- Konu Sahibi SenEsittirBen
-
- #1
Merhaba,
uzun zamandir esimin her hareketi batiyor bana, sebebini bilmiyorum aslinda, acaba tahammül sinirimmi asildi yoksa benmi kendimi doldurmak icin sebepler ariyorum. Gercekten bilmiyorum.
Esimle 14 yasimda tanistim, lise´de okuyordum. Ilk görüste asik oldum, ölesiye sevdim, nereye baksam onu görüyordum, tam evlenilcek adam diyordum. Sonra aradan uzun yillar gecti, yillar gectikce duygularim azalir gibi oldu.
Bu arada cokta farkli gelisti kisiliklerimiz. Ben üniversiteye basladim, o 9. siniftan sonra okulu birakti. Ben olgunlastim o hep ergen kaldi hala´da öyle zaten. Nisanlilik dönemimizde cok gel gitlerim oldu, bazi gün hasretinden ölüyordum, bazi gün evlenmekten vaz gecer gibi oluyordum. Kimseye anlatmadim bu duygusal karisikliklarimi ve evlendik. Esim bazen cok ilgilidir, bazi zamanlarda buz dagi, karsisinda hickira hickira aglasam umrunda olmaz, hatta birde üstüne laf sokar. Bilhassa beraber gezmeye gittigimizde davranislari bana batar. Hic yasina uygun davranmaz, 15 yasindaki gencler gibi simarir, yanimda karim var sahip cikayim demez, sap gibi birakir beni kafe´de kosa kosa tanidik birinin yanina gider muhabbette baslar. Ben masada yarim saat yalniz oturmusum umrunda olmaz. Yolda yürürken habire sagina soluna bakinir tanidik varmi acaba diye. Hemen kosa kosa yanina gidecek ya. Anlamiyorumki acaba ben cokmu sIkiciyim?
Yoksa esimin gevezeligindenmi kaynaklaniyor. Bugün mezuniyetimi kutlamak icin bir kafeye gittik, kuzenim´de vardi. Esim önden gitti yer varmi yokmu diye bakmak icin, kuzenim arabayi park ediyordu. Var dedi neyse girdik iceri, oturttu esim bizi bir yere kendisi ellerini yikamaya gitti. Dükkan sahibi geldi yanimiza "Lütfen kalkarmisiniz burasi rezerve" dedi. Esinize girerken sordum arayan ve rezerve eden sizmiydiniz diye oda evet dedi, ama gercek sahibi yanimdaki bu bey cikti sizi baska bir masaya alalim. Allahim nasil utandim nasil utandim, herkes dinliyor ve bakiyor tabi. Esime okadar sinir oldumki. Hangi akila hizmet arayan bendim diyorki? Rezil etti bizi. Neyse ben tabi bisey olmamis gibi davranmaya calistim yanimda kuzenim var diye. Sonra yine hic birsey demeden ayrildi yanimizdan, bir baktim önde otomatiklerin orda durmus oynayanlari izliyor 20 dakika. Baktigimi görünce geldi yine yanimiza bu seferde beni cagiriyor gel oynayalim bir kere diye. Red edince kuzenimi cagirdi, tam kalkacaktiki kuzenim, iyimisiniz siz ya beni masada tek basina´mi birakacaksiniz dedim, kuzenim gitmekten vaz gecti, esim yine gitti 3 dakika sonra geldi. Böyle seyler insani bagimli yapar dedim esime mahsus. Beni yapmaz 1 lira attim öylesine dedi.
Neyse oturduk biraz kafeden kalkiyoruz esim önden önden kosuyor. Ya elalem karisini bekler, elinden tutar. Yok bizimki habire önde dükkan sahibiyle konusuyor. Ya iste hep böyle, beraber bir yere gitmeye kalksak hic zevk alamiyorum, sürekli geriliyorum, sinir oluyorum herseyine. Söyleyemiyorumda düsüncelerimi, hic katlanamaz elestiriye hemen bagirmaya baslar, kirici olur. Offf ne yapsam begenmiyorsun diye birde kendini magdur yerine koyar. Arkadaslarimla tanistirmaya utaniyorum bazen. Sanki 40 yillik kankilermis gibi espiri yapmaya kalkiyor. Göya desinlermis aman duygulu´nun kocasi´da ne iyi insanmis, ne sempatikmis. Halbuki bana o anda cok itici geliyor. Eve dönünce normallesiyor, ya ben abarttim galiba, bazen kendimi sen saniyorum diyor. Sözüm ona fark ediyor nekadar cocukca hareketlerde bulundugunu, ama birdahaki disari cikisimizda yine aynisi yine aynisi. Insan görünce simariyor hemen. Dersinizki bu adam hep ev hapisinde hic insan görmemis. Iyice uzaklasiyorum kendisinden hic fark etmiyor. Basliyorum kafamda kurmaya, acaba birbirimize cokmu zitiz, acaba uygunmuyuz, hayat görüslerimiz cokmu farkli, bir ömür gecermi beraber diye. Düsüveriyorum hemen duygusal karmasanin icine. Lütfen bir akil verin, sizce esimin davranislari normalde benmi abartiyorum?
