- 1 Ocak 2016
- 506
- 394
İntenertten bi kapıt çıkarmış davacı davalı diye
Mahkemeye verecek heralde
Para ve eşya konusunu sözel olarak anlaştık
İntenertten bi kapıt çıkarmış davacı davalı diyeİmzalar atıldı anlaştık demişsiniz ama. Boşandınız mı, boşanma protokolü mü imzaladınız? O anlaşma metnine evi kimin hangi tarihte boşaltacağını yazabilirsiniz. Bence sizin kadar net değil eşinizin kafası.
Sizde olay çoktan bitmiş arkadaşım. .silip supurmek istemek bile psikolojik bence ☺Bitince aglamiyorsun sözü çok etkileyici ya yeni duydumbsayeninnerden başlasam bilmiyorum.bunu bekliyordum.yaza girmeden bir kavganın ardından boşanmaya adım atmıştık. Sonra tatile çıktık.on gün konuşmadık.yine bir şey oldu bir ışık doğdu. Barıştık çok güzel bir tatil geçirdik.ama şimdi gene aynı yere sona geldik
Biz evlendikten sonra yurt dışınA eşimin işi dolayısla çıkmıştık birkaç sene orda yaşayıp tr ye geldik.sonra dişine implant yaptırmaya başladı . Dr a ilk gitttiği gün korkunç bir karın ağrısıyla hastaneye koştuk.tetkikler şunlar bunlar derken on gün hastanede yattı.sonra bu karın ağrısı ve hastaneye yatma,gitme her ay oldu.üç hastane değişti her dr a gitti her şeyine bakıldı.sonuç teşhis yok.prof lar araştırma hastaneleri kimse teşhisi koyamadı.tüm şüpheler yeni bir testle teşhise dönmedi.ayda bir hafta ağrılarıyla kıvrandı.
Böyle başlayan süreçte yavaş yavaş onun psikolojisi bozulmaya başladı.zaten zor bir insandır.ve ben onun zorluklarını tersliklerini bilerek isteyerek onunla evlenmiştim.toplamda beş yıllık sevgili beş yıl evli on yıllık ilişkimiz var.beraber yaşlanacağız sanıyordum.ilişkimizin en önemli sorunlarını aşmıştık.ama bunu aşamadık.
Zor biriydi hastalığıyla lanet çekilmez baskıcı kötü birine dönüştü.bazen kendimi de suçladım ben idare edemedim diye ama yok.ben de bitti sanki.boşanma evraklerını imzaladık.evden gidecek ben kalacağım. Kaybolan yıllarım mı diyorum hiç demiyorum pişman deilim onunla geçen ömrüme.bitince ağlamıyorsun demişlerdi burda bir gün.gerçekten öyleymiş.ağlamıyorum bile.
Benim son noktam şu oldu yaz başındaki olaydan sonra psikolga başlamıştım bana çok iyi geliyordu.ama o buna bile bozuluyordu ve beni kışkırtıyordu hep. En son saçma sapan bir şeyler oldu ve eve çok sarhoş gelerek evi kırdı döktü yatak odamı parçladı çerçeveleri her şeyi ben komşuya kaçmıştım polis çağırdı komşular.
Artık akıl sağlığını tamamen kaybettiğini göZlerimle gördüm
Rezil oldum herkese çok utanıyorum hala
Şimdi tek isteğim evdeb gitmesi en kısa zamanda gideceğim dedi
Ama insan bi gitmez mi
Git otele iki gün sonra eşyalı eve geç bi kıyafetlerini alacak zaten
Bi git de ben de bi nefes alayım
Gitmemesine ayrı bileniyorum çünkü ben olaydan iki gün sonra arkdaşlarıdma kaldım
Kendi düzenim kıyafetlerim var işim var
Perişan oldum iki gün evime geldim
Odalarda takılıyoruz
Anlaştık da imzayı da attık onun gitmesi gerekmez mi
Bi gitse evi silip süpüreceğim bi nefes alıp rahatlayacağımı hissediyorum
Bunu bile yapmıyor
Hastalığı onu o da beni bitirdiSizde olay çoktan bitmiş arkadaşım. .silip supurmek istemek bile psikolojik bence ☺Bitince aglamiyorsun sözü çok etkileyici ya yeni duydumbsayenin
Olamaz o hastalık genetik bir hastalık ve çocuklukta karın ağrıları başlar ayrıca bu yaşa kadar fmf olsa ve tanı almasa böbrek yetmezliğine girerdi.Eşinizin hastaliği fmf olabilir mi?
