da maddi - manevi vs). Yine diyeceğim aklınız varsa çocuk yapmazsınız ama tabi siz bilirsiniz. Allah iyilik versin.
 
Canım ben evleneli 3 bucuk yıl oldu. 2 yıldır Almanyadayım. Eşimin eski eşimden bir oğlu var. Hafta sonu geliyor
Ben çocuğa ben eğitim verdim
Sevdim ilgi gösterdim Kendime bağladım.
Oda bir oğlum dedim.
Eşim asla iyilikten anlamadı.
Çocupu ben bir kere azarlamamışım sadece bir defa bebek resimlerine bakınca burda almanlara benziyor dedim diye ki annesi alman. Bana dedi sende bilmem nerenin çingene sisin.
Öyle hakaretler gördüm ki.
Eşim işte idi ben kızım ile evde yanlız iken kzıım yataktan düştü ve kolunda çıkık oldu.
O hafta çocuk eve geldi eşim oğluna kızımın yatak dan düştüğünü söyledi.
Çocuk ise gidip benim onu dövdüğümü ve kolunu kırdığımı söyleyerek şikayet etti.
Eve geldiler sosyal kurumdan neler çektik neler kızı elinden alırız dediler.
Şimdi o çocuğu hiç sevmiyorum eve her geldiğinde morelim bozuluyor ve her hafta o çocuğu gördükçe neden bu adamla evlendim diyorum.
Bacım hata başta kabul etmen olmuş.
Benim şimdi aklım olsa idi asla evlenmezdim eşimle sırf oğlu için.
Ki oğlu 8 yaşında.
Ki bunlara rağmen şu anda da hamilesiniz. Neden bu adamla NEDEN evlendim dediğiniz adamdan bir daha çocuk yaptınız anlamak mümkün değil. 🤷🏼‍♀️
 
Konu sahibi hesabını iptal ettirmiş, söylediklerim kendisine ulaşamayacak ama çocuksuz bir kadının 4 çocuklu bir adamla evlenmesine akıl sır erdiremedim.
 
Ayy valla çok fenasınız, nerden çıkardınız bunu. Ne zenginliği. Ben babamın evinde kendim çalışıp kendim kazanıyor ve her ay deli alışveriş yapardım, geldiğimden beri makyaj malzemesi olarak 1 rimel aldım 😂😂 ve eşimin 10 yıllık koltukları ve eski eşiyle kullandigi eşyaları kullanmaya razi olarak geldim. Çünkü eşim çocuklara bakıp çalışmıyordu, neredeyse sıfırı tüketmek üzereydi. Sanırım sizin kalbiniz kötü oldugu icin, kendiniz olsa böyle düşünüp, böyle yapacağınız icin, böyle yorumladınız. Ama hayatta vicdanlı, merhametli ve iyi insanlarda var. Herkes sizin ve sizin düşündüğünüz gibi değil 😂😝
Evet belli çok merhametli olduğunuz için önünü ardını düşünmeden ve belki sırf macera olsun diye çok ağır travmalar atlatmış bir çocugun en kritik yaşında hayatına girip 1yilda babasıyla arasını bozup kendisini suçlu ve yetersiz hissetmesini sağlayıp terketmeye karar verdiniz. Allah kabul etsin ne diyeyim
 
Önceden konunuzu gördüğümde eliyle yemesin diye terbiye vermeye çalışıyorsunuz sanmıştım, hatta sizin için üzülmüştüm ama babasının yanında yatıp yatamayacağına bile karışıyorsunuz, buna karışan Allah bilir daha nelere de karışıyordur. Zaten çocuk niye sürekli bana kızıyorsun diyormuş. Kendi doğrularınızı dikte etmeye çalışıyorsunuz. Ayrıca madem gidip gitmeyeceğiniz kesin değil niye çocuğun bundan haberi var ve tekrar üzüyorsunuz onu? çünkü terbiye etmek için gidiyor gibi yapıyorsunuz. zaten ‘mükemmel’ hayatı olan insan niye 4 cocuklu 2 kere boşanmış adamın karısı olmaya ülke değişir ki, bunu göze alanın geri dönüp boşanacağını da sanmıyorum. amacınızın sadece gözdağı vermek olduğunu düşünüyorum. yaptığınız her gereksiz müdahaleye de iyi insanım şunu yapıyorum bunu yapıyorum diye de kılıf uydurup vicdan rahatlattığınızı düşünüyorum. belki de çocuk sizin kısıtlayıcı tavrınızdan dolayı size tepki olarak bunları yapıyor veya siz abartıyorsunuz. okulda mükemmel olan, hocaların harika dediği çocuk demek ki uyumlu bir çocuk. evde nasıl bu kadar uyumsuz ve kötü olabiliyor? belki de uyumsuz olan sizsinizdir ve kendi doğrularınızı çocuğa dikte etmeye çalışıyorsunuzdur.
 
Back