Biraz uzun oldu kusura bakmayin
uzun zamandir esimin her hareketi batiyor bana, sebebini bilmiyorum aslinda, acaba tahammül sinirimmi asildi yoksa benmi kendimi doldurmak icin sebepler ariyorum. Gercekten bilmiyorum.
Esimle 14 yasimda tanistim, lise´de okuyordum. Ilk görüste asik oldum, ölesiye sevdim, nereye baksam onu görüyordum, tam evlenilcek adam diyordum. Sonra aradan uzun yillar gecti, yillar gectikce duygularim azalir gibi oldu.
Bu arada cokta farkli gelisti kisiliklerimiz. Ben üniversiteye basladim, o 9. siniftan sonra okulu birakti. Ben olgunlastim o hep ergen kaldi hala´da öyle zaten. Nisanlilik dönemimizde cok gel gitlerim oldu, bazi gün hasretinden ölüyordum, bazi gün evlenmekten vaz gecer gibi oluyordum. Kimseye anlatmadim bu duygusal karisikliklarimi ve evlendik. Esim bazen cok ilgilidir, bazi zamanlarda buz dagi, karsisinda hickira hickira aglasam umrunda olmaz, hatta birde üstüne laf sokar. Bilhassa beraber gezmeye gittigimizde davranislari bana batar. Hic yasina uygun davranmaz, 15 yasindaki gencler gibi simarir, yanimda karim var sahip cikayim demez, sap gibi birakir beni kafe´de kosa kosa tanidik birinin yanina gider muhabbette baslar. Ben masada yarim saat yalniz oturmusum umrunda olmaz. Yolda yürürken habire sagina soluna bakinir tanidik varmi acaba diye. Hemen kosa kosa yanina gidecek ya. Anlamiyorumki acaba ben cokmu sIkiciyim?
Yoksa esimin gevezeligindenmi kaynaklaniyor. Bugün mezuniyetimi kutlamak icin bir kafeye gittik, kuzenim´de vardi. Esim önden gitti yer varmi yokmu diye bakmak icin, kuzenim arabayi park ediyordu. Var dedi neyse girdik iceri, oturttu esim bizi bir yere kendisi ellerini yikamaya gitti. Dükkan sahibi geldi yanimiza "Lütfen kalkarmisiniz burasi rezerve" dedi. Esinize girerken sordum arayan ve rezerve eden sizmiydiniz diye oda evet dedi, ama gercek sahibi yanimdaki bu bey cikti sizi baska bir masaya alalim. Allahim nasil utandim nasil utandim, herkes dinliyor ve bakiyor tabi. Esime okadar sinir oldumki. Hangi akila hizmet arayan bendim diyorki? Rezil etti bizi. Neyse ben tabi bisey olmamis gibi davranmaya calistim yanimda kuzenim var diye. Sonra yine hic birsey demeden ayrildi yanimizdan, bir baktim önde otomatiklerin orda durmus oynayanlari izliyor 20 dakika. Baktigimi görünce geldi yine yanimiza bu seferde beni cagiriyor gel oynayalim bir kere diye. Red edince kuzenimi cagirdi, tam kalkacaktiki kuzenim, iyimisiniz siz ya beni masada tek basina´mi birakacaksiniz dedim, kuzenim gitmekten vaz gecti, esim yine gitti 3 dakika sonra geldi. Böyle seyler insani bagimli yapar dedim esime mahsus. Beni yapmaz 1 lira attim öylesine dedi.
Neyse oturduk biraz kafeden kalkiyoruz esim önden önden kosuyor. Ya elalem karisini bekler, elinden tutar. Yok bizimki habire önde dükkan sahibiyle konusuyor. Ya iste hep böyle, beraber bir yere gitmeye kalksak hic zevk alamiyorum, sürekli geriliyorum, sinir oluyorum herseyine. Söyleyemiyorumda düsüncelerimi, hic katlanamaz elestiriye hemen bagirmaya baslar, kirici olur. Offf ne yapsam begenmiyorsun diye birde kendini magdur yerine koyar. Arkadaslarimla tanistirmaya utaniyorum bazen. Sanki 40 yillik kankilermis gibi espiri yapmaya kalkiyor. Göya desinlermis aman duygulu´nun kocasi´da ne iyi insanmis, ne sempatikmis. Halbuki bana o anda cok itici geliyor. Eve dönünce normallesiyor, ya ben abarttim galiba, bazen kendimi sen saniyorum diyor. Sözüm ona fark ediyor nekadar cocukca hareketlerde bulundugunu, ama birdahaki disari cikisimizda yine aynisi yine aynisi. Insan görünce simariyor hemen. Dersinizki bu adam hep ev hapisinde hic insan görmemis. Iyice uzaklasiyorum kendisinden hic fark etmiyor. Basliyorum kafamda kurmaya, acaba birbirimize cokmu zitiz, acaba uygunmuyuz, hayat görüslerimiz cokmu farkli, bir ömür gecermi beraber diye. Düsüveriyorum hemen duygusal karmasanin icine. Lütfen bir akil verin, sizce esimin davranislari normalde benmi abartiyorum?
Biraz uzun oldu kusura bakmayin