Belirtileri çok benziyor.
İç organlarında bir şey yokOlamaz o hastalık genetik bir hastalık ve çocuklukta karın ağrıları başlar ayrıca bu yaşa kadar fmf olsa ve tanı almasa böbrek yetmezliğine girerdi.
Bu konuyu fmf li olarak çok merak ettim eşiniz yada eski eşiniz bilemiyorum hastalığına tanı konuldu munerden başlasam bilmiyorum.bunu bekliyordum.yaza girmeden bir kavganın ardından boşanmaya adım atmıştık. Sonra tatile çıktık.on gün konuşmadık.yine bir şey oldu bir ışık doğdu. Barıştık çok güzel bir tatil geçirdik.ama şimdi gene aynı yere sona geldik
Biz evlendikten sonra yurt dışınA eşimin işi dolayısla çıkmıştık birkaç sene orda yaşayıp tr ye geldik.sonra dişine implant yaptırmaya başladı . Dr a ilk gitttiği gün korkunç bir karın ağrısıyla hastaneye koştuk.tetkikler şunlar bunlar derken on gün hastanede yattı.sonra bu karın ağrısı ve hastaneye yatma,gitme her ay oldu.üç hastane değişti her dr a gitti her şeyine bakıldı.sonuç teşhis yok.prof lar araştırma hastaneleri kimse teşhisi koyamadı.tüm şüpheler yeni bir testle teşhise dönmedi.ayda bir hafta ağrılarıyla kıvrandı.
Böyle başlayan süreçte yavaş yavaş onun psikolojisi bozulmaya başladı.zaten zor bir insandır.ve ben onun zorluklarını tersliklerini bilerek isteyerek onunla evlenmiştim.toplamda beş yıllık sevgili beş yıl evli on yıllık ilişkimiz var.beraber yaşlanacağız sanıyordum.ilişkimizin en önemli sorunlarını aşmıştık.ama bunu aşamadık.
Zor biriydi hastalığıyla lanet çekilmez baskıcı kötü birine dönüştü.bazen kendimi de suçladım ben idare edemedim diye ama yok.ben de bitti sanki.boşanma evraklerını imzaladık.evden gidecek ben kalacağım. Kaybolan yıllarım mı diyorum hiç demiyorum pişman deilim onunla geçen ömrüme.bitince ağlamıyorsun demişlerdi burda bir gün.gerçekten öyleymiş.ağlamıyorum bile.
Benim son noktam şu oldu yaz başındaki olaydan sonra psikolga başlamıştım bana çok iyi geliyordu.ama o buna bile bozuluyordu ve beni kışkırtıyordu hep. En son saçma sapan bir şeyler oldu ve eve çok sarhoş gelerek evi kırdı döktü yatak odamı parçladı çerçeveleri her şeyi ben komşuya kaçmıştım polis çağırdı komşular.
Artık akıl sağlığını tamamen kaybettiğini göZlerimle gördüm
Rezil oldum herkese çok utanıyorum hala
Şimdi tek isteğim evdeb gitmesi en kısa zamanda gideceğim dedi
Ama insan bi gitmez mi
Git otele iki gün sonra eşyalı eve geç bi kıyafetlerini alacak zaten
Bi git de ben de bi nefes alayım
Gitmemesine ayrı bileniyorum çünkü ben olaydan iki gün sonra arkdaşlarıdma kaldım
Kendi düzenim kıyafetlerim var işim var
Perişan oldum iki gün evime geldim
Odalarda takılıyoruz
Anlaştık da imzayı da attık onun gitmesi gerekmez mi
Bi gitse evi silip süpüreceğim bi nefes alıp rahatlayacağımı hissediyorum
Bunu bile yapmıyor
Bu konuyu fmf li olarak çok merak ettim eşiniz yada eski eşiniz bilemiyorum hastalığına tanı konuldu mu