- 28 Mart 2012
- 837
- 714
- 123
- Konu Sahibi sersemsinem
- #1
kızlar fikirlerinize ihtiyacım var, çok bunaldım fikir verin n'olur :/
En baştan başlayayım en iyisi;
14 aylık evliyim, çok iyi giden bir evliliğim var.. Eşim dünya tatlısıdır, yardımcı olur, beni dinler, fikirlerime değer verir ve hemen her konuda fikrimi alır.Genelde tartışarak değil konuşarak anlaşanlardanız, tartışsak da çok kısa bi sürede tekrar toparlanabiliyoruz çok şükür.
Eşim evliliğimizin ilk 1 yılında çalışmama şiddetle karşı geliyordu, evimde olmamı,ona çok daha fazla zaman ayırmam gerektiğini savunuyordu.Çünkü kendi işini yapıyor ve boş kaldığı zamanlarda, o vakti birlikte bişeyler yaparak geçirmek istiyordu.Kendime ait bi mesleğim var bu yüzden bi şekilde ikna edip son 2 aydır çalışmaya başladım çünkü eşimin işleri son zamanlarda çok kötü gittiği için, onca borcumuz varken evde boş oturmak beni delirecek noktaya getirmişti.Neyse çok şükür şimdi çalışıyorum, kötü denemeyecek kadar da bir gelirim var.Fakat..
Eşimin evlenmeden önce işleri çok yolunda gidiyordu, yaptığı iş hem toptan hem perakendeydi.Fakat zamanında iş batırdığı için ailesi çok borcunu ödemiş eşimin.
Bu yüzden eşim evlilik arefesindeyken, işinin perakende olan kısmını annesine bıraktı toptanla devam etti..
Evlendik, hemen hemen tüm masrafları birlikte karşıladık, ailesinden takılar dışında bir yardım görmedik.Dolayısıyla çok ağır bir borçla evlendik.Sadece düğün borçları değil eşimin bi de geçmişten gelen vergi ve bağkur borçları falan vardı.Sadece toptan işinin yeterli olmadığı çok bariz ortadaydı.Fakat yeni müşteriler, şirketler bulup işini çoğaltma şansı herzaman hala da var eşimin, fakat ben çekinirim deyip hiç bir şirketle görüşmüyor.Bi ara pazarlamacı tutmak istedi fakat kendisi bunu çok çok iyi yapabilecek çeneye sahipken rızkımızı başkasıyla paylaşmayı ben istemedim.Gün geliyor ekmek alacak paramız olmuyor, ben nasıl güvenipte bu durumdayken eşimin eleman almasına izin vereyim, maaşını ödeyemezsem nasıl bakarım çalışacak kişinin yüzüne?
Evliliğin ilk zamanlarında düğünde takılan takılar yardımıyla, sonralarda işi için aldığı arabayı satarak falan hep hazırdan yedik.. Bunlara rağmen eşim hiç işinin kapasitesini çoğaltmak için bişey yapmadı, aksine gün geçtikçe çalıştığı insanlar başka markalara geçerek eşimle çalışmayı bıraktılar..Artık geliri neredeyse sadece kendi işini döndürür oldu.
Hep söyledim, bişeyler yap böyle olmaz, çok borcumuz var gelirimiz yeterli değil diye.. Çok fazla dile getirmemiş olmama rağmen bu konu da tek kelime ettiğimde kıyametler koparıyor.Kayınvalidemde eşimin bu rahatlığından çok şikayetçi," annem gibi davranıyosun, sürekli dile getirip beni sıkıyosun, bırakta ben düşüneyim, allah büyük" deyip çekiliyor kenara.Tamam allah büyük amenna haşa bi itirazımız yok ama sen çalışmassan allah sana neden versin acaba?
Kayınvalidem bu konuda çok fazla tepki verdiği için (haklı olarak) hiç durumumuzu annesine yansıtmamış, kv çektiğim bütün sıkıntılardan bi haber, güllük gülistanlık yaşadığımı zannediyor hala, çok sıkıştığımızda bi borç bulunacaksa önce hatta sadece benim aileme koşuyor, koşmamı istiyor.Neden annene anlatmıyorsun dediğimde "annemin ağzına laf mı vereyim, zaten onlarında durumu belli" diyor.Evet onlarda hala düğün borcuyla uğraşıyor doğru ama korkusu annesinin bu konularda yorum ya da onun tabiriyle dırdır yapması.
