eşimin kızı ve sorunlar

buttercan .!.:

Çok doğru söylüyorsunuz. Ben eşim hakkında yanlış düşünmüşüm sanırım. Beni çocukların annesi olarak görseydi, gel kızım özür dile, bak o senin büyüğün tarzında bisey derdi, yalandan getirip yanıma oturtmazdı. Hadi kızım aktivite yapalım deyip mutfağın da içine edip çıkmazlardı. Eşimin işine gelince anneleriyim, ama 1 kelime ettiğimde zoruna gidiyor. Ben 1 Türkiye ye gideyim, sonra eşim düşünsün artık.

Genişletmek için tıkla...

buttercan .!.:

Yorumlarınızı tek tek okudum. Teşekkür ederim kafa yorup cevap yazmışsınız. Kimse dört dörtlük degil. Hepimiz şaşabiliyoruz. O yüzden bazı yorumlara kızsam da, dışarıdan gözlemler her zaman iyidir. Tabi iyi niyetli olduğunu düşündüğüm her eleştiriye, hakkımda ne kadar olumsuz olursa olsun hep değer vermişimdir.
Tekrar teşekkür ederim. Söylediklerinizin hepsini düşünücem. Umarım hayat herkes icin, çoluk çocuk, büyük küçük, güzellikler getirir

Genişletmek için tıkla...

buttercan .!.:

Çok doğru söylüyorsunuz. Ben eşim hakkında yanlış düşünmüşüm sanırım. Beni çocukların annesi olarak görseydi, gel kızım özür dile, bak o senin büyüğün tarzında bisey derdi, yalandan getirip yanıma oturtmazdı. Hadi kızım aktivite yapalım deyip mutfağın da içine edip çıkmazlardı. Eşimin işine gelince anneleriyim, ama 1 kelime ettiğimde zoruna gidiyor. Ben 1 Türkiye ye gideyim, sonra eşim düşünsün artık.

Genişletmek için tıkla...

little bird .!.:

siz gelmeden önce nasıl yaşıyorlarmış temizliği kim yapıyormuş? 5 sene öyle nasıl yaşamışlar? bir de siz kendinizi parçalıyorsunuz sorunu çözmek için ama evin hiçbir ferdinin umrunda değil sorunu çözmek. onlar öyle mutlu. sizi de takmıyorlar. eşiniz eş gibi değil, sizin yanınızda değil. nesini sevdiniz ki bu adamın anlamadım.

Genişletmek için tıkla...

Muhtelif Evhamli Hatun .!.:

Ay yorumları okudukça içime hüzün doldu.
Kötüsünüz.
Yaptığınız her harekette size minnet duymalarını bekliyorsunuz.
Şunu yaptım, bunu yaptım, karşılığında bunu bekliyorum minvalinde sayısız yorumunuz var.
Eski konularınızdaki yorumlarınızı da okudum.
O kız duygusal anlamda yardıma ihtiyaç duyuyor ve bunu bas bas bağırıyor davranışlarıyla.
Siz kibrinizden göremiyorsunuz.
Bir de kalkmış annesinin fotoğraflarına laf etmiyorum diyorsunuz. Pardon? Ha doğru, buna da minnet duymalı kız değil mi?
Eski yorumlarınızda yazmışsınız ki: kız 10 günde vir fotoğraflar için özür diliyor vs.
Kusura bakmayın ama o kıza bunu hissettirmişsiniz.
Yoksa 12 yaşındaki kızın nereden aklına gelecek üvey annem öz annemi kıskanır mı vs vs.
Artık bakış mı attınız ne yaptınız bilmşyorum

Geöen hafta eşime demiştim ki dünyanın binbir türlü hali var. Olur da kader bizi ayırırsa lütfen evlenme. Evlenirsen de oğlumu ezdirme.

Ne kadar doğru bir konuşma yapmışım. Bir de ingiltere ye çocuklara bakarım, hayatlarına dokunurum diye gitmişsiniz.

