Hic bir evlilik baska evlilige benzemez ama kendi evliligimde psikolojik baski yasamis biriyim, 4,5 yil evli kaldik, su an bosanmak üzereyiz. Önce insanlarin icinde rencide etme vardi, assagilama, kendini hakli görme vs. Evlilikten soguttu beni, isten eve gitmek istemiyordum. Zamanla düzelir dedim ama hic bir düzelme olmadi, aksine o kadar kötüye gitti ki evliligimiz, aileme hakaret ettigi noktaya getirdi. Tabi bunun yani sira baska problemlerimizde vardi, mesela tembelligi (sürekli is yerinde problem cikarip isten ayrilma), evin icinde ufak seylerden sorun cikarmasi gibi. Sizde birde dayak varmis. Esinizin psikolojik problemleri oldugunu düsünüyorum, benim esimde de var cünkü bu hal ve hareketler hic normal degil. Mutlu evlilikleri gözlemledim bir süre, bizim evliligimiz yanindan bile gecmiyor dedim.
Yasiniz kac bilmiyorum ama 25'den sonra bir insanin degismesi cok zor.
Ben bosanma karari alirken esimin iyi ve kötü taraflarini tarttim, kötü taraflari agir basti malesef. Böyle olmasini istemezdim, hic kimse istemez ama deger bilmeyen bilmiyor.
Esinizin iyi yönleri var mi? Sorumluluk konusunda nasil? Akli basinda aile büyüklerinize actiniz mi derdinizi? Istisare iyidir, bazen disaridan objektif yorumlar gelmesi insanin bazi seyleri daha net görmesine sebep oluyor, bence ailede söyle dengeli, iyi ve akli basinda bir insana danisin.