- 7 Nisan 2015
- 203
- 55
- 36
- Konu Sahibi sarenaz110
- #201
Arkadaşlar 1 senedir beynimi yiyip bitiren hatirima geldikçe içinden çıkamadigim durum,eşimin ailesine bir türlü isinamiyorum.
1 senelik evliyiz. Eşim ve ben farklı sehirlerdeniz.yalnız memleketlerde yasamiyoruz . ikimizin de aile olarak orta düzeyde yaşamı vardır , hatta onun ailesinin durumu biraz daha iyi.ikimizin de güzel mesleği var fakat dugunu krediyle yaptık, mesleğe yeni başladığımizdan.
asıl konu şu:nişanda onlar 5 tane bilezik yapacaklarını söyledi. annem ne yaparsanız o olur diye mala düşkün gibi gozukmemek,ve oyle olmadığı için böyle söyledi.fakat gel gör ki düğünde ne bilezik gördüm ne de set. eşimle kredi çektik öyle aldık düğüne yakın.
Düğüne 3 4 gün kala bana bir tel.geldi. kv bindalli almam için 1.5 bin lira gönderecegini söyledi. Ben , annem bizimkiler zaten kirilmistik. soguklugum o an başladı. Ben de bindalli alacagima gittim 2 tabe bilezik yaptım bari borcumuzu oderiz diye.onları da daha öğrenci olan iki kayinco düğünde bana takti.
ben o zamandan beri kendimi onların açısından değersiz görüyorum. Yani ilk düğünleri ve geline hiç altın yok.insan ne kadar da durumu kötü olsa en azından iki tane yapmazlar mi. Düşündükçe kötü oluyorum ben demekki onlar için hiç degersizim
benim kp ve kv nin de durumları yoktu.onların takacakları bilezikleri bile biz aldık. ev esyalarını her seyi biz yaptık. babamlar yardımcı oldular sagolsunlar. bizimkilerin durumu daha iyi acıkcası.
ama böyle olması daha iyi, kimse tek laf edemiyo
ben bide ailedeki ilk okuyan gelinim onlarda