Artık maddi yardımlarına ses çıkarmıyorum. Çünkü ses çıkarsam da bir faydası olmuyor huzurumuz bozuluyor. Danışmak istediğim bir başka konu daha var. Bu benim çok zoruma gitti. Her düşündüğümde de gözyaşlarımı tutamıyorum. Şu an bile öyle. Düğünümüz eşimin memleketinde oldu. Eşimin uzaktan bir akrabası vefat ettiği için eşimin tarafından çok az kişi düğüne katıldı. Benim ailem ve akrabalarım düğünde çoğunluğu oluşturuyordu. Düğünden sonra eşim düğün fotoğraflarını seçmeye gitmişti. Giderken de ablaları şu fotoğrafımızı çıkar bu fotoğrafımızı çıkar diye tembihlediler. Ben de ailemden ayrıldığımdan dolayı üzgün olduğum için eşimle gidemedim. Eşim tek başına seçti fotoğrafları. Fotoğraflar ilk görümcelerimin eline geçti. Eşim her bir fotoğraftan 3 4 tane çıkarmış ailesi için. 3 4 ay sonra kv ve kp im bize geldiklerinde fotoğrafları da getirdiler. Bir heyecanla fotoğrafları açtım baktım hepsine tek tek. Ve şunu gördüm. Benim ailemden akrabalarımdan hiç kimsenin fotoğrafı yoktu. Sanki onlar düğünümde değillermiş gibi. Çok üzüldüm çünkü ailem de akrabalarım da bizim düğün fotoğraflarımızı merakla bekliyorlar. Bir kaç gün sonra ailemin yanına gideceğim bana fotoğrafları sorduklarında ne diyeceğimi bilemiyorum 