Yemek, temizlik dışında ne yapıyorsunuz hayatlarına dokunmak için?
Gerçekten annelik yapmayı denediniz mi?
Çünkü diğerleri için hizmetçi yeterli olur.

Bir yorumda biri size demiş ki: damardan gir, beni üzersen gelmem falan de. Siz de demişsiniz ki işe yaramıyor, kıza damardan da girdim önceden demişsiniz.

Zaten kaybetme korkusu olan bir kızı neden yokluğunuzl tehdit ettiniz? Neden duygusal şiddet uyguluyorsunuz? Kendi evladınız olsa kıyamazdınız seni bırakıp giderim demeye.

İki kap yemek yapıp kendinizi ilah, kurtarıcı, süper kahraman falan sanmışsınız ama arka planda kendi düzeninizi, temizlik takıntınızı 12 yaşında bu düzene alışık olmayan bir kıza zorla kabul ettirmeye çalışıyorsunuz. Kız sizin aldığınız bardağı bile zor kabullenmiş. Annesinin düzenini arıyor onu özlüyor anlamıyor musunuz?

Saygı saygı diye kendinizi kaybetmişsiniz...

Genişletmek için tıkla...

buttercan .!.:

Malesef sanırım oyle. Çünkü böyle saygısızlıklar görünce bende kinleniyorum, kalbimi kötüleştirmek istemiyorum. Kendi kendime diyorum sırf onların kalbi kırılmasın diye, eşimle annelerinin sarılarak olarak fotoları odalarında duvarda Birsuru var, dokunmadım laf etmedim de. Eee karşılığı bu mu? Saygı olmayınca zamanla herşey gözüme batacak gibi geliyo

Genişletmek için tıkla...

Muhtelif Evhamli Hatun .!.:

Ay yorumları okudukça içime hüzün doldu.
Kötüsünüz.
Yaptığınız her harekette size minnet duymalarını bekliyorsunuz.
Şunu yaptım, bunu yaptım, karşılığında bunu bekliyorum minvalinde sayısız yorumunuz var.
Eski konularınızdaki yorumlarınızı da okudum.
O kız duygusal anlamda yardıma ihtiyaç duyuyor ve bunu bas bas bağırıyor davranışlarıyla.
Siz kibrinizden göremiyorsunuz.
Bir de kalkmış annesinin fotoğraflarına laf etmiyorum diyorsunuz. Pardon? Ha doğru, buna da minnet duymalı kız değil mi?
Eski yorumlarınızda yazmışsınız ki: kız 10 günde vir fotoğraflar için özür diliyor vs.
Kusura bakmayın ama o kıza bunu hissettirmişsiniz.
Yoksa 12 yaşındaki kızın nereden aklına gelecek üvey annem öz annemi kıskanır mı vs vs.
Artık bakış mı attınız ne yaptınız bilmşyorum

Geöen hafta eşime demiştim ki dünyanın binbir türlü hali var. Olur da kader bizi ayırırsa lütfen evlenme. Evlenirsen de oğlumu ezdirme.

Ne kadar doğru bir konuşma yapmışım. Bir de ingiltere ye çocuklara bakarım, hayatlarına dokunurum diye gitmişsiniz.

Yemek, temizlik dışında ne yapıyorsunuz hayatlarına dokunmak için?
Gerçekten annelik yapmayı denediniz mi?
Çünkü diğerleri için hizmetçi yeterli olur.

Bir yorumda biri size demiş ki: damardan gir, beni üzersen gelmem falan de. Siz de demişsiniz ki işe yaramıyor, kıza damardan da girdim önceden demişsiniz.

Zaten kaybetme korkusu olan bir kızı neden yokluğunuzl tehdit ettiniz? Neden duygusal şiddet uyguluyorsunuz? Kendi evladınız olsa kıyamazdınız seni bırakıp giderim demeye.

İki kap yemek yapıp kendinizi ilah, kurtarıcı, süper kahraman falan sanmışsınız ama arka planda kendi düzeninizi, temizlik takıntınızı 12 yaşında bu düzene alışık olmayan bir kıza zorla kabul ettirmeye çalışıyorsunuz. Kız sizin aldığınız bardağı bile zor kabullenmiş. Annesinin düzenini arıyor onu özlüyor anlamıyor musunuz?

Saygı saygı diye kendinizi kaybetmişsiniz...

Genişletmek için tıkla...

buttercan .!.:

İnanın bende kendi çocuklarım olsa ne düşünürdüm, Allah bilir benim çocuklarım da olabilir di, yada gelecekte de olabilir, bilemeyiz gelecekte basımıza neler geleceğini. Belki bu da benim bitmek bilmeyen sınavlarımdan bir tanesidir. Hayat gerçekten uzun ve ne getireceğini bilmiyoruz. Yada Allah korusun kendi yeğenlerim var, annelerine birsey olsa, başka kadın gelse, ki yeğenlerim ellerimde büyüdü, aşırı bir sevgim vardır, sagolsun anneleri de çok olgun oturaklı bir kadın, başka kadınlar gibi niye halalarına boyle düşkünler, boyle seviyorlar olayına hiç girmedi, altlı üstlü oturuyorduk. Kendi yeğenlerim de evet huysuzluk yapardı, ama başka bir kadının onları üzmesini, kötü davranmasını istemezdim. Bunlari hep düşünüyorum. Empati yapmadan yaklaşmıyorum. Ama biz aile olarak sahip çıkardık, anneanneleri dedeleri, teyzeleri, kuzenleri var, yalnız da yaşıyorlar ama sadece telefonla arayıp konuşuyorlar, 2 senedir gelip görmemişler bile. Sanırım kültür farkından dolayı, bilemiyorum.

Benim düşündüğüm seçeneklerim;

—Kıza, gel kızım neden böyle yapıyorsun, deyip yüzüne gülüp normalleştirip, birsey yokmuş gibi davranıp, atmosferi normale çevirip, bundan sonra daha dikkatli adım atıp, seviyeyi korumak, onun istediği gibi arkadaş olarak degil de, mesafeli olmak. Ki; beni arkadan itip kapiyi üzerime kilitlendikten sonra, özür dilemeden bunu yapmak hiç içime sinmiyor, zira uzun zamandır idare ediyordum yaptıklarını, göz yumuyordum evin atmosferi değişmesin diye. Bunu yapıp, kendi haline bırakmak, bir sorun yokmuş gibi davranmak, babasıyla onu basbasa bırakmak, hiç birşeyine karışmamak, sorumluluk almamak. Çünkü babası bunu hakediyor, pedagog istemiyor, pedagog sorun yok dedi diyor. Madem sorun yok, bence de sorun yok deyip, benimle diyaloğa çok girmesini sağlamadan devam etmek. Babasıyla birbirlerini yiyorlar, 2 dakika sonra sarılıyorlar. Bilmiyorum belki çocuğa o yüzden normal geliyordur bu. Ben çocuğun üstünden elimi yavaş yavaş çekersem, babasıyla sorun yaşamaya başlayacaktır. Cok kavga ediyorlar ama onlara göre normal bu davranış ama benim kafam ve psikolojim kaldırmıyor. Artık sonra kendisi karar verir, pedagog gerekip gerekmediğini.

Diğer seçenek ; Türkiye’ye gittiğimde ben psikoloğa gideyim, onlar pedagog diye diretmek.
( eşime Türkiye’ye gittiğimde psikoloğa gideyim dedim, dedi hahaha gitte sana o evden kaç desin, dedi şakayla)

Son seçenek; Hiç uzatmadan, Türkiye gittiğimde geri gelmemek.

Siz olsanız ( Allah korusun yerimde olmanızı istemezdim) ne yapardınız?

