- 7 Ekim 2007
- 544
- 1
kızlar merhaba..eşimin toplum içinde bana olan davranıslarını hiç hoş bulmuyorum ne yazıkki
bu beni cok üzüyor.en basit örneği annesiyle babasının evine gittiğimizde gecen sefer benim yanıma oturmak beni sahiplenmek yerine gitti en uzagıma oturdu ..onların evinde yemek yerken de öyle..yanımda oturmadı.sordugumda önemsizmiş bunlar...belki de kimbilir benim beklentilerimdi bunlar.
gecen sefer de caddede yürürken iş yerinden bi kız arkadasıyla denk geldik.tanıstırdı falan,sonra kız giderken(ii aksamlar derken) eşimin koluna dokunmasın mı?!!bnm yanımda üstelik!sinir oldum tabi..sen cesaret vermesen bunlar ne die bi erkeğin koluna dokunsun ki..iş yerinde biraz mesafeli ol dikkat et kendine!dedim.o da 'erkek gibi bi kız zaten,abartılcak bişi yok.işyerinde cok erkek var o da erkeklerle cok alısık hareket etmeye'dedi.neyse yuttum artık..ya sizce ben mi cok kıskancım.kızlar empati yapıp fikirlerinizi söylerseniz cok sevinicem.
üstelik beni sinirlendiren bir diğer nokta da..bana ne yapmam gerektiğini sölemesi cogu zaman.hayır ihtiyacım yok zaten ama demesi deli edioo!mesela bi arkadası ve nişanlısıyla denk geliyoruz;'evlilik tarihlerini almışlar,tebrik edersin muhabbet acmak için'diyor.yani sanki ben onun demesine muhtacmısım gibi....
bunun gibi bir sürü şey beni onun arkadaslarından da kendisinden de sogutuo kimi zaman.kızlar ne yapmalıyım???artık birileriyle beni tanıstırmaya kalktığı zaman alarma geciorum...sanki her an beni tenkit edecekmiş gibi ya da bişi söleyip asabımı bozacakmş gibi gelio.cok kötü bir durum biliyorumkafamçokkarıştı benim istediğim bana eşiymişim gibi davranması.insanların yanında da onure etmesi .tatlı dille konusması..zariflik yani..gittiğimiz bir ortamda benim yanımda olması bana güvenmesi.....hiç anlamıyorum,ona karsı bu duygularımın nasıl olustugunu......
bu beni cok üzüyor.en basit örneği annesiyle babasının evine gittiğimizde gecen sefer benim yanıma oturmak beni sahiplenmek yerine gitti en uzagıma oturdu ..onların evinde yemek yerken de öyle..yanımda oturmadı.sordugumda önemsizmiş bunlar...belki de kimbilir benim beklentilerimdi bunlar.gecen sefer de caddede yürürken iş yerinden bi kız arkadasıyla denk geldik.tanıstırdı falan,sonra kız giderken(ii aksamlar derken) eşimin koluna dokunmasın mı?!!bnm yanımda üstelik!sinir oldum tabi..sen cesaret vermesen bunlar ne die bi erkeğin koluna dokunsun ki..iş yerinde biraz mesafeli ol dikkat et kendine!dedim.o da 'erkek gibi bi kız zaten,abartılcak bişi yok.işyerinde cok erkek var o da erkeklerle cok alısık hareket etmeye'dedi.neyse yuttum artık..ya sizce ben mi cok kıskancım.kızlar empati yapıp fikirlerinizi söylerseniz cok sevinicem.
üstelik beni sinirlendiren bir diğer nokta da..bana ne yapmam gerektiğini sölemesi cogu zaman.hayır ihtiyacım yok zaten ama demesi deli edioo!mesela bi arkadası ve nişanlısıyla denk geliyoruz;'evlilik tarihlerini almışlar,tebrik edersin muhabbet acmak için'diyor.yani sanki ben onun demesine muhtacmısım gibi....
bunun gibi bir sürü şey beni onun arkadaslarından da kendisinden de sogutuo kimi zaman.kızlar ne yapmalıyım???artık birileriyle beni tanıstırmaya kalktığı zaman alarma geciorum...sanki her an beni tenkit edecekmiş gibi ya da bişi söleyip asabımı bozacakmş gibi gelio.cok kötü bir durum biliyorum
kafamçokkarıştı benim istediğim bana eşiymişim gibi davranması.insanların yanında da onure etmesi .tatlı dille konusması..zariflik yani..gittiğimiz bir ortamda benim yanımda olması bana güvenmesi.....hiç anlamıyorum,ona karsı bu duygularımın nasıl olustugunu......
klava:çünkü bu tarz seyler beni hem sogutuo hem de aynısını ben de ona göstersem belki dilimizi daha ii anlarız diorum!!! artık o kademeye geldi........