Şimdi eşim perakendeyi tekrar geri almak istiyor (parasını taksit taksit ödeyip) çünkü annesi altından kalkamadığı için satmak istiyor.Yaklaşık 3 aydır annesinden devralacak dükkanı ama hala bi adım attığı yok!! Hala neden bekliyorsun diyorum sakince, DİREK BAĞIRMAYA BAŞLIYOR!!
Hiçbir özel ihtiyacımı gideremiyorum, aylardır dişlerimden yana sorunlarım var ve ben dişçiye tedavinin parasını veremediğim için dişimi oydurup tedaviyi yarıda bıraktım, Aileme bir sürü borcumuz var, falan falan..
En son dün akşam çocuk mevzuu açıldı, sanki durumumuz çok iç açıcıymış gibi aylardır çocuk içinde baskı görüyorum, "Sen işinle alaklı bi adım at, önümüzü bi görelim ondan sonra çocuk olur allahın izniyle ben de çok istiyoum zaten çocuk" dedim.Kıyametleri kopardı, "bu konuda üstüme gelme demiyor muyum ben sana, çocukla işin ne alakası var,çocuk rahmetiyle gelir sen işi düşünme, ben bi hal yoluna koyucam".. ya nasıl düşünmiyeyim ben o evde yaşamıyor muyum? o sıkıntıları ben de çekmiyor muyum?
Dünden beri konuşmuyoruz, ya ne halin varsa gör deyip kendi kazandığım maaşımla ona beş kuruş koklatmadan geçinicem ( ki yapamam bence bu yanlış olur) ya da çalışıp çalışıp sadece borç ödicem ve bi gün eşimin de işini sahiplenmesini beklicem! ya da en kötü ihtimal alıp bavulu yeter deyip annemin evine gidicem!böylece kayınvalidemlerde durumumuzu farkına varır bişeyler yaparlar belki.
Kayınvalidenle konuş demeyin kızlar çünkü bu kadar bataktayken ve eşim neredeyse kılını kıpırdatmazken (aslında bu durumu çok kafasına takıyor ama bi harekete geçmiyor) bu sorumluluğun altına da ben girmek istemiyorum, yapı meselesi bunu asla yapamam.
şimdi ne olur bana bi yol gösterin akıl verin, ben mi yanlış yaklaşıyorum, dile getirmemeli miyim?yorum yapmamalı mıyım? çekip gitmeli miyim kızlar ne yapayım?
En baştan başlayayım en iyisi;
14 aylık evliyim, çok iyi giden bir evliliğim var.. Eşim dünya tatlısıdır, yardımcı olur, beni dinler, fikirlerime değer verir ve hemen her konuda fikrimi alır.Genelde tartışarak değil konuşarak anlaşanlardanız, tartışsak da çok kısa bi sürede tekrar toparlanabiliyoruz çok şükür.
Eşim evliliğimizin ilk 1 yılında çalışmama şiddetle karşı geliyordu, evimde olmamı,ona çok daha fazla zaman ayırmam gerektiğini savunuyordu.Çünkü kendi işini yapıyor ve boş kaldığı zamanlarda, o vakti birlikte bişeyler yaparak geçirmek istiyordu.Kendime ait bi mesleğim var bu yüzden bi şekilde ikna edip son 2 aydır çalışmaya başladım çünkü eşimin işleri son zamanlarda çok kötü gittiği için, onca borcumuz varken evde boş oturmak beni delirecek noktaya getirmişti.Neyse çok şükür şimdi çalışıyorum, kötü denemeyecek kadar da bir gelirim var.Fakat..
Eşimin evlenmeden önce işleri çok yolunda gidiyordu, yaptığı iş hem toptan hem perakendeydi.Fakat zamanında iş batırdığı için ailesi çok borcunu ödemiş eşimin.
Bu yüzden eşim evlilik arefesindeyken, işinin perakende olan kısmını annesine bıraktı toptanla devam etti..
Evlendik, hemen hemen tüm masrafları birlikte karşıladık, ailesinden takılar dışında bir yardım görmedik.Dolayısıyla çok ağır bir borçla evlendik.Sadece düğün borçları değil eşimin bi de geçmişten gelen vergi ve bağkur borçları falan vardı.Sadece toptan işinin yeterli olmadığı çok bariz ortadaydı.Fakat yeni müşteriler, şirketler bulup işini çoğaltma şansı herzaman hala da var eşimin, fakat ben çekinirim deyip hiç bir şirketle görüşmüyor.Bi ara pazarlamacı tutmak istedi fakat kendisi bunu çok çok iyi yapabilecek çeneye sahipken rızkımızı başkasıyla paylaşmayı ben istemedim.Gün geliyor ekmek alacak paramız olmuyor, ben nasıl güvenipte bu durumdayken eşimin eleman almasına izin vereyim, maaşını ödeyemezsem nasıl bakarım çalışacak kişinin yüzüne?