Ya kusura bakmayın sizinde başınızı sisirdim. Hakkınızı helal edin lütfen. Aileme telefonla anlatıp onları da üzmek, kafalarını karıştırmak istemiyorum. Anlatacak kimsem de yok yakınımda. Ve gerçekten aptal da değilim aslında, zeka olarak derslerimde, iş hayatımda çok başarılıyımdır ama insani iliskilerde annemin geninden gelen bir “saflık” var bende. Bundan aylar önce, çok yakın eski iş arkadaşlarımdan biriyle telefonda konuştuğumda hafif ucundan anlattığımda, “ yaa boşver benim kendi çocuğum boyle davransa dayanamam, seni hizmetci gibi görüyorlar, eşinin seni el üstünde tutması gerekirken, herseyi kabul etmişsin, herseyi bırakıp gitmişsin, o kadar ısrar ettiler gel gel diye, bir de seni ezdiriyor. Çık gel, konuşuruz aynı işine de aldırırız, seni kullanıyorlar dedi, ama ben sabretmeye devam ettim.

Sizce?

Genişletmek için tıkla...

Minaredenatbeni .!.:

Bak seni seviyorum bacım öyle böyle değil bayağı seviyorum ya
Kelimesi kelimesine kalbimden geçenleri yazmışsın
İçim titredi o çocuğa, üzüntüden hasretten ilgisizlikten ne hale gelmiş, isyan ediyor feryad ediyor bir Allah kulu görmüyor içindeki yangını
Saygıda saygı tutturmuşlar, asıl saygıyı o çocuklar hakediyor

Genişletmek için tıkla...

Muhtelif Evhamli Hatun .!.:

Ben kalp sen

Ya bugün dışarıda işim vardı. 5 aylık bebeğimi anneme bıraktık saatlerce. Mahsunlaşmış. Döndüğümüzde bi mutlu oldu, kucağımdan inmedi, mememi bırakmadı. Özlemiş küçücük çocuk ya. Daja aklı ermiyor.
O kız kim bilir nasıl özlüyordur annesini. Anne yerine koymaya çalıştığı kadın da saygı diye delirecek. Kızın her hareketi baştan aşağoya a dan z ye yardım çığlığı resmen. Biri yardım eli uzatmalı o kıza. Asıl hayata dokunmak bu olur. Yoksa 2 tencere yemek, 1 ev temizliği değil hayata dokunmak.

Genişletmek için tıkla...

buttercan .!.:

Arkadaşlar merhaba
Ben yaklaşık 1 yıl önce evlendim, yurtdisindayim. Eşimin eski esinden 12 yaşında kızı ve 7 yaşında oğlu var. Anneleri vefat etmis, yaklaşık 6 yıl önce. Benim çocuğum yok. Evlenirken çocuklari hiç dert etmedim, çünkü genel itibariyle çocuklarla iletişimim çok iyidir ve yeğen vs.. çok ta çocuk baktım. Özümde herkeste iyi bir insan olduğumu söyler ama eşimin kızıyla yaşadığım sorunlar gerçekten beni illallah ettirdi. Çok guzel bir hayatim vardı, severek bilerek isteyerek evlendim. Bu kız hayati bana zindan ediyor. Bir gün iyi, iki gun kötü. Sadece bana degil, özünde çok kıskanç bir kız. Hiç arkadasi yok diyebilirim. Bütün gun evi dağıtır döker, afedersiniz donlarını yerlerden toplarım, temizlerim, yediririm içiririm, her gun baştan asagi kıyafetlerini değiştirip yıkayıp tertemiz okula yollarım. Severim, ilgilenirim. Ama ben kendime birsey aldığımda, babası bana bir hediye aldığında çok kıskanıyor ve benimle konuşmuyor, suratıma dusman gibi bakıyor. Daha anlatamadigim çok şey. Ben uyumadan odasına gitmez, benim lafımı hiç dinlemez. 1 senedir ayakkabıyla evde dolaşmamasi gerektiğini, elleriyle pilav yada yemek yememesi gerektiğini, yemekten sonra yağlı elleriyle saçlarına dokunmaması gerektiğini, ellerini yıkaması gerektiğini bir türlü öğrenemedim. Babasına her dediğimde “o çocuk”. O yüzden eşime artık cok bisey demiyorum. Onun yüzünden sürekli aramızda sorun olsun istemiyorum. Ama eşimde işine geldiğinde onlar senin çocukların der, ben en ufak sesimi yükseltip kızsam, bana tepki verir. Eee diyorum madem çocuğum neden kızıyorsun. İnsan çocuğuna kızamaz mi sesimi cok nadir yükseltilirim. Bütün gun ehli keyif, ellerini sıcak sudan soguk suya sokmam, artık başedemiyorum, 50 kere söylüyorum yapmiyor diye, içim rahat etmiyor diye birsey söylemiyorum. Kafam çok karışık. Bu hep böyle mi olacak. Psikolojim bozuldu valla. Birazcık saygı bekliyorum. Saygı sıfır. Ben hayatlarını bu kadar güzel yapmaya çalışırken, azıcık saygı beklemek çok mu? Çocuğu olanlarla evlenmek hep böyle sorun mu? Offff offf çok zorr

Genişletmek için tıkla...

buttercan .!.:

Arkadaşlar merhaba
Ben yaklaşık 1 yıl önce evlendim, yurtdisindayim. Eşimin eski esinden 12 yaşında kızı ve 7 yaşında oğlu var. Anneleri vefat etmis, yaklaşık 6 yıl önce. Benim çocuğum yok. Evlenirken çocuklari hiç dert etmedim, çünkü genel itibariyle çocuklarla iletişimim çok iyidir ve yeğen vs.. çok ta çocuk baktım. Özümde herkeste iyi bir insan olduğumu söyler ama eşimin kızıyla yaşadığım sorunlar gerçekten beni illallah ettirdi. Çok guzel bir hayatim vardı, severek bilerek isteyerek evlendim. Bu kız hayati bana zindan ediyor. Bir gün iyi, iki gun kötü. Sadece bana degil, özünde çok kıskanç bir kız. Hiç arkadasi yok diyebilirim. Bütün gun evi dağıtır döker, afedersiniz donlarını yerlerden toplarım, temizlerim, yediririm içiririm, her gun baştan asagi kıyafetlerini değiştirip yıkayıp tertemiz okula yollarım. Severim, ilgilenirim. Ama ben kendime birsey aldığımda, babası bana bir hediye aldığında çok kıskanıyor ve benimle konuşmuyor, suratıma dusman gibi bakıyor. Daha anlatamadigim çok şey. Ben uyumadan odasına gitmez, benim lafımı hiç dinlemez. 1 senedir ayakkabıyla evde dolaşmamasi gerektiğini, elleriyle pilav yada yemek yememesi gerektiğini, yemekten sonra yağlı elleriyle saçlarına dokunmaması gerektiğini, ellerini yıkaması gerektiğini bir türlü öğrenemedim. Babasına her dediğimde “o çocuk”. O yüzden eşime artık cok bisey demiyorum. Onun yüzünden sürekli aramızda sorun olsun istemiyorum. Ama eşimde işine geldiğinde onlar senin çocukların der, ben en ufak sesimi yükseltip kızsam, bana tepki verir. Eee diyorum madem çocuğum neden kızıyorsun. İnsan çocuğuna kızamaz mi sesimi cok nadir yükseltilirim. Bütün gun ehli keyif, ellerini sıcak sudan soguk suya sokmam, artık başedemiyorum, 50 kere söylüyorum yapmiyor diye, içim rahat etmiyor diye birsey söylemiyorum. Kafam çok karışık. Bu hep böyle mi olacak. Psikolojim bozuldu valla. Birazcık saygı bekliyorum. Saygı sıfır. Ben hayatlarını bu kadar güzel yapmaya çalışırken, azıcık saygı beklemek çok mu? Çocuğu olanlarla evlenmek hep böyle sorun mu? Offff offf çok zorr

Genişletmek için tıkla...

blckndwht .!.:

Ya seni eleştirenler olmuş ,hiç anlam veremedim,onların galiba tuzu kuru,uzaktan atıp tutmak kolay...Benimde babam ikinci evliliğini yaptı,eşşek gibi babamın hanımına saygı duyduk,o değil biz ona hizmet ettik,hala kaç yaşına geldim hizmet etmeyede devam ediyoruz babamın eşi sonuçta,babam için bu durumdan hiçte gocunmadım.Ha biz böyle olduğumuz için kadında bize güleryüz gösterdi hep.Ama senin anlattığın gibi bu 12 yaşındaki kız gibi davransak babam bizi kapı dışarı koyardı,evlat olarak da yüzümüze bakmazdı,bu kız hiç zoru görmemiş ki 12 yaşında ev işide yapılır,dağıttığını toplama zahmetinde de bulunulur,üvey annenle sıkı fıkı olmazsın ama saygı duyarsın kadını çatlatmakla meşgul olmak yerine oturur ders çalışırsın,takkeni önüne koyar bi düşünürsün.küçük kardeşi yapsa bunları aklı basmıyo diyeceğim ama bu koca kız yahu,daha ağır konuşmak istemiyorum ama inan ben kendi evladıma zor sabrediyorum,senin yerinde olsam yapamazdım devam edemezdim

Genişletmek için tıkla...

Hyt52 .!.:

Siz babanızın eşine eşşek gibi kendinizden ödün vermiş olabilirsiniz… Siz bu şekilde büyüdünüz diye doğru olan bu değil. 12 yaşında bir kız odasında annesinin resmi olduğu için babasının eşinden defalarca kez özür diliyorsa bu kız gayet ılımlı bir çocuktur! Herşeyi sevgi çözer sizin yaptığınız gibi hizmet değil.! Çünkü herkes sizin kadar hizmetkar olamayabilir dolayısıyla karşısındaki kadını tanıma fırsatı olmayabilir. O çocuğun bal gibi de sevilmeye ihtiyacı var. Biraz vicdanlı yorumlar yapın! Yazdıklarınızı okuduktan sonra yorum sahibinin davranışlarını tahmin etmek zor değil!

Genişletmek için tıkla...

hadibeyaaa .!.:

Birde Kim bilir artik kiza nasil bagiriyor nasil kiziyor ki, kiz gelip kardesime niye bagirmiyorsun niye kizmiyorsun diyor. Yazik günah gercekden

Genişletmek için tıkla...

blckndwht .!.:

Ya seni eleştirenler olmuş ,hiç anlam veremedim,onların galiba tuzu kuru,uzaktan atıp tutmak kolay...Benimde babam ikinci evliliğini yaptı,eşşek gibi babamın hanımına saygı duyduk,o değil biz ona hizmet ettik,hala kaç yaşına geldim hizmet etmeyede devam ediyoruz babamın eşi sonuçta,babam için bu durumdan hiçte gocunmadım.Ha biz böyle olduğumuz için kadında bize güleryüz gösterdi hep.Ama senin anlattığın gibi bu 12 yaşındaki kız gibi davransak babam bizi kapı dışarı koyardı,evlat olarak da yüzümüze bakmazdı,bu kız hiç zoru görmemiş ki 12 yaşında ev işide yapılır,dağıttığını toplama zahmetinde de bulunulur,üvey annenle sıkı fıkı olmazsın ama saygı duyarsın kadını çatlatmakla meşgul olmak yerine oturur ders çalışırsın,takkeni önüne koyar bi düşünürsün.küçük kardeşi yapsa bunları aklı basmıyo diyeceğim ama bu koca kız yahu,daha ağır konuşmak istemiyorum ama inan ben kendi evladıma zor sabrediyorum,senin yerinde olsam yapamazdım devam edemezdim

Genişletmek için tıkla...