Evliliğin ilk zamanlarında düğünde takılan takılar yardımıyla, sonralarda işi için aldığı arabayı satarak falan hep hazırdan yedik.. Bunlara rağmen eşim hiç işinin kapasitesini çoğaltmak için bişey yapmadı, aksine gün geçtikçe çalıştığı insanlar başka markalara geçerek eşimle çalışmayı bıraktılar..Artık geliri neredeyse sadece kendi işini döndürür oldu.
Hep söyledim, bişeyler yap böyle olmaz, çok borcumuz var gelirimiz yeterli değil diye.. Çok fazla dile getirmemiş olmama rağmen bu konu da tek kelime ettiğimde kıyametler koparıyor.Kayınvalidemde eşimin bu rahatlığından çok şikayetçi," annem gibi davranıyosun, sürekli dile getirip beni sıkıyosun, bırakta ben düşüneyim, allah büyük" deyip çekiliyor kenara.Tamam allah büyük amenna haşa bi itirazımız yok ama sen çalışmassan allah sana neden versin acaba?
Kayınvalidem bu konuda çok fazla tepki verdiği için (haklı olarak) hiç durumumuzu annesine yansıtmamış, kv çektiğim bütün sıkıntılardan bi haber, güllük gülistanlık yaşadığımı zannediyor hala, çok sıkıştığımızda bi borç bulunacaksa önce hatta sadece benim aileme koşuyor, koşmamı istiyor.Neden annene anlatmıyorsun dediğimde "annemin ağzına laf mı vereyim, zaten onlarında durumu belli" diyor.Evet onlarda hala düğün borcuyla uğraşıyor doğru ama korkusu annesinin bu konularda yorum ya da onun tabiriyle dırdır yapması.
Şimdi eşim perakendeyi tekrar geri almak istiyor (parasını taksit taksit ödeyip) çünkü annesi altından kalkamadığı için satmak istiyor.Yaklaşık 3 aydır annesinden devralacak dükkanı ama hala bi adım attığı yok!! Hala neden bekliyorsun diyorum sakince, DİREK BAĞIRMAYA BAŞLIYOR!!
Hiçbir özel ihtiyacımı gideremiyorum, aylardır dişlerimden yana sorunlarım var ve ben dişçiye tedavinin parasını veremediğim için dişimi oydurup tedaviyi yarıda bıraktım, Aileme bir sürü borcumuz var, falan falan..
En son dün akşam çocuk mevzuu açıldı, sanki durumumuz çok iç açıcıymış gibi aylardır çocuk içinde baskı görüyorum, "Sen işinle alaklı bi adım at, önümüzü bi görelim ondan sonra çocuk olur allahın izniyle ben de çok istiyoum zaten çocuk" dedim.Kıyametleri kopardı, "bu konuda üstüme gelme demiyor muyum ben sana, çocukla işin ne alakası var,çocuk rahmetiyle gelir sen işi düşünme, ben bi hal yoluna koyucam".. ya nasıl düşünmiyeyim ben o evde yaşamıyor muyum? o sıkıntıları ben de çekmiyor muyum?
Dünden beri konuşmuyoruz, ya ne halin varsa gör deyip kendi kazandığım maaşımla ona beş kuruş koklatmadan geçinicem ( ki yapamam bence bu yanlış olur) ya da çalışıp çalışıp sadece borç ödicem ve bi gün eşimin de işini sahiplenmesini beklicem! ya da en kötü ihtimal alıp bavulu yeter deyip annemin evine gidicem!böylece kayınvalidemlerde durumumuzu farkına varır bişeyler yaparlar belki.
Kayınvalidenle konuş demeyin kızlar çünkü bu kadar bataktayken ve eşim neredeyse kılını kıpırdatmazken (aslında bu durumu çok kafasına takıyor ama bi harekete geçmiyor) bu sorumluluğun altına da ben girmek istemiyorum, yapı meselesi bunu asla yapamam.
şimdi ne olur bana bi yol gösterin akıl verin, ben mi yanlış yaklaşıyorum, dile getirmemeli miyim?yorum yapmamalı mıyım? çekip gitmeli miyim kızlar ne yapayım?
Son düzenleyen: Moderatör:
